คือเราเป็นแฟนที่ดีคนนึงของเขาเลย ดีที่สุด(เขาบอกมาเเบบนี้) ใช่ เราก็คิดว่าเราเป็นเเฟนที่ดีนะ ดูเเลเอาใจใส่กันดีมากๆ เป็นได้ทั้งเพื่อนพี่น้องแฟนเลย คุยกันได้ทุกเรื่อง ดูเเลกันเเละกัน เราว่าเราเองก็เป็นแฟนที่ดีคนนึงเลยเเต่ติดตรงที่ว่าเราโกหกหลายอย่าง เรื่องโกหกที่ว่ามันเล็กน้อยไม่ได้ใหญ่มาก หรือเป็นเรื่องโกหกเเบบเชิงคุยซ้อนคบซ้อนอะไรเเบบนี้ เราเองก็ไม่รู้ว่าทำไมตอนเเรกเราทำแบบนั้นเหมือนกัน พอมาคิดดูดีๆอีกทีคือเสียใจเเละผิดหวังกับตัวเองมากๆ ได้เเต่ถามกับตัวเองว่าโกหกทำไม ความรักเราสองคนราบรื่นมากๆ ไม่ทะเลาะ หรือมีปัญหากันเท่าไหร่ มันกำลังไปได้สวย แต่เราอึดอัดใจและแอบคิดมากจนเครียดอยู่เสมอ เราอยากบอกเขาไปตรงๆ อยากเเก้ไอ้ส่วนที่โกหกไป แต่เราก็กลัวเสียเขาไปเหมือนกัน เขารักเรามาก เราก็รักเขามากเช่นกัน เราไม่อยากทำเขาเสียความรู้สึก เเต่มันคงทำให้เขาเสียความรุ้สึกเเน่ๆ เราควรบอกเขาไปจริงๆใช่มั้ย ปล่อยไว้นานๆเรื่อยๆแบบนี้คงไม่ดีเเน่ เราโคตรเกลียดเเละผิดหวังกับตัวเองสุดๆ