มันเริ่มจากเราได้เข้าไปเรียนวิชาหนึ่งกับคนหนึ่ง วีคแรกๆที่เข้าไปเรียนก็ไม่ได้อะไรตั้งใจเรียนปกติ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปรู้สึกตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็ชอบไปแล้วตั้งแต่ตอนนั้นจนวันนี้ แต่ยิ่งชอบก้เหมือนเป็นปลาที่อยากว่ายขึ้นมาบนฟ้า การใช้คำอาจดูพรรณาโวหาร แต่มันคือการเปรียบเทียบที่เห็นภาพชัดที่สุด คือเราลองกดขอฟอล อินตาไปเค้าก็รับนะเพราะเราก็เป็นเพื่อนในสาขาเดียวกัน แต่แค่ต่างตรงที่เค้าเรียนหลักสูตรนานาชาติ คือทุกครั้งที่เราลงสตอรี่เค้าจะดูนะดูตลอดเลยซึ่งเค้าน่าจะเป็นคนที่ชอบเล่นอินสตาแกรม แต่แปลกที่เค้าไม่เคยไลค์รูปเราเลยสักครั้งแต่เค้าไลค์เพื่อนๆคนอื่นในสาขานะ มันมีอยู่หลายหนที่เรากับเพื่อนๆคนอื่น ลงรูปเวลาใกล้กันเค้าก้กดไลค์รูปคนอื่นๆแต่เราเป็นคนเดียวที่เค้าข้ามไปและไม่เคยมากดเลย ซึ่งไม่แน่ใจเพราะเค้ารู้หรือเปล่าว่าเราแอบชอบแต่เค้าอึดอัดเลยไม่อยากกดไลค์แต่ก็ไม่กล้าอันฟอลเพราะก็จะดูเสียมารยาทเกิน แต่เค้าก็ดูสตอรี่เราตลอดอะหรือมันพลาดแบบว่า สตอรี่มันจะรันออโต้อยู่แล้วจนหมดของคนหนึ่งก้ขึ้นสตอรี่ใหม่ของอีกคนอาจจะไม่ได้มาจากการกดเพื่อดูของเค้า แต่ถึงยังไงเราก้ไม่กล้าบอกอยู่ดีว่าเราชอบแค่ได้แอบๆมองๆ เเละที่แย่กว่านั้นเราเหลือเวลาน้อยลงทุกทีแล้วที่จะได้เจอเค้าอีก นับจากวันนี้มันเหลืออีกแค่ 29 วันที่เราจะต้องแยกกันและไม่รู้ว่าเมื่อไรถึงจะได้โคจรมาเจอกันอีก แต่เราแค่อยากตะโกนออกไปดัง ว่า แกเราชอบแกว่ะ ชอบมานานแล้ว แต่ก็กล้าแค่พิมพ์ในพันทิปเราไม่ได้กลัวความจริงว่าถ้าบอกไปถ้าเค้าไม่โอเครตัวเองจะเจ็บแต่เรากลัวถ้าพูดไปเเล้วเค้าไม่โอเคเค้าจะไม่อยากเปนเพื่อนไม่อยากฟอลอินตาไม่อยากเปนเพื่อนในเฟสอีกต่อไป เราเลยคิดว่าเก็บในใจต่อไปให้การแยกจากกันมันกลายเป็นความจำที่ดีต่อกันน่าจะดีกว่า แล้วคุณล่ะเคยมั๊ยที่แอบชอบแล้วทำยังไงกันบ้าง