Fall in Love at First Kiss จูบนั้นแปลว่าฉันรักเธอ
กำกับ: แฟรงกี้ เฉิน
แสดง: ดาร์เรน หวัง, หลิน หยุ่น, เคนจิ เฉิน, คริสตี้ ชุง
จากซีรีส์โคตรฮิตที่ดักอายุคนดูในชื่อ "แกล้งจุ๊บให้รู้ว่ารัก" ที่มีหลากเวอร์ชั่นตั้งแต่ญี่ปุ่น ไต้หวัน ยันประเทศไทย (ไมค์ พิรัช แสดงคู่ ออม สุชาร์) อันนี้มาในเวอร์ชั่นหนังไต้หวันแต่ใช้นางเอกจีน ซึ่งส่วนตัวชอบ หลิน หยุ่น มาระยะหนึ่งจากเรื่อง L.O.R.D และดาร์เรน หวัง ก็ตามมาตั้งแต่ โหด เลว ดี เวอร์ชั่นล่าสุด (ที่ไม่ค่อยเวิร์ก) แต่เพราะหลิน หยุ่น น่ารักดี เลยตีตั๋วเข้าดู
แต่เพราะมันเป็นเอาของญี่ปุ่นมาทำนี่แหละ
การดำเนินเรื่อง จึงเหมือนสไตล์ญี่ปุ่น ที่ติดน่ารัก ชายเป็นใหญ่
หญิงเป็นผู้ตาม แต่แค่พูดภาษาจีนกลาง ที่ตัวนางเอกรักพระเอกมาก
จนเหตุพลิกผันให้ได้อยู่ด้วยกัน จนชุลมุนเป็นความรัก
เรื่องดูเรียบ ทั่ว ๆ ไป แต่การแสดงของดาร์เรน หวัง และ หลิน หยุ่น
นี่แหละ ที่ทำให้เกิดเรื่องฮา ซึ้ง มุกแป๊กที่ชวนขำ
ความจริงจังเรื่องความรักของตัวละคร
และการแสดงของหลิน หยุ่น ที่มืออาชีพ คือแสดงบทคนโง่ ก็โง่จริง ๆ
แต่ชอบ เพราะโง่แล้วน่ารัก และตัวละครสองตัวนี่แหละ
ที่พาเนื้อเรื่องไหลและดึงให้ตัวละครอื่นฮาร่วมไปด้วย จนไม่ต้องแบกรับอะไรมาก ทำให้การดูหนังเรื่องนี้ง่ายและสนุกได้ไม่ยาก
ฉากเศร้าที่ชวนซึ้ง จนเห็นน้องนักศึกษาข้าง ๆ ปาดน้ำตาเพราะอินจัด
แม้กระทั่งฉากเงียบ ๆ ที่นั่งอ่านข้อความ ก็ยังเพลินและชวนให้ยิ้มได้ เป็น 2 ชั่วโมงที่รู้สึกอิ่มเอมได้
เรื่องนี้ยังมีคริสตี้ ชุง ที่เคยมาแสดงจัน ดารา เวอร์ชั่นพี่อุ๋ย นนทรี
มารับบทแม่พระเอกด้วย ถ้าจำไม่ได้ ก็คือคนที่นอนบนโซฟาแล้วให้ไอ้จัน เอาน้ำแข็งถูหลังนั่นแหละ ตอนนี้ก็ยังดูดีอยู่ ดีที่กูยังจำได้ (แก่สัส)
เสียดายที่รอบฉายน้อยและโรงจำกัด เลยหาดูยาก คงต้องรัชโยธินที่เดียว ถือว่าเป็นหนังที่ดูสนุก Relax ได้ดี ออกจากโรงมาแล้ว หัวใจพองโต ยิ้มหน้าบานเลยล่ะ
Fall in Love at First Kiss ซึ้ง+น่ารัก กับความการ์ตูนเป็นภาพยนตร์
กำกับ: แฟรงกี้ เฉิน
แสดง: ดาร์เรน หวัง, หลิน หยุ่น, เคนจิ เฉิน, คริสตี้ ชุง
แต่เพราะมันเป็นเอาของญี่ปุ่นมาทำนี่แหละ
การดำเนินเรื่อง จึงเหมือนสไตล์ญี่ปุ่น ที่ติดน่ารัก ชายเป็นใหญ่
หญิงเป็นผู้ตาม แต่แค่พูดภาษาจีนกลาง ที่ตัวนางเอกรักพระเอกมาก
จนเหตุพลิกผันให้ได้อยู่ด้วยกัน จนชุลมุนเป็นความรัก
นี่แหละ ที่ทำให้เกิดเรื่องฮา ซึ้ง มุกแป๊กที่ชวนขำ
ความจริงจังเรื่องความรักของตัวละคร
และการแสดงของหลิน หยุ่น ที่มืออาชีพ คือแสดงบทคนโง่ ก็โง่จริง ๆ
แต่ชอบ เพราะโง่แล้วน่ารัก และตัวละครสองตัวนี่แหละ
ที่พาเนื้อเรื่องไหลและดึงให้ตัวละครอื่นฮาร่วมไปด้วย จนไม่ต้องแบกรับอะไรมาก ทำให้การดูหนังเรื่องนี้ง่ายและสนุกได้ไม่ยาก
ฉากเศร้าที่ชวนซึ้ง จนเห็นน้องนักศึกษาข้าง ๆ ปาดน้ำตาเพราะอินจัด
แม้กระทั่งฉากเงียบ ๆ ที่นั่งอ่านข้อความ ก็ยังเพลินและชวนให้ยิ้มได้ เป็น 2 ชั่วโมงที่รู้สึกอิ่มเอมได้
มารับบทแม่พระเอกด้วย ถ้าจำไม่ได้ ก็คือคนที่นอนบนโซฟาแล้วให้ไอ้จัน เอาน้ำแข็งถูหลังนั่นแหละ ตอนนี้ก็ยังดูดีอยู่ ดีที่กูยังจำได้ (แก่สัส)
เสียดายที่รอบฉายน้อยและโรงจำกัด เลยหาดูยาก คงต้องรัชโยธินที่เดียว ถือว่าเป็นหนังที่ดูสนุก Relax ได้ดี ออกจากโรงมาแล้ว หัวใจพองโต ยิ้มหน้าบานเลยล่ะ