ผมเป็นทอมครับ แต่มีลูก เลิกกับพ่อของลูกตอนลูกขวบกว่า ไม่ได้โฟกัสเรื่องความรักอะไรเลยครับ สุขกายสบายใจมากกว่าอีกด้วย ไม่ต้องมาคอยทะเลาะ หงุดหงิดใส่กัน ผมสามารถโฟกัสไปที่ลูกได้อย่างเต็มที่ ไม่มีเรื่องแย่ๆให้มากวนใจ

ทำงาน เลี้ยงลูกคนเดียว แปปๆหมดวันแล้วครับ ไม่มีเวลาให้คิดอะไรเลย เหนื่อยจนหลับไปเลย ลูกก็ยังทานนมแม่ ตื่นกลางดึกอยู่ ไม่มีเวลาให้คิดอะไรมากมาย เหนื่อยเท่าเดิมเหมือนตอนไม่เลิก แต่รู้สึกดีกว่ามาก อย่างน้อยๆ ก็เหนื่อยกับลูก กับงาน ไม่ต้องมาเหนื่อยใจกับชีวิตคู่ที่แย่อีก

เอาลูกเป็นกำลังใจในการสู้ชีวิตครับ โฟกัสที่งาน ที่ลูกก่อน อะไรไม่ดีในชีวิตก็ตัดทิ้งไปครับ อย่าเก็บอะไรมาคิดเยอะแยะมากครับ ช่างมันไปบ้างก็ได้