เราเองก็ไม่ค่อยเก่งภาษานะคะ  แต่ไม่ว่าเพลงฝรั่งหรือเพลงไทย  เวลาร้อง  ถ้าฟังกันจริงๆก็ร้องไม่ชัดเหมือนกับพูดแทบทุกเพลง   เหมือนเพลงเขาต้องคลอไปกับทำนองดนตรี   ถ้าออกเสียงชัดเป๊ะๆ  มันก็จะไปกลบเสียงดนตรีหมด  แล้วนักร้องก็ใส่ฟีลลิ่งลงไปอีก   คือการร้องเพลงมันต่างจากการพูดอ่ะค่ะ    มันต้องมีเสียงหลบ  เสียงเอื้อน  ใส่ลูกเล่นลงไปในเพลง   อีกอย่าง  เท่าที่เราสังเกต  แรพเปอร์ฝรั่ง เขาไม่ได้แค่เน้นรัวเร็วอย่างเดียว  แต่เขาใส่ลูกเล่นลงไปในคำด้วย  พวก เหยๆหยาๆ  อธิบายไม่ถูก  555  ต้องลองไปฟังเอง  นิกกี้ มินาจก็ได้  เวลานางแร็พ  นางชอบมีเหยๆหยาๆ  เราไม่รู้เรียกว่าอะไร  แต่ฟังแล้วรู้สึกว่ามันแซ่บอ่ะค่ะ  เหมือนนางใส่จริตลงไปในเพลง    

ส่วนลิซนี่  เท่าที่ฟังมาของบรรดาไอดอลด้วยกัน   จุดเด่นของลิซที่ต่างจากแร็พไอดอลเกาคือ  น้องใส่ลูกเล่นลงไปในคำที่น้องร้อง  แบบพวกแร๊พผิวสีค่ะ   เพราะเท่าที่ฟังมา  สายไอดอลแร็พผู้หญิง  คือเน้นรัวเร็วกันส่วนใหญ่  ไม่ค่อยเหยๆหยาๆกัน   ( เท่าที่เราฟังมาเด้ออ  ไม่ได้หมายถึงทุกคนในวงการ  ดังนั้นอาจมีตกหล่นกันไปบ้าง  แฟนคลับอย่างเคืองกันเด้อ  )  แล้วเนื้อเสียงของน้อง  คือค่อนข้างต่ำ  ยิ่งเวลาร้องสดนี่ดีงาม เหมือนเห็นตุ๊กตาบาร์บี้  มาแร๊พเท่ห์ๆ คูลๆอ่ะค่ะ  

ปล. ทั้งหมดคือความคิดของเราคนเดียวเด้อ  ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเด้อ  ผิดพลาดอะไรก็ขออภัยจ้า