ผมจับพิรุธได้ช่วงสองเดือนหลังนี้ และก็ค้นมือถือแฟนผมจนเจอกับแชท รูปถ่ายและเบอร์ที่ซ่อนไว้  ครั้งแรก ผมเจอแค่เค้าแอบคุยกันหวานๆ ผมก็ทะเลาะกันและขอเลิก แฟนผมก็ไม่เลิก  ยอมลบไลน์ แต่ไม่ยอมลบเฟส บอกว่าเขาเป็นลูกค้า เป็นคนเคยรู้จัก ไม่ได้มีอะไร   ทะเลาะครั้งที่สอง เพราะผมทนไม่ไหวที่มันยังมีเฟสกันอยู่ผมก็ทะเลาะกันอีกจนจะเลิกกัน จนผู้ใหญ่ต้องเข้ามาเคลียร์ปัญหา เพราะเรามีลูกด้วยกัน  ก่อนจะทะเลาะครั้งที่สาม แฟนผมก็อณุญาติให้เช็คทุกอย่างเลย เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ แต่มันนึกไม่ถึงว่าผมจะเช็คจนเจอว่าไอนั่นเปลี่ยนเบอร์ใหม่และเมมชื่อเป็นชื่อผู้หญิง   ผมก็ทะเลาะกันอีก แต่ครั้งนี้ แฟนผมขอแยกไปอยู่กับแม่ แต่เขาสัญญาว่าจะไม่ให้ใครมาแทนที่ผมแน่นอน เขาพูดอย่างดิบดี บอกรักผมมากมายขาดผมไม่ได้ แต่แค่อยากไปอยู่กับแม่     พอวันถัดมา เราไปเที่ยวด้วยกัน กลับบ้านมาจนดึก  อยู่ดีๆเธอก็มาบอกเลิกผม ทั้งๆที่วันก่อนยังขอเราคืนดี   เธอเลิกกับผมไปสองวัน แต่ว่ายังอยู่ด้วยกันอยู่ แค่เธอบอกว่าไม่ใช่ผัวเมียกันแล้ว ผมตามง้อตลอดเวลา เพราะครั้งนี้ ผมสงสารลูก     วันนี้เธอเลิกงาน เธอขอไปดื่มกับเพื่อน ผมก็ให้ไป และผมก็ไปรับเธอกลับ เพราะเธอเมาจนขับรถไม่ได้  ผมถามรหัสผ่านใหม่ของเธอ เพราะผมจะช่วยตอบไลน์ที่แม่เธอส่งมาถาม     พอได้จับมือถือแล้วมันก็ต้องเช็ค แฟนผมไม่ได้ลบลายนิ้วมือผมออก ผมเข้าไฟล์ที่ซ่อนไว้ของเธอได้    จากที่ผมแค่คิดว่าอาจจะเจอแชทหวานๆ  สิ่งที่ผมเจอ  

คือแชทที่เธอคุยกับมันเรื่องถุงยาง รายละเอียดคร่าวๆคือแฟนผมระแวงว่าาถุงยางรั่ว เพราะน้ำออกเยอะ  มีการถ่ายรูปถุงยางส่งใฟ้มันดู  

มาถึงจุดนี้ผมมือไม้สั่นไปหมด  ผมไปปลุกแฟนที่เมาไม่ได้สติมาคุยให้รู้เรื่อง   ตอนแรกเธอไม่ยอมรับ บอกแค่ว่าเมา จะอ้วก ไม่ยอมอ่านอะไรทั้งนั้น   ผมตั้งสติอยู่เป็นชั่วโมง  จนผมเย็นลงบ้าง และผมก็ถามเธออีกครั้ง พร้อมกับบอกเธอว่า "เธอตอบมาตรงๆเลยนะ เค้าจะให้อภัยเธอ ถือว่ามันผ่านไปแล้ว เรามาเริ่มใหม่กันเพื่อลูกของเรา" แฟนผมพูดออกมาสั้นๆ "ขอโทษ"  ผมถึงกับยืนไม่อยู่  ผมร้องไห้สุดชีวิต   คำว่าศักดิ์ศรีมันค้ำคอ แต่คำว่าลูกสำคัญกว่า     ผมค้นจนรู้ว่าแอบไปมีอะไรกันช่วงที่ทะเลาะกัน  ก่อนที่เธอจะบอกเลิกผมครั้งสุดท้าย    หลังจากเลิกกับผมเธอก็ยังไปกินข้าวกับมันเหมือนว่าจะเริ่มใหม่กับมัน  แต่เธอไม่รู้ว่ามันมีเมียอยู่แล้ว  ผมไม่ได้บอกแฟนผมเรื่องนี้   ผมพาแฟนที่เมาอ้วก มาอาบน้ำให้ ระหว่างอาบผมก็พยายามพูดกับเธอว่า ผมให้อภัย ผมอยากเริ่มใหม่อีกครั้งกับเธอ ผมจะลืมเรื่องที่เคยไปเอากับคนอื่น และจะไม่พูดถึงมันอีกนับจากวันนี้ เรากลับมาเปเนเหมือนเดิมเพื่อลูกนะ   "เธอให้อภัยตัวเธอเองนะ มันพลาดไปแล้ว ก็ปล่อยมันไป เค้าให้อภัยเธอนะ กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งนะ"  เธอก็ตอบตกลง ทั้งที่ยังไม่สร่างเมา ตอนนี้ผมเลยไม่แน่ใจว่า ตื่นมาเธอจะจำทุกอย่างได้หรือไม่ หรือผมจะต้องทะเลาะกับเธออีกครั้ง หรือเธอจะบอกเลิกผมอีกครั้ง ผมลุ้นมากครับตอนนี้ ทั้งหัวใจผมมีแค่ลูกและผู้หญิงคนนี้ (เพราะผมจีบเธอตั้งแต่ยังเรียนอยู่ ท้องระหว่างเรียน  ผมเป็นผู้ชายคนแรกของเธอ เราอายุห่างกันพอสมควร  เธอกำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น ส่วนผมวัยทำงาน เธอจึงพึ่งเข้าวัยรักสนุก  ผมโตกว่าผมจึงมีมากกว่าคำว่าผัวเมีย ผมรู้สึกว่าเธอคือน้องสาวหรือลูกอีกคนที่ผมดูแลมาจนโต  เมื่อลูกทำผิดพ่อก็อภัยให้ได้เสมอ ผมเป็นห่วงว่าเธอจะเจอแบบนี้อีก )     ผมกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีก แต่ผมจะพยายามลืมมันให้ได้ เพราะเป็นห่วงเธอกับลูก  คงไม่มีใครรักสองคนนี้เท่าผมอีกแล้ว  ผมทำถูกมั้ยครับที่ให้อภัยเธอ