เริ่ม จาก หลัง ออดิชั่นเข้าวง

รุ่น 1 เนื่องจาก อฟช ตั้งวงใหม่ไม่รู้ว่าไอดอลควรจะฝึกอย่างไรจึงฝึกรุ่น 1 อย่างเข้มงวดปรับพื้นฐานร่างกายอย่างหนักวันละหลายชั่วโมงและหลายๆคนการเต้น เป็น 0 มาแต่แรกบวกกับมีการเลื่อนเปิดตัวจึงมีเวลาฝึกกว่า 5เดือนและมีท่าเต้นเพียง 3 เพลง จึงได้เดบิววง แล้วค่อยเก็บเลเวล เก็บท่าที่ละซิง เพิ่ม

รุ่น 2 วงดังมีคนออดิชั่นมาก จึงมีตัวเลือกเยอะ ตามที่พี่ต้อมเล่า คือเด็กรุ่น 2 ตอนเข้ามา มีค่าเฉลี่ยการเต้นที่ดีกว่ารุ่น 1 แต่ก็มีเริ่มจาก 0เหมือนกันแต่เป็นส่วนน้อยแต่เร่งเดบิวเพียง 2เดือนกว่าพื้นฐานร่างกายยังไม่แน่น แล้วสอนท่าเต้นหลายเพลงอัดเข้าไปเลยปัญหาคือ เด็กที่มาจาก 0 พื้นไม่แน่นต้องรับท่ากว่า สิบกว่าเพลง กลุ่มที่เต้นอ่อนในรุ่นจะโดนเพื่อนที่เป็นไวทิ้งด้านความสามารถ 

การแข่งขันด้านการเต้น เหมือนคนแรกวิ่งไป 200 เมตร(รุ่น1)   อีกคนเพึ่งสตาร์ท (รุ่น2) จะวิ่งให้ทันก็ต้องวิ่งเร็วกว่าคนนำ
แต่คนที่ช้าตั้งแต่แรก ก็โดนน๊อตรอบเลย ด้านความสามารถ

ณ ปัจจุบัน เมื่อแบ่งคลาสก้จะได้

ขอแยก รินะออกไป เพราะคนละระดับให้ คลาส S เลย 

คลาส A กลุ่ม นาง 12  + มายยู
คลาส B กลุ่ม อันเดอร์รุ่น 1 +บวกประสบการณ์  และ รุ่น 2 ที่เก่งพื้นฐานดีเรียนไว
คลาส C กลุ่มรุ่น 2 ที่เป็นเด็กมาจาก 0  ยังเต้นไม่ได้ มาตราฐาน

ข้อดีของ อฟช คือตอนนี้ รุ่น 1 นาง 12 งานเยอะจะมาแค่งานพรีเซ็นเตอร์หลังๆจึงปล่อยเด็ก ( เกรด B / เกรด C ) ไปออกงานจ้างทั่วไปให้ได้ประสบการณ์

แต่ผลที่ได้คือ เละ เต้นช้าๆเร็วๆไม่พร้อมกันในท่าบังคับ ลายไม่ชัด ไม่แข็งแรง เต้นท่าผิด อารมณ์เหมือน BNK เดบิวใหม่ๆ 2ปีที่แล้วคงต้องทำใจแต่ครูเต้นคงต้องเคี่ยวเด็กคลาส C ให้มากๆหน่อยนะ

*.*
นึกถึง รุ่น 3 เข้ามาปี 63 มาเจอเพลงสี่สิบกว่าๆเพลงรวม ของเพลงใหม่เธียเตอร์ปีนี้   เหนื่อยแน่