ก็ขอเริ่มจากแนะนำตัวก่อนนะคะ คือเราเป็นเด็กม.ต้นที่รร.หญิงล้วนแห่งหนึ่งที่แม่บังคับให้ย้ายมา ไม่มีเพื่อนที่รู้จักเลยทั้งรุ่นพี่รุ่นน้งก็ไม่มี แล้วรร.นี้อ่ะ ก็ไม่ชอบพวกโอตาคุ(หรือจะเรียกว่าพวกโอตาคุไม่ค่อยเป็นที่ยอมรับในสังคมเท่าไหร่) แถมชั้นเราอ่ะ มีคนเป็นโอตาคุแค่นิดเดียวและปีแรกเราก็ถูกแยกห้อง...ห้องที่มีเราเปผ้นโอตาคุเพียงคนเดียว...เราก็เลยไม่ค่อยมีเพื่อนคุยด้วย คนที่มาชวนเข้ากลุ่มเป็นพวกที่โดนบูลี่ซะส่วนใหญ่ บ้างก็นิสัยไม่ดี บ้างก็นิสัยโคตรดีแต่เป็นโรคซึมเศร้าจนเพื่อนรังแก แล้วเราก็อยู่คนเดียวตลอดปีแรกที่รร.แบบทรมานๆ พอมาปีสอง ได้เจอเพื่อนโอตาคุที่ดีมากขึ้น ได้เพื่อนสนิทที่อยู่ห้องอื่น แถมมีพวกเด็กใหม่ที่ชวนเข้ากลุ่มมาได้เลยพอมีเพื่อนเป็นหลักเป็นแหล่งขึ้นมาบ้าง
คืออยากถามว่าเป็นโอตาคุมันแปลกมากเหรอคะ?? แค่บอกว่าไม่เป็นติ่งเกาหลีตอนปีหนึ่งก็ไม่มีเพื่อนคบแล้ว บอกบางคนว่าชอบการ์ตูนเรื่องนี้ๆเหมือนกัน ก็โดนตีตัวออกห่างเพราะไม่ได้เป็นเคป๊อปหรือฟังเพลงฝรั่งกับเขาด้วย เราเลยเครียดมาก อยากย้ายมากเลยช่วงแรก แล้วก็มีน้องอีกคนที่รู้จักกัรเพิ่งจะย้ายรร.มา ก็กลัวว่าจะโดนปัญหาแบบนี้อีก เราอ่ะอดทนฝืนปีแรกมาแล้วและก็ไม่อยากให้น้องคนนี้เจอแบบเดียวกันอีก ทำไงดีคะ???