คือเราเป็นขนคุดได้นานเเล้ว เเล้วไปหาหมอมาหมอก้อบอกเหมือนกันว่ามันไม่หายหรอ เราเลยรู้สึกว่าทำไหมมันต้องเกิดที่เราด้วย เรารู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมเลยจะใส่ขาสั้นก้อไม่ได้ เพราะที่เราเป็นนั้นเราเป็นมากทั้งที่ขาเป็นเม็ดทั้งขา เเขน หลัง มีหน้าอกด้วย รวมถึงตูด เราเลยรู้ว่าทำไมต้องเกิดมาไม่เหมือนคนอื่นด้วย พอเราเห็นคนที่ใส่สั้นเเล้วก้อได้เเค่มอง ทั้งที่ก้ออยากใส่บ้าง มันทำให้ความรู้สึกของเราตอนนี้มันไม่มีเลย พอมันเห็นขาคนอื่นเรารู้ว่ามันก้อไม่ได้อะไรเเต่รู้สึกพูดไม่ถูกได้เเค่มอง เอาจิงไหมมันก้อดูไม่ได้ทรมานหรอ เเต่ใครจะรู้คนที่ไม่เป็นเขาคนไม่เข้าใจความรู้สึกเรา มันเหมือนตายทั้งเป็นอะ บางที่มันอักเสบมากเป็นที่ก้นบ้าง หลังบ้างจึงทำให้เราเมื่อยตัวไม่หมด เรารู้ว่าเราเหนื่อยมากๆ เคยร้องไห้กับโรคที่เป็น เสียใจที่เกิดมาเเล้วไม่เป็นเหมือนคนอื่น เราพยายามใช้ชีวิตให้ปกติทำเหมือนกับเเบบเราไม่ได้เป็นนะ เเต่มันก้อทำได้เเค่ภาพลวงตาเท่านั้นที่ทำให้ใจเรารู้สึกสบายขึ้นบ้าง เเละขนคุดอะมันอะไม่ได้ร้ายเเรงไร ไม่ได้ติดต่อ เเต่มันทำให้เราหมดความมั่นใจในตัวเองไปเลย ฐานะที่บ้านเราก้อปานกลาง ไม่ได้รวยมาก เเต่เราคงไม่มีงบที่จะไปทำให้มันหาย เราได้เเค่รอให้มันหายไปเองตามที่หมอบอกว่าเดี่ยวมันก้อจะเริ่มจางๆหายไปเอง หวังว่าคงจะเป็นยังนั้น เเละเราอยากรู้ว่าคนที่เป็นขนคุดนี้มีคนเป็นกันเยอะไหม หรือไม่ค่อย อยากรู้เเบบคนที่เป็นเยอะเเบบเรามีไหม ถ้ามีเราจะได้ไม่รู้สึกว่าเราไม่ได้เป็นคนเดียว เราอาจมีที่มีเพื่อนร่วมกับเรามันอาจจะทำให้เรามีกำลังใจมากขึ้น เราอย่างรู้จิงๆ ยังไงก้อช่วยตอบกันด้วยนะ ขอบคุณมาก5555