ตอนที่ผมอยู่ นครปฐม
ผมอยู่ในตระกลูของคนจีนแต่ถูกกีดกันจาก คนในครอบครัว บาสผม ที่นู้นมีประมาน10ไร่ได้ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะผมอยู่ที่นู้นตั้งแต่เกิดจน อายุ 14มั้งนะครับละผมก็ผมอยู่เรียนโรงเรียน บอสโก ละก็มีการเล่นกีฬาไปเรื่อยๆคือผมซ้อมเทนนิสทุกวันไม่มีหยุด พ่อผมอยู่เชียงใหม่เค้าก็อยู่กับเมียน้อยซึ่งแก่กว่าแม่ผมอีก ย้ายมาเชียงใหม่ซึ่ง ยาสเค้าไม่ชอบขี้หน้าเอามากๆทางเมียน้องเค้าอยากจดทะเบียนกะแม่ผม ละก็เรียนสินสอดเป็นทอง 10 บาท
ย่าผมเลยด่าไปว่า (แต่งงานกัน ก็ไปขอกันเองละเค้าก็อ้างว่าแม่ผมเป็นเมียน้อย)
ตอนนั้นผมเด็กอยู่ผมก็พอแค่ได้ยินละก็เกิดเรื่องราวมากมายละตอนนั้นผมอยู่บ้านใหญ่ละย่าผมก็ไป อเมริกา ไปเป็นหลายๆปีคือพาสปอดแกหมดแกก็ยังไม่ดดนจับเลยอันนี้ผมก็ไม่เข้าใจอ่านะ บ้านที่ผมอยู่ นครปฐม พอย่าไปเค้าเริ่มมีการอิจฉาแม่ผมเพราะแม่ผมทำงานศาลพระภูมิ คือ ส่งออกไปที่ต่างๆ พอ ย่า ไปอเมริกาผมโดนคนในบ้านรังแกบอกว่าให้ไปอยู่ ที่คนงานนอน กันมันคือบ้านไม้ผ่านบางๆแค่ถีบก็ทะลุละครับ พอผมไม่เคยส่งเสียค่าเทอมมาเลย อาจจะส่งมาบ้างแต่น้อยมาก พอมาได้ยินข่าวทีหลังว่าเมียน้อยคนนั้น เค้าต้องการมีลูก เค้าเลยทำเด็กหลอดแก้วขึ้นมาซึ่งพอออกมา เค้าไม่สมประกอบ
ย้อนกลับไปเรื่องอาม่า หรือ ย่า เนี่ยแหละผมเรียกอาม่าเค้ากลับมาจากเมื่องนอก พร้อมรถเข็น เค้าเป็น อัมพฤต ละกลับมาแบบแย่เอามากๆละปู่ผมก็ได้เสียชีวิตละตอนเค้าป่วย ทางลูกหลายพี่ป้าน้าอาเค้าไม่ได้ดูแลพ่อผมเลยเอามาดูแลที่เชียงใหม่ พร้อมให้เขียนพินายกรรมไว้
ตอนแรก ปู่ผมจะให้พ่อแค่คนเดียว แต่พ่อผมไม่ยอมพ่อผมบอกว่าต้องแบ่งให้เท่าๆกัน พอปู่ผมตายทุกคนไม่สนพินายกรรมเลยสนแต่จะแย่งสมบัติ พอปู่ผมตาย น้องสาวพ่อคนเล็กสุด กับน้องชายพ่อคนกลาง เค้าคิดจะเอาทั้งมหด เค้าเลยเอาเงินใต้โต๊ะ ให้กองพิสูจน์หลักฐาน ผลการพิสูจน์หลักฐาน คือ เป็นลายมือปู่จริงแค่ 80 เปอเซน อีก เปอเซนปลอม 20 ละเค้าก็ได้ขายบ้านที่นครปฐมไป แต่ผมออกมาก่อนหน้านั้นแล้วผมเลยบอกพอว่าเวลาเขียน พินายกรรมต้องใช้ปากกาที่มีราคาสูงนิดหน่อยแบบ ปากกา ดูดหมึก ที่ปลายหัวเป็น ทอง k ละก็ต้องให้เจ้าหน้าที่ตำรวจลงลายนิ้วมือ เอาที่ดาวเยอะๆ จ้างเค้าให้มาคุมเลยก็ได้พร้อมเซ็นเป็นพยาม ละก็ปั้มลายนิ้วมือกันไปเลยอัดคลิปด้วยยิ่งดี
ตอนอยู่ เชียงใหม่
พ่อผมก็เอาไปฝากเพื่อนของพ่อเค้าก็ไม่ได้ดูแลอะไรเลยเหมือนกันแต่ผมก็ยังเล่นเทนนิสที่ 700 ปีอยู่พอเล่นได้สักพักมันไม่มีรายการแข่งที่ลงได้เลยเพราะคนที่นี้เค้าไม่เล่นเทนนิสกันมาก ซึ้งการเอาที่ 1 มาเนี่ยเหมือน ธานอสมี infinity stone ครบ สุดท้ายผมก็ต้องเลิกเล่นเพราะมันไม่มีคนสอนด้วยคนที่สอนผม ตอนอยู่เชียงใหม่เค้า อายุ 70 กว่าๆซึ่งอาจารย์ที่สอนที่นครปฐมเค้าแนะนำมา ละเค้าก็สอนได้ไม่นาน สัก2 ปี ละเค้าก็ไม่ไหวละ
ละพ่อก็เอา แม่ พี่ ผม น้อง 4ชีวิตไปฝากบ้านเพือนเค้าละมี หลาย เหตุการณ์แย่ๆที่ผมไปอยู่ ผมตีแบตอยู่หน้าบ้านเพื่อนของ่พอเค้าบอกให้ผมตีกับน้องผมดีๆหน่อย ละเค้าก็ไปโมโหที่ไหนมาก็ไม่รู้ เอาไม้แบตมาตีหัวผมจนไม้หัก ละก็ไล่ผมไปเล่นกับน้องผมใหม่ซึ่งมันก็เล่นเหมือนเดิมผมแค่ตีไปตีมา ละผมก็ไม่ไหวละอยากร้องไห้มาก ละเค้าก็เรียกผมว่า กูสั่งให้ตีต่อไงผมก็บอกไปว่าไม้มันหักไปแล้วเพราะเอามาตีหัวผมเนี่ยแหละ ผมก็เดินเข้าห้องละวันนั้นพ่อกับแม่ไปไหนกันก็ไม่รู้พอกลับมาก ผมหัวโนเลย ละพออยู่ได้สักพักเพื่อนพ่อเค้าเลี้ยงหมาบางแก้ว ละพ่อผมมาหาแม่ผม ละก็ให้แม่ผมเิปประตูให้หน่อยแม่ผมเลยต้องเอาไอ่หมาบางแก้วเนี่ยไปเก็บก่อน ละก็ด่าแม่ผมเป็นเมียน้อยเพื่อนพ่อ ละก็เอารองเท้า คัชชูฟาด หน้า แขน ตัวก้น ขา ละก็สักพักแม่ผมก็ย้ายออกมาจากบ้านเพื่อนพอไปหาที่เช่าแถวหลัง ม.ราชภัฏเชียงใหม่ ละแม่ต้องหาเงินละละก็ไม่บอกพ่อด้วยว่าผมจะไปที่ไหนละพ่อผมก็มาหาผมที่ ร.ร ตอนนั้นผมเรียน ป.4 เค้าพยามถามว่าแม่ผมหายไปอยู่ไหนผมก็บอกไปเค้าก็ด่าว่าไปอยู่แถวซอย สลัม หนิ ผมก็ย้ายบ้านไปมาจะมี ละก็มีคนที่เค้าชอบผม ซึ่งผม ไม่รู้ว่าชอบ หรือ ความรักมันเป็นยังไง อ่าผมก็เรื่องรู้ละมันเป็นยังไงแต่คนที่เค้าชอบผม ละผมก็ชอบเค้าด้วย เค้าจะเรียน ม.4 ที่เชียงใหม่เป็นปีสุดท้ายพอดี
อันนี้คือเรื่องครอบครัวผมละ คือแม่เค้าไม่สามารถหาเงินได้เยอะจากที่นครปฐมละก็มีตังติดตัวมาเชียงใหม่ 20000 มาเปิดร้านขนมจีนที่เชียงใหม่ละหาบ้านเช่าอยู่ผมเลยรู้ว่า จน มันเป็นอย่างงี้ผมกับพี่ชายต้องแบกหมอเบอร์ใหญ่หน่อยบางวันขายของมาได้ 800 บาท ขนมจีนจานละ 10 บาท ในร้านก็มี น้ำเงี้ยว น้ำยา แกงเผ็ด แกงเขียวหวาน พ่อผมดูถูกไว้ว่าขายขนมจีนจาน 10 บาท 1 วันมันจะได้สักเท่าไหร่เชียว แม่ผมก็ปรับปรุงสูตรของตัวเองไปเรื่อยๆตอนนี้ขายมา
ละมา ละเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆจนยอดขาย ตอนนี้ วันละ 15000 บาท ขายจานละ25บาท มี 3 สาขา ติด 1 ใน 10ขนมจีนเจ้าดังของเชียงใหม่นั้นคือความสำเร็จของแม่ผม
ละก็มี1จังหวะที่ผมเกือบฆ่าพ่อผมเพราะเค้าพาแม่ผมไปดูดวงที่กรุงเทพ นั่งเครื่องบินกันไปเลยทิ้งผมไว้บ้าน2วันไม่มีตังกินข้าวก่อนเค้ากลับบ้านมาผมแทงแก้มยางรถพ่อ 4 เส้นทุบกระจกแตกพอเค้ากลับมาผมชกพ่อไม่เหลือเลยผมคิดไว้ละถ้าเวรกรรมมีจริงถ้าจะลง นรก ผมพร้อมไป หมดละผมถามแม่ผมว่าไปกรุงเทพทำไมแม่ผมบอกว่า แม่ไปดูดวงผมถามหมดไปเท่าไหร่40000แค่นั้นหรอละแม่ก็บอกผมอีกว่าแม่ก็อยากขึ้นเครื่องบินบ้าง
ส่วนของผม
ตอนผมเรียน มัธยมปลาย ทุกคนเกลียดขี้หน้าผม เพราะ ว่า 1 ผมชอบแต่งรถแต่เกินหน้าเกินตาไป แต่งรถไปวันแรก โดนเอาทรายใส่น้ำมันเครื่องละช่วง ม.3ข้ามไป ม.4 ผมก็แยกห้องจากพวกมันห้องเก่าทั้งหมด ละเค้าก็แบบตั้งกลุ่มเล็กๆว่าเกียจผม ละก็เค้ารู้ว่าแม่ผมเป็นแค่คนขายขนมจีนเวลาผมเดินผ่านหน้าเค้าก็จะพูดว่าให้ผมได้ยินว่าไปขายตัวดีกว่าขายขนมจีนข้างถนน แต่เข้าไม่ได้รู้รายได้เค้าก็แซวผ่านๆว่า
ละพอตอน ม.5ผมก็ได้มีแฟน เค้าไม่ได้สวยมาก เต็ม10ก็ได้สัก6 ผมคบกับเค้าได้สักระยะผมขับรถไปรับไปส่งบ้าน ละตอน ม.6ผมไม่ได้ไปเรียนเลย เพราะผมไปเรียนพิเศษดีกว่าผมชอบวิชาเคมีกับชีวะมาก ผมอยากเป็นเภสัช ครูประจำชั้นผมตอน ม.6 ผมจะไปแก้ ม.ส. ผมต้องผ่านทุกตัวเคลียทั้งหมด
ผมติด 0/ร/ม.ส. ทั้งหมดถ้าจำไม่ผิด 18 ตัวผมไปหาครูประจำชั้นเค้าสอนชีวะผมไปก็ไปให้เค้าเซ็น เค้าถามว่าไปเรียนจริงหรือป่าวเอาหลักฐานมาดูดิ ผมควักสมุดที่ ร.ร.ไม่ได้สอนออกมาประมาน 12เล่ม จดครบทุกแผ่นทุกหน้าผมเลยไปขอลายเซ็นเค้าว่าขอแก้ ม.ส. เค้าก็บอกว่าต้องไปเอาข้อสอบเอง ผมก็บอกว่า ฮ๊ะ
แล้วก็บอกให้ทำนู้นนี้นั้นผมก็ตอบกลับไปว่า ฮ๊ะ ละเค้าเค้าก็บอกว่าไปตัดผมก่อนถึงจะเซ็นให้ ผมก็บอกว่า ฮ๊ะ ซึ่งเจตนาของผมเนี่ยคือผมจะทำตามที่บเค้าบอก ละเค้าก็ อารม ขึ้นเฉยเลยเค้าบอกว่าไปขัดคำว่า"ครับ" มา100คำ มันให้ A4 มาพร้อมปากกา
ผมก็ขึ้นผมก็ขว้างปากกาใส่แมร่งละด่ายับเลยเพื่อนผม3คนลากผมออกมาจากจุดนั้นเพราะผมเกือบชกหน้าไอ่เวรนี้จริงๆ วิธีแก้ 0/ร/ม.ส ไม่ยากก๊อปปี้ ลายเซ็นละส่งไปว่าได้ทำงานส่งแก้แล้วโดย ที่จริงๆผมไม่ได้ส่ง เกรดออกมา 1.82
ละก็ถึงวันสอบโคต้า ม.ช. เปิดมาข้องสอบ ฟิสิก/เคมี/ชีวะ ทำได้ตามเป้า แต่ มันมีสังคม ภาษาไทย อังกฤษ คณิต ซึ่งยอมรับว่าโง่บรรไล
ซึ่งผมยังก็ไม่ติดอยู่ละ แต่ผมก็มีทางเลือก คือ มีคณะที่โอเคที่ผมชอบ คือสาธารณสุข ราชภัฏเชียงใหม่ ผมเลยสมัครละสอบเข้าก็ติด
ผมเรียนถึง ปี 3 ก็เกิดเหตุไม่คาดคิดคือน้องผมโดนรถแว้นถีบตกข้างถนนละน้องผมกลิ้งขึ้นฟุตบาทหัวชนท่อรถตายที่ผมเรียนสายนี้มาผมช๊อกมาก
ผมเลยตั้งคำถามในหัว นอนไม่หลับผมกินยาอยู่ 10 ตัวในช่วงนั้นยานอนหลับทั้งนั้นอ่านหนังสือดูสารคดีไปเรื่อง จะหาพวกยาที่คนทั้งโรคต้องการ
คือยา "อายุวัฒนะ" ซื้อมันเป็นไปไม่ได้แต่มีสัตว์ อยู่1ประเภท คือ แมงกระพรุนผมจำสายพันธุ์มันไม่ได้ แต่มันเป็น อมตะผมก็แค่คิดว่าถ้าถึงเวลาตายก็ต้องตายแค่นั้นเองครับ
ละผมเรียน สาธารณสุขได้ ถึง ปี4 ผมทำโปรเจคเสร็จเหลือฝึกงานก็จะจบแต่ผมไปลาออกเพราะ สิ่งที่ผมได้จากที่นี่มันพอละผมไม่ได้ต้องการใบปริญญา
ผมเป็นคนที่มันไม่เหมาสมกับผมอ่ามันง่ายเกือนไปคนอื่นไปเรียนวชาอื่นกัน ผมลงแต่เคมีผมไปเรียนแต่เคมีผมเรียนภาคพิเศษไงเลยเรียนแค่ เสาร์ อาทิตย์
จันทร์-ศุกร์ ผมแอบเข้าไปเรียนฟรีถึงเค้าจะสอนเรื่องเดิมผมชอบอาจารย์คนนี้มาก ผมขอพูดชื่อ อาจารย์นะครับเค้าชื่อ อ.สุกิจ ทองแบน สอนเคมีเก่ง
ผมนั่งเรียน6ชั่วโมงไม่เบื่อเลย คือ1คาบมันเรียน 3 ชมละเค้าก็ต้องสอน sec ต่อไปผมนั่งที่เดิมถึงเค้าจะสอนเรื่องเดิมแต่เค้าแต่ผมไม่เคยเบื่อ
นั้นคือสิ่งที่ผมลาออกเพราะ ผมเจอคนที่ คุยกันรู้เรื่อง
เรื่องความรัก
ผม คบกับแฟนได้ประมาน 7 ปีละละผมก็ซื้อรถยนต์มือสอง vios รุ่น1เพราะผมผ่อนเองผมมีกำลังแค่นั้นผมซื้อเกียร์กระปุกละผมโดนแฟนด่าว่าทำไมไม่ซื้อเกียร์ออโต้-*-คบกันไปปอีกสักพักผมเริ่มสงสัยว่าเค้าน่าจะมีคนคุยคนใหม่เค้าก็บอกเลิกผม อาจจะด้วย 1 ผมเรียนไม่จบ หรือ เค้ามีคนอื่นเพราะผมเห็นเค้าคุยกับเด็กวิศวะ ม.ช. ละเห็นผมอยู่บ้านเช่าด้วย เพื่อนเค้าก็ยุงยงให้ผมเลิกกะผมด้วยมั้งนะผมเดาๆเอาละเค้าก็ไปคบกับคนจบ วิศวะจริงด้วย ละเค้าก็โดนฟันละทิ้ง เค้ามาหาผมวันที่ 14 มิถุนา 61 พอหลุดจากผมไปเละกินเบียร์ เที่ยว ทำงานมีเท่าไหร่ลงเครื่องสำอาง ลงศัลยกรรม
ละบ้านใหม่ผมที่ซื้อละรีโนเวทเสร็จ วันที่ 16 มิถุนา61 เค้ามาหาผมที่บ้านเช่าผมบอกเค้าว่าผมจะไปละนะผมซื้อบ้าน 3.5ล้าน รีโนเวท อีก 1.5 ล้านตอนนี้มีคนมาขอซื้อต่อ 6000000
เค้าไม่อยู่รอดูความสำเร็จของผมเค้าไม่เคยเห็นเงินบัญชีของผมด้วยซ้ำไปตอนนี้ผมไม่ได้มีแฟนใหม่มา 2 ปีกว่าๆ ละเพราะผมตัดใจจากเค้าไม่ได้ถ้าผมไปมีคนใหม่ละเพื่อลืมแฟนเก่าผมคิดว่ามันไม่แฟร์สำหรับคนใหม่ที่จะเข้ามาตอนนี้ผม ก็ อยู่แบบโสด
ตอนผมเริ่มเล่นกีฬาใหม่
ผมก็อยากหาเวลาเล่นกีฬาใหม่ๆผมเลยเลือกแบตมินตั้น ผมก็ซื้อไม้ซื้อลูก ที่ super sport ผมซื้อไม้อันละ 5000 ละใช้ละติดใจเลยซื้อมาทั้งหมด 13 ไม้ลูกแบตของVictor1ลัง ราคาตกประมาน 11000 แต่มันมีวันเดือนปีเกิดผมซื้อห้างหมดละก็ไปที่สนามเค้าบอกผมว่าผมโง่ไปซื้อที่ห้างเค้าบอกว่าเค้าสามารถซื้อได้ถูกกว่าอย่างเช่นไม้ละ 5000 เค้าซื้อได้ 3500 แต่เซอวิสสิอย่างผมสมมุติผมไม่ชอบไปขึ้นเอ็นบ่อยหรือทิ้งไม้ไว้คือถ้าผมจะขึ้นเอ็นผม
ไปเซ็นทรั่นเฟส นัดเวลาขึ้นเอ็ด สมมุติว่า 7 ไม้ต้องนัดร่วงหน้าสัก4โมงเย็นต้องถึงที่นู้นละเค้าจะขึ้นให้ผมคนเดียว ละผมลองสั่งลูกที่เค้าลูกของเค้าไม่มี
ม.อ.ก เราตกลงกันที่8500ซึ่งผม ok จะกินกำไลเท่าไหร่กูไม่ว่า แต่กูขอดูที่มาของลูกได้ไม๊ เพราะลูกแบตมันมีกาวครับถ้าซื้อที่ห้างมันมีวันผลิตแต่มันจะตกลังละ 11000 แต่ผมสบายใจกว่า แต่ผมก็จะลองใจสั่งคนที่ขายข้างนอกสิ อ่าวสรุปลูกมาจากไหนไม่รู้ไม่มี ม.อ.ก ผมก็เลยคิดว่าบางทีเงิน 8500 เนี่ยซื้อคนได้ถูกมาก
ตอนนี้ผม อายุ 26 ละสิ่งที่ผมคิดได้อาจผิดหรือถูกไม่รู้นะครับ
1.บางคนสมควรอยู่คนเดียว
2.ทุกคนใส่หน้ากากเข้าหากันหมด
3.ผมโดนคนที่ผมรักทิ้งเหมือนขยะเปียก
4.ผมไม่สามารถก้าวข้ามความรักที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ได้เลย
5.ความสำเร็จของคนไม่ได้วัดกันที่ใบปริญญา
6.ผมคิดว่าคนเรา พระเจ้าให้เวลาเรามา 24 ชม เท่ากันเค้าภายใน24 ชม เนี่ยใครทำอะไรได้มากกว่า
ตอนนี้ผมมีบ้านมีรถแต่มันก็ยังขาดคนรักนี้แค่บางส่วนในชีวิตผมนะครับยังไม่รวมเรื่องโดนโกงตังตั้งแต่อายุ 14 15 เป็นหมื่น
แฟนอยากกินไรอยากได้อะไรหาให้ได้หมดสุดท้ายก็ทิ้งเรา
ขอบคุณคนที่อ่านนะครับ
โลกเรามันเป็นอย่างงี้หรอ ขนาด เล่นกีฬายังโดนด่า
ผมอยู่ในตระกลูของคนจีนแต่ถูกกีดกันจาก คนในครอบครัว บาสผม ที่นู้นมีประมาน10ไร่ได้ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะผมอยู่ที่นู้นตั้งแต่เกิดจน อายุ 14มั้งนะครับละผมก็ผมอยู่เรียนโรงเรียน บอสโก ละก็มีการเล่นกีฬาไปเรื่อยๆคือผมซ้อมเทนนิสทุกวันไม่มีหยุด พ่อผมอยู่เชียงใหม่เค้าก็อยู่กับเมียน้อยซึ่งแก่กว่าแม่ผมอีก ย้ายมาเชียงใหม่ซึ่ง ยาสเค้าไม่ชอบขี้หน้าเอามากๆทางเมียน้องเค้าอยากจดทะเบียนกะแม่ผม ละก็เรียนสินสอดเป็นทอง 10 บาท
ย่าผมเลยด่าไปว่า (แต่งงานกัน ก็ไปขอกันเองละเค้าก็อ้างว่าแม่ผมเป็นเมียน้อย)
ตอนนั้นผมเด็กอยู่ผมก็พอแค่ได้ยินละก็เกิดเรื่องราวมากมายละตอนนั้นผมอยู่บ้านใหญ่ละย่าผมก็ไป อเมริกา ไปเป็นหลายๆปีคือพาสปอดแกหมดแกก็ยังไม่ดดนจับเลยอันนี้ผมก็ไม่เข้าใจอ่านะ บ้านที่ผมอยู่ นครปฐม พอย่าไปเค้าเริ่มมีการอิจฉาแม่ผมเพราะแม่ผมทำงานศาลพระภูมิ คือ ส่งออกไปที่ต่างๆ พอ ย่า ไปอเมริกาผมโดนคนในบ้านรังแกบอกว่าให้ไปอยู่ ที่คนงานนอน กันมันคือบ้านไม้ผ่านบางๆแค่ถีบก็ทะลุละครับ พอผมไม่เคยส่งเสียค่าเทอมมาเลย อาจจะส่งมาบ้างแต่น้อยมาก พอมาได้ยินข่าวทีหลังว่าเมียน้อยคนนั้น เค้าต้องการมีลูก เค้าเลยทำเด็กหลอดแก้วขึ้นมาซึ่งพอออกมา เค้าไม่สมประกอบ
ย้อนกลับไปเรื่องอาม่า หรือ ย่า เนี่ยแหละผมเรียกอาม่าเค้ากลับมาจากเมื่องนอก พร้อมรถเข็น เค้าเป็น อัมพฤต ละกลับมาแบบแย่เอามากๆละปู่ผมก็ได้เสียชีวิตละตอนเค้าป่วย ทางลูกหลายพี่ป้าน้าอาเค้าไม่ได้ดูแลพ่อผมเลยเอามาดูแลที่เชียงใหม่ พร้อมให้เขียนพินายกรรมไว้
ตอนแรก ปู่ผมจะให้พ่อแค่คนเดียว แต่พ่อผมไม่ยอมพ่อผมบอกว่าต้องแบ่งให้เท่าๆกัน พอปู่ผมตายทุกคนไม่สนพินายกรรมเลยสนแต่จะแย่งสมบัติ พอปู่ผมตาย น้องสาวพ่อคนเล็กสุด กับน้องชายพ่อคนกลาง เค้าคิดจะเอาทั้งมหด เค้าเลยเอาเงินใต้โต๊ะ ให้กองพิสูจน์หลักฐาน ผลการพิสูจน์หลักฐาน คือ เป็นลายมือปู่จริงแค่ 80 เปอเซน อีก เปอเซนปลอม 20 ละเค้าก็ได้ขายบ้านที่นครปฐมไป แต่ผมออกมาก่อนหน้านั้นแล้วผมเลยบอกพอว่าเวลาเขียน พินายกรรมต้องใช้ปากกาที่มีราคาสูงนิดหน่อยแบบ ปากกา ดูดหมึก ที่ปลายหัวเป็น ทอง k ละก็ต้องให้เจ้าหน้าที่ตำรวจลงลายนิ้วมือ เอาที่ดาวเยอะๆ จ้างเค้าให้มาคุมเลยก็ได้พร้อมเซ็นเป็นพยาม ละก็ปั้มลายนิ้วมือกันไปเลยอัดคลิปด้วยยิ่งดี
ตอนอยู่ เชียงใหม่
พ่อผมก็เอาไปฝากเพื่อนของพ่อเค้าก็ไม่ได้ดูแลอะไรเลยเหมือนกันแต่ผมก็ยังเล่นเทนนิสที่ 700 ปีอยู่พอเล่นได้สักพักมันไม่มีรายการแข่งที่ลงได้เลยเพราะคนที่นี้เค้าไม่เล่นเทนนิสกันมาก ซึ้งการเอาที่ 1 มาเนี่ยเหมือน ธานอสมี infinity stone ครบ สุดท้ายผมก็ต้องเลิกเล่นเพราะมันไม่มีคนสอนด้วยคนที่สอนผม ตอนอยู่เชียงใหม่เค้า อายุ 70 กว่าๆซึ่งอาจารย์ที่สอนที่นครปฐมเค้าแนะนำมา ละเค้าก็สอนได้ไม่นาน สัก2 ปี ละเค้าก็ไม่ไหวละ
ละพ่อก็เอา แม่ พี่ ผม น้อง 4ชีวิตไปฝากบ้านเพือนเค้าละมี หลาย เหตุการณ์แย่ๆที่ผมไปอยู่ ผมตีแบตอยู่หน้าบ้านเพื่อนของ่พอเค้าบอกให้ผมตีกับน้องผมดีๆหน่อย ละเค้าก็ไปโมโหที่ไหนมาก็ไม่รู้ เอาไม้แบตมาตีหัวผมจนไม้หัก ละก็ไล่ผมไปเล่นกับน้องผมใหม่ซึ่งมันก็เล่นเหมือนเดิมผมแค่ตีไปตีมา ละผมก็ไม่ไหวละอยากร้องไห้มาก ละเค้าก็เรียกผมว่า กูสั่งให้ตีต่อไงผมก็บอกไปว่าไม้มันหักไปแล้วเพราะเอามาตีหัวผมเนี่ยแหละ ผมก็เดินเข้าห้องละวันนั้นพ่อกับแม่ไปไหนกันก็ไม่รู้พอกลับมาก ผมหัวโนเลย ละพออยู่ได้สักพักเพื่อนพ่อเค้าเลี้ยงหมาบางแก้ว ละพ่อผมมาหาแม่ผม ละก็ให้แม่ผมเิปประตูให้หน่อยแม่ผมเลยต้องเอาไอ่หมาบางแก้วเนี่ยไปเก็บก่อน ละก็ด่าแม่ผมเป็นเมียน้อยเพื่อนพ่อ ละก็เอารองเท้า คัชชูฟาด หน้า แขน ตัวก้น ขา ละก็สักพักแม่ผมก็ย้ายออกมาจากบ้านเพื่อนพอไปหาที่เช่าแถวหลัง ม.ราชภัฏเชียงใหม่ ละแม่ต้องหาเงินละละก็ไม่บอกพ่อด้วยว่าผมจะไปที่ไหนละพ่อผมก็มาหาผมที่ ร.ร ตอนนั้นผมเรียน ป.4 เค้าพยามถามว่าแม่ผมหายไปอยู่ไหนผมก็บอกไปเค้าก็ด่าว่าไปอยู่แถวซอย สลัม หนิ ผมก็ย้ายบ้านไปมาจะมี ละก็มีคนที่เค้าชอบผม ซึ่งผม ไม่รู้ว่าชอบ หรือ ความรักมันเป็นยังไง อ่าผมก็เรื่องรู้ละมันเป็นยังไงแต่คนที่เค้าชอบผม ละผมก็ชอบเค้าด้วย เค้าจะเรียน ม.4 ที่เชียงใหม่เป็นปีสุดท้ายพอดี
อันนี้คือเรื่องครอบครัวผมละ คือแม่เค้าไม่สามารถหาเงินได้เยอะจากที่นครปฐมละก็มีตังติดตัวมาเชียงใหม่ 20000 มาเปิดร้านขนมจีนที่เชียงใหม่ละหาบ้านเช่าอยู่ผมเลยรู้ว่า จน มันเป็นอย่างงี้ผมกับพี่ชายต้องแบกหมอเบอร์ใหญ่หน่อยบางวันขายของมาได้ 800 บาท ขนมจีนจานละ 10 บาท ในร้านก็มี น้ำเงี้ยว น้ำยา แกงเผ็ด แกงเขียวหวาน พ่อผมดูถูกไว้ว่าขายขนมจีนจาน 10 บาท 1 วันมันจะได้สักเท่าไหร่เชียว แม่ผมก็ปรับปรุงสูตรของตัวเองไปเรื่อยๆตอนนี้ขายมา
ละมา ละเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆจนยอดขาย ตอนนี้ วันละ 15000 บาท ขายจานละ25บาท มี 3 สาขา ติด 1 ใน 10ขนมจีนเจ้าดังของเชียงใหม่นั้นคือความสำเร็จของแม่ผม
ละก็มี1จังหวะที่ผมเกือบฆ่าพ่อผมเพราะเค้าพาแม่ผมไปดูดวงที่กรุงเทพ นั่งเครื่องบินกันไปเลยทิ้งผมไว้บ้าน2วันไม่มีตังกินข้าวก่อนเค้ากลับบ้านมาผมแทงแก้มยางรถพ่อ 4 เส้นทุบกระจกแตกพอเค้ากลับมาผมชกพ่อไม่เหลือเลยผมคิดไว้ละถ้าเวรกรรมมีจริงถ้าจะลง นรก ผมพร้อมไป หมดละผมถามแม่ผมว่าไปกรุงเทพทำไมแม่ผมบอกว่า แม่ไปดูดวงผมถามหมดไปเท่าไหร่40000แค่นั้นหรอละแม่ก็บอกผมอีกว่าแม่ก็อยากขึ้นเครื่องบินบ้าง
ส่วนของผม
ตอนผมเรียน มัธยมปลาย ทุกคนเกลียดขี้หน้าผม เพราะ ว่า 1 ผมชอบแต่งรถแต่เกินหน้าเกินตาไป แต่งรถไปวันแรก โดนเอาทรายใส่น้ำมันเครื่องละช่วง ม.3ข้ามไป ม.4 ผมก็แยกห้องจากพวกมันห้องเก่าทั้งหมด ละเค้าก็แบบตั้งกลุ่มเล็กๆว่าเกียจผม ละก็เค้ารู้ว่าแม่ผมเป็นแค่คนขายขนมจีนเวลาผมเดินผ่านหน้าเค้าก็จะพูดว่าให้ผมได้ยินว่าไปขายตัวดีกว่าขายขนมจีนข้างถนน แต่เข้าไม่ได้รู้รายได้เค้าก็แซวผ่านๆว่า
ละพอตอน ม.5ผมก็ได้มีแฟน เค้าไม่ได้สวยมาก เต็ม10ก็ได้สัก6 ผมคบกับเค้าได้สักระยะผมขับรถไปรับไปส่งบ้าน ละตอน ม.6ผมไม่ได้ไปเรียนเลย เพราะผมไปเรียนพิเศษดีกว่าผมชอบวิชาเคมีกับชีวะมาก ผมอยากเป็นเภสัช ครูประจำชั้นผมตอน ม.6 ผมจะไปแก้ ม.ส. ผมต้องผ่านทุกตัวเคลียทั้งหมด
ผมติด 0/ร/ม.ส. ทั้งหมดถ้าจำไม่ผิด 18 ตัวผมไปหาครูประจำชั้นเค้าสอนชีวะผมไปก็ไปให้เค้าเซ็น เค้าถามว่าไปเรียนจริงหรือป่าวเอาหลักฐานมาดูดิ ผมควักสมุดที่ ร.ร.ไม่ได้สอนออกมาประมาน 12เล่ม จดครบทุกแผ่นทุกหน้าผมเลยไปขอลายเซ็นเค้าว่าขอแก้ ม.ส. เค้าก็บอกว่าต้องไปเอาข้อสอบเอง ผมก็บอกว่า ฮ๊ะ
แล้วก็บอกให้ทำนู้นนี้นั้นผมก็ตอบกลับไปว่า ฮ๊ะ ละเค้าเค้าก็บอกว่าไปตัดผมก่อนถึงจะเซ็นให้ ผมก็บอกว่า ฮ๊ะ ซึ่งเจตนาของผมเนี่ยคือผมจะทำตามที่บเค้าบอก ละเค้าก็ อารม ขึ้นเฉยเลยเค้าบอกว่าไปขัดคำว่า"ครับ" มา100คำ มันให้ A4 มาพร้อมปากกา
ผมก็ขึ้นผมก็ขว้างปากกาใส่แมร่งละด่ายับเลยเพื่อนผม3คนลากผมออกมาจากจุดนั้นเพราะผมเกือบชกหน้าไอ่เวรนี้จริงๆ วิธีแก้ 0/ร/ม.ส ไม่ยากก๊อปปี้ ลายเซ็นละส่งไปว่าได้ทำงานส่งแก้แล้วโดย ที่จริงๆผมไม่ได้ส่ง เกรดออกมา 1.82
ละก็ถึงวันสอบโคต้า ม.ช. เปิดมาข้องสอบ ฟิสิก/เคมี/ชีวะ ทำได้ตามเป้า แต่ มันมีสังคม ภาษาไทย อังกฤษ คณิต ซึ่งยอมรับว่าโง่บรรไล
ซึ่งผมยังก็ไม่ติดอยู่ละ แต่ผมก็มีทางเลือก คือ มีคณะที่โอเคที่ผมชอบ คือสาธารณสุข ราชภัฏเชียงใหม่ ผมเลยสมัครละสอบเข้าก็ติด
ผมเรียนถึง ปี 3 ก็เกิดเหตุไม่คาดคิดคือน้องผมโดนรถแว้นถีบตกข้างถนนละน้องผมกลิ้งขึ้นฟุตบาทหัวชนท่อรถตายที่ผมเรียนสายนี้มาผมช๊อกมาก
ผมเลยตั้งคำถามในหัว นอนไม่หลับผมกินยาอยู่ 10 ตัวในช่วงนั้นยานอนหลับทั้งนั้นอ่านหนังสือดูสารคดีไปเรื่อง จะหาพวกยาที่คนทั้งโรคต้องการ
คือยา "อายุวัฒนะ" ซื้อมันเป็นไปไม่ได้แต่มีสัตว์ อยู่1ประเภท คือ แมงกระพรุนผมจำสายพันธุ์มันไม่ได้ แต่มันเป็น อมตะผมก็แค่คิดว่าถ้าถึงเวลาตายก็ต้องตายแค่นั้นเองครับ
ละผมเรียน สาธารณสุขได้ ถึง ปี4 ผมทำโปรเจคเสร็จเหลือฝึกงานก็จะจบแต่ผมไปลาออกเพราะ สิ่งที่ผมได้จากที่นี่มันพอละผมไม่ได้ต้องการใบปริญญา
ผมเป็นคนที่มันไม่เหมาสมกับผมอ่ามันง่ายเกือนไปคนอื่นไปเรียนวชาอื่นกัน ผมลงแต่เคมีผมไปเรียนแต่เคมีผมเรียนภาคพิเศษไงเลยเรียนแค่ เสาร์ อาทิตย์
จันทร์-ศุกร์ ผมแอบเข้าไปเรียนฟรีถึงเค้าจะสอนเรื่องเดิมผมชอบอาจารย์คนนี้มาก ผมขอพูดชื่อ อาจารย์นะครับเค้าชื่อ อ.สุกิจ ทองแบน สอนเคมีเก่ง
นั้นคือสิ่งที่ผมลาออกเพราะ ผมเจอคนที่ คุยกันรู้เรื่อง
เรื่องความรัก
ผม คบกับแฟนได้ประมาน 7 ปีละละผมก็ซื้อรถยนต์มือสอง vios รุ่น1เพราะผมผ่อนเองผมมีกำลังแค่นั้นผมซื้อเกียร์กระปุกละผมโดนแฟนด่าว่าทำไมไม่ซื้อเกียร์ออโต้-*-คบกันไปปอีกสักพักผมเริ่มสงสัยว่าเค้าน่าจะมีคนคุยคนใหม่เค้าก็บอกเลิกผม อาจจะด้วย 1 ผมเรียนไม่จบ หรือ เค้ามีคนอื่นเพราะผมเห็นเค้าคุยกับเด็กวิศวะ ม.ช. ละเห็นผมอยู่บ้านเช่าด้วย เพื่อนเค้าก็ยุงยงให้ผมเลิกกะผมด้วยมั้งนะผมเดาๆเอาละเค้าก็ไปคบกับคนจบ วิศวะจริงด้วย ละเค้าก็โดนฟันละทิ้ง เค้ามาหาผมวันที่ 14 มิถุนา 61 พอหลุดจากผมไปเละกินเบียร์ เที่ยว ทำงานมีเท่าไหร่ลงเครื่องสำอาง ลงศัลยกรรม
ละบ้านใหม่ผมที่ซื้อละรีโนเวทเสร็จ วันที่ 16 มิถุนา61 เค้ามาหาผมที่บ้านเช่าผมบอกเค้าว่าผมจะไปละนะผมซื้อบ้าน 3.5ล้าน รีโนเวท อีก 1.5 ล้านตอนนี้มีคนมาขอซื้อต่อ 6000000
เค้าไม่อยู่รอดูความสำเร็จของผมเค้าไม่เคยเห็นเงินบัญชีของผมด้วยซ้ำไปตอนนี้ผมไม่ได้มีแฟนใหม่มา 2 ปีกว่าๆ ละเพราะผมตัดใจจากเค้าไม่ได้ถ้าผมไปมีคนใหม่ละเพื่อลืมแฟนเก่าผมคิดว่ามันไม่แฟร์สำหรับคนใหม่ที่จะเข้ามาตอนนี้ผม ก็ อยู่แบบโสด
ตอนผมเริ่มเล่นกีฬาใหม่
ผมก็อยากหาเวลาเล่นกีฬาใหม่ๆผมเลยเลือกแบตมินตั้น ผมก็ซื้อไม้ซื้อลูก ที่ super sport ผมซื้อไม้อันละ 5000 ละใช้ละติดใจเลยซื้อมาทั้งหมด 13 ไม้ลูกแบตของVictor1ลัง ราคาตกประมาน 11000 แต่มันมีวันเดือนปีเกิดผมซื้อห้างหมดละก็ไปที่สนามเค้าบอกผมว่าผมโง่ไปซื้อที่ห้างเค้าบอกว่าเค้าสามารถซื้อได้ถูกกว่าอย่างเช่นไม้ละ 5000 เค้าซื้อได้ 3500 แต่เซอวิสสิอย่างผมสมมุติผมไม่ชอบไปขึ้นเอ็นบ่อยหรือทิ้งไม้ไว้คือถ้าผมจะขึ้นเอ็นผม
ไปเซ็นทรั่นเฟส นัดเวลาขึ้นเอ็ด สมมุติว่า 7 ไม้ต้องนัดร่วงหน้าสัก4โมงเย็นต้องถึงที่นู้นละเค้าจะขึ้นให้ผมคนเดียว ละผมลองสั่งลูกที่เค้าลูกของเค้าไม่มี
ม.อ.ก เราตกลงกันที่8500ซึ่งผม ok จะกินกำไลเท่าไหร่กูไม่ว่า แต่กูขอดูที่มาของลูกได้ไม๊ เพราะลูกแบตมันมีกาวครับถ้าซื้อที่ห้างมันมีวันผลิตแต่มันจะตกลังละ 11000 แต่ผมสบายใจกว่า แต่ผมก็จะลองใจสั่งคนที่ขายข้างนอกสิ อ่าวสรุปลูกมาจากไหนไม่รู้ไม่มี ม.อ.ก ผมก็เลยคิดว่าบางทีเงิน 8500 เนี่ยซื้อคนได้ถูกมาก
ตอนนี้ผม อายุ 26 ละสิ่งที่ผมคิดได้อาจผิดหรือถูกไม่รู้นะครับ
1.บางคนสมควรอยู่คนเดียว
2.ทุกคนใส่หน้ากากเข้าหากันหมด
3.ผมโดนคนที่ผมรักทิ้งเหมือนขยะเปียก
4.ผมไม่สามารถก้าวข้ามความรักที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ได้เลย
5.ความสำเร็จของคนไม่ได้วัดกันที่ใบปริญญา
6.ผมคิดว่าคนเรา พระเจ้าให้เวลาเรามา 24 ชม เท่ากันเค้าภายใน24 ชม เนี่ยใครทำอะไรได้มากกว่า
ตอนนี้ผมมีบ้านมีรถแต่มันก็ยังขาดคนรักนี้แค่บางส่วนในชีวิตผมนะครับยังไม่รวมเรื่องโดนโกงตังตั้งแต่อายุ 14 15 เป็นหมื่น
แฟนอยากกินไรอยากได้อะไรหาให้ได้หมดสุดท้ายก็ทิ้งเรา
ขอบคุณคนที่อ่านนะครับ