กระทู้นี้เป็นกระทู้รำลึกความหลัง  สำหรับซีรีย์เรื่องนี้ ที่ทุกคนทราบกันดีว่าจบไปนานแล้ว
แต่ความประทับใจ ความทรงจำ ความรู้สึกต่างๆ หลังได้ดูยังคงอยู่ ทุกวันนี้ ก็กลับไปดู ซ้ำไป ซ้ำมา ทั้ง 20 ตอน

**ยอมรับตรงๆว่า จริงๆแล้ว ตอนที่ซีรีย์เรื่องนี้ออนแอร์ครั้งแรก ตัวผมเองที่ดู 
ดูเพราะ พัคชินเฮ ล้วนๆเลยครับ เป็นนางเอก เกาหลีคนเดียวที่ผมรู้สึกว่า เขาน่ารักแตกต่างจากคนอื่น 
น่ารักแบบ ในความรู้สึก เมื่อมองนางเอกคนอื่น ยังมีความรู้สึกจำหน้ายาก เพราะสวยแบบเดียวกัน พิมพ์เดียวกันไปหมด
แต่กับน้องผัก ตั้งแต่ดู The heirs ที่เล่นกับ ลีมินโฮ ตอนนั้น ยอมรับว่า ด้วยอคติ ตัวผมเองตั้งมาตรฐานไว้แล้ว
ถ้าซีรีย์เรื่องอื่น พระเอก นางเอก ไม่หล่อ ไม่สวย เท่า ลีมินโฮ กับ พัคชินเฮ ไม่ดู แน่ๆ 555+ ก็เป็น ความรู้สึกที่เด็กมัธยมคนนึง ร็สึกอะนะ 
ตั้งแต่นั้น ผมก็ตามดู ซีรีย์ของน้องผัก แต่ก็ไม่ได้มีความรู้สึกอะไร 

จนกระทั้ง..มาถึง ซีรีย์เรื่องนี้ ที่เป็นการ มาพบกันครั้ง แรก ของ ลีจงซอก และ พัคชินเฮ 
คือมันเกินคาด เกินคาดในที่นี้สำหรับผมคือ กลายเป็นผมได้มาเจอ พระเอกในดวงใจเลยแฮ๊ะ ความรู้สึกเดียวกับ ที่ไว้วางใจ ทอม แฮ๊ง เลย 
แต่มันเป็นแนว คือแค่ได้ดูจงซอกแสดง ก็คุ้มแล้วอะ ยอมในความหล่อเขาจริง -*- ผมไม่ได้ชอบผู้ชายนะครับ สาบานได้ แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเอง
เหมือนกัน ยิ่งซีรีย์เรื่องหลังๆ จงซอกเล่นได้เข้ากับบทบาทตัวเอง คือฝีมือการแสดงพัฒนาไปเยอะมาก 

ตั้งแต่นั้นมา กลายเป็นว่า ผมกลับติด ซ๊รีย์จงซอก มากกว่า ชินเฮซะงั้น  ดูซ๊รีย์เขากี่ครั้งก็รู้สึก
เออแสดงได้ดี และเข้าถึงบทดี ผมว่าฝีมือเป็นรอง จูวอนไม่มากด้วยซ้ำ ที่ 1 ยังคงยกให้จูวอนเขา 
ต่อให้ บทจะไม่สนุก อะไรๆ อาจไม่เป็นใจให้ซีรีย์ดัง แต่ก็ยังคงรู้สึกว่า แค่ดูจงซอกเล่น ที่ปีนึงรับไม่กี่เรื่องก็บุญตาแล้ว 

แล้วพอเรื่องนี้ ที่คนที่ชอบ มาประกบคู่กับคนที่ชอบ  ยอมรับตรงๆ ว่าเนี่ย ความประทับใจของคู่จิ้นที่เขาบอกอยากให้เจอกันเป็นแบบนี้เอง 
ก่อนหน้านี้ไม่มีความรู้สึกนี้เลย เพราะเดาไม่ออก ว่าความรู้สึกจะเป็นไง แต่พอเป็นเรื่องนี้ ที่ถึงแม้เรื่องมันจะเข้มข้น 
ดุเดือดขนาดใหน แต่ยังคงมีมุมความรัก ความห่วงใย ให้เราได้เสพได้เรื่อยๆ ไม่มากก็น้อย ตั้งแต่ วัยมัธยม จนถึงวัยทำงาน คือ ยอมรับว่า 
ถึงแม้ พินอคคิโอ ไม่ได้มี ฉาก พระเอกปกป้องนางเอก บอกรักกัน สวีทกัน อยู่ใกล้ชิดกันมากมาย ที่ทำให้ดูแล้ว 
รู้สึกถึงเคมีไม่ยาก เหมือน The heirs  แต่พอมีโมเมนต์ได้กอดกัน ได้อยุ๋ใกล้ชิดกัน ก็อมยิ้มแล้ว 
ก็หวังเพียงแค่ว่า จงซอกเข้ากรม 2 ปี ออกมา จะรีบมีผลงานให้เสพไวๆ ยิ่งประกบคู่กับ พัคชินเฮ พัคโบยอง  ยุนอา ยิ่งอยากดูเข้าไปใหญ่ plsss 

---

ทีนี้ มาที่ตัวซีรีย์ 
Pinocchio เรื่องราวของ คีฮามยอง (อีจงซอก) ชายหนุ่มที่มีความเจ็บปวดจากการถูกสื่อมวลชนนำเสนอข่าวจนทำให้ครอบครัวต้องเจอโศกนาฏกรรมการสูญเสียครอบครัวในวัยเด็ก ต้องการใช้ชีวิตโดยลบอดีตตัวเองในชื่อของ ชเวดัลพโย ลูกชายของชายแก่อัลไซเมอร์ที่บังเอิญเจอเขาเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ชเวอินฮา (พัคชินเฮ) หญิงสาวเป็นโรคพินอคคิโอ ที่โกหกแล้วจะสะอึก ต้องมาอยู่ชนบทกับพ่อหลังจากที่พ่อตัดสินใจหย่าร้างกับแม่ที่เป็นนักข่าวหญิง และทำให้ชวดัลพโยกลายเป็นลุงของชเวอินฮา ทั้งที่อายุไล่เลี่ยกัน

เมื่อเติบโตขึ้นชเวอินฮา ตัดสินใจที่จะเป็นนักข่าวเพื่อหวังว่าจะได้เจอแม่ของตัวเอง และใช้อาการของโรคพินอคคิโอเป็นจุดขาย ขณะที่ ชเวดัลพโย ต้องการที่จะอยู่ให้ไกลจากสื่อและนักข่าว แต่ก็มีเรื่องที่ทำให้เขาได้เจอจุดผลิกผัน เมื่อรู้ว่าแม่ของอินฮาคือนักข่าวที่นำเสนอข่าวครอบครัวของเขาในอดีต ทำให้เขาต้องกลายเป็นนักข่าวหน้าใหม่ เพื่อตามล่าหาความจริงและสะสางความแค้นในใจ ที่ขัดกับความรักที่เขามีต่ออินฮา

ซีรีย์สำหรับผม สร้างความแปลกใหม่ และทำให้รู้สึกว่า เป็นซีรีย์ที่ตีแผ่ชีวิต อาชีพของนักข่าวได้ดี 
ผสมปนเปย์กับ ปมของตัวละคร ได้เห็น ทามไลน์ ความรักของ ทั้ง นางเอก และ พระเอก ที่เริ่มมีใจให้กัน ไปตลอดจนกว่าจะรักกัน
มีทั้งสุข เศร้า เหงา ฮา  ชอบในความฉลาดของพระเอก ที่มันจะมาอยู่ในถูกที่ถูกเวลา  ชอบในความที่พระเอกไม่ปากแข็ง 
ชอบก็ชอบ ไม่เก็บไว้ ไม่เก๊ก ไม่ทำให้คนดูรู้สึกรำคาน ตรงจุดนี้ ที่ทำให้ผมรักซีรีย์เรื่องนี้ได้ไม่ยาก
และเป็น 1 ในซีรีย์ในดวงใจ ที่มีเก็บไว้ดู อันดับต้นๆ ก็ดูจะไม่เกินเลยนัก

หากไม่ตั้งกระทู้ชื่นชม ซีรีย์เรื่องนี้คงรู้สึกแปลก 
ในที่สุดก็ได้ ทำสิ่งที่อยากทำเสร็จไป 1 อย่างแล้วครับ 
Credid: http://beatuscorner.blogspot.com