ในใบปลิวที่ผู้ชายคนนั้นแจก เขียนว่า "ใครรับผิดชอบ ภรรยาโคม่า ส่วนทารกตายระหว่างคลอด" คาดว่าเกิดความผิดพลาดขณะคลอด ทำให้แม่อยู่ในภาวะวิกฤต และลูกเสียชีวิต โดยทางแพทย์ และโรงพยาบาลปัดความรับผิดชอบค่ะ
.
.
การต่อสู้กับบุคลากรทางการแพทย์เกี่ยวกับความผิดพลาดทางการรักษาในชีวิตจริงเป็นเรื่องยากมากค่ะ ความผิดพลาดของแพทย์ไม่ว่าจะในขั้นตอนการวินิจฉัยโรค หรือการรักษาด้วยวิธีต่าง ๆ เพียงครั้งเดียว ไม่เพียงแต่ทำลายชีวิตผู้ป่วย แต่ยังทำลายครอบครัวของผู้ป่วยด้วยค่ะ
.
.
มีเคสพี่ผู้หญิงคนนึง แพทย์รักษาผิดพลาด แม้จะเป็นโรงพยาบาลที่ได้ชื่อว่าเป็นโรงเรียนแพทย์ก็ตาม จนสุดท้ายพี่เค้ากลายเป็นคนพิการ ลูกสาวคนเดียว ที่เรียนเก่ง อนาคตไกล พร้อมที่จะเป็นคนทำงานหาเงิน และให้พ่อแม่ได้สุขสบายในบั้นปลาย กลับทำให้แม่ต้องออกจากงานเพื่อมาดูแล พ่อต้องขับรถสองแถวหาเงินค่ารักษาลูก ในชั้นศาล แพทย์คนนั้นให้การอย่างเลือดเย็นและไร้ความรับผิดชอบ ไร้จรรยาบรรณ ไร้มนุษยธรรมอย่างที่สุด (เราจำคำพูดของแพทย์คนนั้นไม่ได้ค่ะ แต่จำได้ว่าพี่เล่าด้วยน้ำตาของความโกรธ เราเองก็ฟังแล้วโกรธจนน้ำตาไหลเช่นกัน) กว่าจะชนะคดีมาได้ นอกจากพี่ต้องกลายเป็นคนพิการแล้ว คุณพ่อของพี่เค้ายังฆ่าตัวตายสำเร็จ หลังจากพยายามอยู่หลายครั้ง เพื่อหนีจากทุกสิ่งที่เผชิญมานานหลายปี (พี่คนนี้เป็นวิทยากรที่อาจารย์เชิญมาเล่าประสบการณ์ทุกปีค่ะ ในปีของเราพี่เล่าเกี่ยวกับครอบครัวเยอะ จึงได้เล่าถึงลูกล่อลูกชนระหว่างพี่กับคุณพ่อเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย พี่พยายามป้องกัน ส่วนคุณพ่อก็พยายามหาวิธี แต่ในปีต่อมา พี่เล่าถึงขั้นตอนการต่อสู้ในชั้นศาลแบบละเอียดแทน แต่เสียดายที่เราไม่ได้ฟังค่ะ)