สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา
เราอายุ22เท่ากันกับแฟน เรากับแฟนคบกันมา3ปีกว่าแล้วค่ะนานๆทีจะทะเลาะกัน และครั้งนี้เราก็เราก็ทะเลาะกันค่ะเรื่องมันอยู่ว่า วันนั้นเป็นวันหยุดเราก็อยากให้เค้าพักอยู่บ้านกับเรา แต่เค้าต้องไปทำธุระกับรุ่นพี่และเพื่อนๆของเค้า เราก็เข้าใจเค้านะที่ต้องไปแต่เราก็แอบน้อยใจ และพอตอนเย็นเค้ากลับมาเราก็ไม่คุยเค้าแต่ก่อนหน้าที่เค้าจะถึงบ้านเราก็ยังคอลไปหาเค้านะยังคุยกันปกติ และเหตุผลของเราตอนที่เค้ามาถึงบ้านแล้วเราไม่คุยด้วยเพราะว่าเราอยากให้เค้าสนใจเราแต่เราปากแข็งไม่พูดไปและเราก็รู้ว่าเดี๋ยวแฟนเราก็ต้องไปบ้านรุ่นพี่คนนั้นแล้วดื่มกันอีก(แฟนเราไม่ใช่คนชอบดื่ม) พอเราไม่คุยด้วยเค้าก็ขับรถออกไปไม่คุยกับเรา แล้วสักพักนึงเราก็จะโทรไปขอโทษแต่เค้าตัดสายทิ้งเราเลยแชทไปขอโทษแทน เราก็บอกเค้าว่าเรารู้ว่าเราผิดเราก็ขอโทษแต่เค้ากลับด่าเราขึ้นกูกับเรา(ปกติเค้าไม่เคยพูด)ด่าเราสาระพัดสาระเพ ด่าเราว่าเราไม่มีดีสักอย่างงานบ้านไม่ทำสกปรกสงสัยเป็นมาตั้งแต่ต้นตระกูล แต่มันไม่จริงเลยเราทำทุกอย่างเลิกเรียนจากมหาลัยมาก็มาทำงานบ้านทุกอย่าง (แฟนเราทำงานราชการและเรียนเสาร์-อาทิตย์ ส่วนเราเรียนอย่างเดียวแต่ไม่ได้ให้เขาออกค่าเทอมนะ) เราเลยถามเค้าไปว่านี่เรายังดีไม่พอเหรอเราไม่เคยไปเที่ยวไหนไม่เคยซื้อเสื้อผ้าของใช้ฟุ่มเฟือยอยู่แต่บ้านเลี้ยงแมวคนเดียว ส่วนเค้าถ้ากลับบ้านมาก็แค่นอนไม่ได้ทำอะไรหรือไม่ก็ออกไปนั่งสังสรรค์บ้านรุ่นพี่ตามเคยแล้วเราก็อยู่บ้านคนเดียว และเมื่อเราบอกไปแบบนั้นเค้าเลยบอกว่าความผิดมันบังความดีทีมีหายไปหมดแล้วแล้วกุก็จะ ให้เห็นเตรียมตัวไว้แล้วถ้ากุรู้ว่าคบกับแล้วเป็นแบบนี้กุไม่คบตั้งแต่แรกหรอก แล้วก็ไม่ใช่แม่กุแล้วมาทำแบบนี้กับกุแม่กุยังไม่เคยทำเลย....เราเจ็บนะเวลาทะเลาะทุกครั้งเค้าจะเป็นฝ่ายที่โมโหร้ายบอกเลิกเราตลอดไล่เราให้ไปอยู่ที่อื่นตลอดและเราก็ง้อตลอดแต่กว่าจะยอมคืนดีกับเราก็ใช้เวลานาน
มีบ้างที่เรางอนเค้าแต่ไม่ได้รุนแรงอะไรมากมายเท่าที่เค้าเป็น  เรายอมมาตลอดเพราะเรารักเค้าเราพยายามรักษาความรักครั้งนี้ไว้ให้นานที่สุด
เราควรจะทำยังไงดีคะเราจะเลือกทางไหนดี?????