รู้สึกช่วงนี้เครียดมาก เบื่อทุกอย่าง ไม่ยิ้มไม่หือไม่อือ ไม่มีความสุขยิ้มยาก พูดน้อยมากๆ ไม่ค่อยอยากจะกินอะไร(คือเเบบว่าเเต่ก่อนอยากกินเเต่ของที่ชอบเเต่เดี๋ยวนี้กินอะไรก็ได้ยัดๆเข้าไปให้มันอิ่ม) ซึ่งเเต่ก่อนก็เป็นคนร่าเริงนะชอบช่วยคนอื่นให้กำลังใจเพื่อน
   
   ช่วงเด็กๆพ่อกับเเม่ก็หย่ากัน ผมกับพี่ชายเลยไปอยู่กับพ่อ พ่อก็เลยพาไปอยู่บ้านของผญคนนึงซึ่งดูสนิทกับพ่อมาก(เหมือนจะรู้จักกันมานานมาก)
ช่วงเเรกๆก็ชีวิตดีแฮปปี้ จนพอโตขึ้นก็โดนบังคับเรียนพิเศษนู่นนี่นั่นมากมายเพื่อให้สอบเข้าที่ดีๆได้ ผมก็โอเคเรียนได้สอบเข้าได้(ม.ปลาย)
ย้ายมาปัจจุบัน พ่อบอกเเต่ให้เรียนดีๆอยากให้เข้าหมอ ผมก็พูดไปว่าอยากเรียนคณะอื่น เเล้วพ่อก็พูดสวนมาทุกครั้งว่า ''กูหมดเงินกับไปเท่าไหร่ หัดทำตัวให้กูภูมิใจบ้าง" ผมก็ได้เเต่เงียบเงียบเงียบไปเรื่อยๆจนตอนนี้ก็ต้องทำตามที่เขาบอกเขาสั่งทุกอย่าง รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกไม่ค่อยมีที่พึ่ง
เพราะพี่ก็เรียนอยู่มหาลัยเเล้ว ส่วนกับผญ.ที่อยู่ด้วยก็คล้ายๆกัน (ผมเรียกเขาว่าน้า ไม่เคยหลุดว่าเเม่ออกไปเลย) ผมก็รู้ว่าหวังดีอยากให้ทำงานดีๆ
แต่มันเเบบ มันมากเกินไปจนผมเลือกอะไรเองไม่ได้เลย ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองเหมือนเป็นเเค่คนกลวงๆคิดเองทำเองไม่ได้
ส่วนตัวก็ไม่ได้เป็นคนเรียนเก่งนัก (เรียกโง่ก็น่าจะได้อยู่) พอเกรดออกมาได้3กว่าๆ ก็โดนด่าว่าไม่อ่านนส.สอบ คือจริงๆอ่านเต็มที่มากเเต่ก็ไม่อยากพูดเพราะรู้ว่าเขาจะไม่ฟัง รู้สึกว่าพ่อไม่รักเราเท่าไหร่ 

   วันนึงเเม่ที่เเยกทางไปโทรมาหาผมบอกว่าอยากเจอให้มาหาหน่อย(แม่อยู่ตจว.) โดยที่ให้ผมไปหาคนเดียวโดยให้นั่งบขส.ไปตอนดึกๆเเล้วไปถึงตอนเช้าเเล้วขอเงินพ่อมาเยอะๆด้วย ผมนี่คือเเบบ อะไร ให้นักเรียนมัธยมนั่งบขส.ไปคนเดียวตอนกลางคืนแถมให้เอาเงินไปเยอะๆด้วย ตอนนั้นรู้สึกแบบว่าเเม่ก็ไม่เป็นห่วงเราเลยหรอ คิดถึงเเต่เงินหรอ (จริงๆก็ไม่รู้หรอกว่าบขส.ตอนดึกมันอันตรายมั้ย ปกติเป็นคนขี้ระเเวง) เพราะที่พ่อกับเเม่หย่ากันก็เรื่องเงินนี่เเหละ
ผมจึงตัดสินใจไม่ไป

   จนมาวันนึงช่วยพ่อทำงานอยู่(งานช่างซ่อมรถอะไรพวกนี้) พอทำอะไรไม่ถูกใจเล็กๆน้อยก็โดนบ่นโดนว่า จนมาถึงคำนึง "ทำอะไรก็ไม่เป็นผิดพลาดไปหมดทำตัวเเบนี้ "เกิดมาทำไมวะ" " นั่นดิเกิดมาทำไมวะ ตอนนั้นนี่คือเเบบรู้สึกว่าที่เขาพูดมามันก็จริงทำอะไรก็ไม่ได้ดีซักอย่างเเล้วเกิดมาทำไม ตายไปซะดีกว่ามั้ย ความคิดเเบบนี้ก็วนเข้าหัวมาเเทบทุกๆวันจนเครียดมาก คิดมาก จนบางทีก็ต้องคอยปลอบตัวเองว่าไม่เป็นไรๆแต่มันก็ไม่ช่วยไรเลย กดดัน อึดอัด เครียด ไม่มีความสุข เหมือนเเบบว่าชีวิตมันจบเเล้ว เคยพยายามฮึดสู้เเต่ก็ไม่สำเร็จ ในระหว่างทำอะไรมันก็ชอบมีความคิดที่ว่าเกิดมาทำไม,อยากตาย,ทำไม่ได้หรอก เเทรกเข้ามาในหัวตลอดจนไม่มีสมาธิ

   ก็เลยอยากรู้ว่าป่วยมั้ย แล้วถ้าป่วยจะรักษายังไงได้บ้างเพราะชีวิตช่วงนี้ไม่มีความสุขเลย อาจจะยาวไปซักหน่อยเเต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ

   
   
 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ