เรามีแฟนที่เพิ่งเลิกกันไปเมื่อวานค่ะ เรารักแฟนคนนี้มาก มากกว่าคนที่ผ่านมาเลย เราให้ทุกอย่างที่เค้าต้องการ เราทุ่มเทสุดๆ เค้าเป็นคนแรกของทุกอย่างเลยก็ว่าได้ค่ะ แต่ตลอดเวลาที่คบกันช่วงแรกมันดีมากๆเลยค่ะ ก็ร็นะว่าช่วงแรกก็แบบนี้แหละ หลังๆเราจะรับไหวไหม ใช่ค่ะเรารับมันไม่ไหว กับการที่เราต้องมาทะเลาะกัน2เดือนโดยที่เราไม่มีทางมาดีกันได้เลย เราพยายามทำทุกทางที่จะทำให้เรากลับมาดีกัน แต่มันกลับแย่ลงค่ะ เราไม่มีทางไหนอีกเลยที่จะทำให้เค้ากลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าเปลี่ยนไปมาก จากที่เราทะเลาะกัน เค้าบอกเบื่อนะ แต่ยังรักอยู่ยังไม่อยากไปไหนอยู่ด้วยกันก่อน แต่ก็นั่นแหละ เราควรจะทำใจตั้งแต่เค้าบอกเบื่อแล้ว แต่เราก็ยังทนหวังว่าสักวันเค้าจะกลับมาดีกว่าเดิม เดี๋ยวก็คงไม่เบื่อ แต่ไม่เลยค่ะ เหมือนที่เราอยู่ด้วยกันทุกวันนี้มีแต่ความกดดันอึดอัด ทำให้เราเองที่เหนื่อยที่ท้อ แต่เค้ากลับเฉยๆในเวลาที่เราเองแทบไม่ไหว เราก็ได้แต่มานั่งร้องไห้คนเดียวเพราะรักแต่ไม่อยากจากไปไหน จนสุดท้ายเราเองทนไม่ไหวจริงๆค่ะ เราเลยได้บอกเลิกเค้าไป บอกทั้งที่ตัวเองฝืนมากๆ เราก็ฝืนบอกไปจริงๆค่ะเพราะเค้าไม่เหมือนเดิมแล้ว อยู่ด้วยกันไปเราเองที่เหนื่อย แล้วก็ไม่มีควาสุขกับควาสัมพันธ์นี้ เราเลยตัดสินใจบอกเลิกไปทั้งที่ตัวเองจะเจ็บมากๆก็เหอะ ยอมปล่อยเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตที่ดีกว่านี้
ทำไมการรักใครสักคนมากๆแล้วต้องลืมยากด้วยคะ