เราเป็นคนคนนึงที่อะไรก็ได้เเล้วเเต่พ่อ
เราไม่คิดไรมากหรอกเเต่มีเเค่เรื่องเดียวที่เราไม่ยอมคือความฝันค่ะ
เราอยากเป็น"จิตเเพทย์"ค่ะ เเต่ว่าพ่อของเรานั้นอยากให้เราเป็น"หมอที่รักษาเกี่ยวกับโรคทารัซซีเมีย"ค่ะ
จริงๆเราก็เป็นอะไรก็ได้อ่ะค่ะทำได้เกือบหมดเเหละ  
คือเป็นหมอที่รักษาโรคทารัซซีเมียเนี่ยคือจะได้รักษาพ่อเเละตัวเองค่ะ พอดีเราเป็นพาหะ30%ค่ะ
เป็นจิตเเพทย์ มันคือฝันที่เราฝันมานานเเล้วนะคะ เราชอบมากค่ะ มันทั้งเท่ทั้งน่าสนใจ เป็นอะไรที่เพอร์เฟค ต้องเก่งในระดับนึง มันคืออะไรที่ท้าทายมากๆๆ
เราเลยคิดไม่ออกค่ะว่าจะเป็นอะไรดี
อีกอย่างเราเป็นคนเซ้นซิทีพด้วยเวลาตัดสินใจพลาดมันเเบบเกลียดตัวเองมากๆค่ะ