เรื่องมันมีอยู่ว่า...

แฟน: เออ ซูชิเกาหลี รสชาติเป็นยังไงอะ
เรา: ไม่รู้ดิ ไม่เคยกิน
แฟน: ไปตั้งหลายครั้ง ไม่เคยกินเลยเหรอ
เรา: ไม่ได้อยากกินอะ เพื่อนๆ ที่ไปก็ไม่ได้มีใครอยากกิน เลยไม่ได้สรรหา
แฟน: อยากรู้ว่ามันอร่อยรึเปล่า
เรา: ก็ไปกินเองดิ
แฟน: เออ

ผ่านไปไม่กี่วัน แฟนเริ่มคิดจะจองตั๋ว
แต่ช่วงที่เราสะดวกคือช่วงวันหยุดสงกรานต์เท่านั้น
พอมาดูราคา กรุงเทพ-โซลของแอร์เอเชีย
โอ้โห แพงมากเว่อร์ ราคาขึ้นไปสองหมื่นกว่าๆ
แสดงว่าตั๋วแน่น คนเยอะแน่ๆ ปกติของแอร์เอเชียไม่เคยจ่ายขนาดนี้เลยเด้อ

ไม่เอาๆ จ่ายไม่ไหวจริงๆ

สายการบินอื่นๆ ก็ราคาแรงๆ
คนอื่นๆ ชอบเที่ยวเกาหลี เหมือนเราเลย
ลองมาดูสายการบินทีเวย์
เพิ่งได้ยินชื่อเมื่อประมาณปลายปีที่แล้ว

กรุงเทพ-โซลก็เต็มจ้า

เอายังไงดี ตั้งใจว่าอยากไปแล้ว
เราต้องทำให้ได้
เราเลยนั่งเช็คๆ ดู
ด้วยความฉลาดล้ำของเรานึกขึ้นได้ว่า
เอ้ย มันมีเมืองนึง ชื่อว่า DAEGU (บางคนเรียกแทกู)
สายการทีเวย์นี้มีไปลงด้วยเว้ย

เอามั้ยๆ เกาหลีเหมือนกัน

(รู้จักเมืองนี้ เพราะมีคนเกาหลีมาจีบเรา เค้าบอกว่าบ้านอยู่เมืองนี้ ไปบ้านเค้ามั้ย อาหารอร่อยนะ)

เช็คราคาแป๊บๆ
ประมาณเก้าพันกว่า ยังไม่จอง
คิดก่อน เผื่อได้อะไรถูกกว่านี้

ลีลาไปมา ราคาขึ้นเป็นหมื่นนิดๆ

เราบอกแฟนว่า ถ้าไม่จองราคานี้ ไม่ไปละเว้ย
ลำไยไหทองคำมาก อารมณ์เสีย

สรุปว่าไปจ้ะ