ผมรู้จักรุ่นพี่ผมคนหนึ่ง ซึ่งรู้กันมาตั่งเเต่สมัยเรียน จนวันหนึ่งเราได้คบกันคุยกันเรื่มรู้สึกดีเราก็เลยคบกันเป็นเเฟน เเต่ไม่เปิดตัวเเต่คนที่รู้คนที่สนิดจริง พ่อเเม่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ เพื่อนที่สนิดกันก็รับรู้ ก็มีความสุขมาตลอดหนึ่งปี จนมาวันหนึ่ง พี่เขาไปทำงานหลังเลิกงาน...เจอผู้ชายคนใหม่เขาก็เลยเเอบคบกัน ซึ่งผมก็ไม่รู้ จนผมจับได้ พี่เเกก็บอกว่าคุยกันไม่นาน คบกันมาสามเดือนเอง ผมก็ไม่รู้จะพูดยังงัย มันเจ็บไปหมด ผมได้รู้ว่าเวลาที่ผ่านมาพี่เเอบไปหากันตลอดสามเดือนขึ้นสถานกัน ไปใหนด้วยกัน  
วันนี้ผมเขาไปห้องของพี่เขาจะเอาเสื้อผ้าไปให้ เจอเขาอยู่ด้วยกัน  ผมก็ถาว่ารักกันมากใหม  มีอะไรกันกี่ครั้งเเล้ว  ผู้ชายคนนั้นก็ตอบมีอะไรกันเเล้วครับ
ผมคบกันนานยัง สองสามเดือนครับ ผมไม่รู้พี่ว่าเขามีเเฟนอยู่เเล้ว  ยกมือใหว้ขอโทษผม ผมพึ่งมารู้เดือนที่เเล้ว ผมก็เลยกลับไปถามเเฟนผมว่าจะเอางัยต้องเลือกนะเลือกได้เเค่คนเดียว  เธอก็เอาเเต่ร้องให้ ไม่อยากให้เป้นเเบบนี้  สุดท้ายเธอก็ไม่ได้เลือกผมเหมือนที่ผมคิดใว้ เธอบอกเเก้วที่ไม่มีวันกับมาคืนหรอก ผมก็บอกไปว่าอย่าทำกันใครเเบบนี้อีกนะ  ถ้ารักกันมากก็ขอให้ดูเเลกันดีๆ ให้รักกันนานๆ ชัดเเจนกับใครซักคน  เเล้วผมเลือกที่จะเดินออกมา