เพราะเราไม่รู้จะติดต่อเธอยังไง เราคงซื่อสัตย์เกินไปที่ไม่แอบแคปอะไรไว้เลย
แม้แต่หน้าเธอในความทรงจำของเราก็ค่อยๆเลือนลาง
เธอน่ะรู้วิธีติดต่อเราแต่อาจจะลบมันไปหมด อาจจะลบแม้แต่ความทรงจำว่าเคยมีเราผ่านเข้าไป
เธอต้องการชีวิตใหม่ขอให้สมหวังด้วยดี
หวังว่าเธอจะสบายดี มีความสุขมากขึ้นทุกวัน
ผ่านมาหลายเดือนเราคิดว่าเราน่าจะทำใจได้ดีกว่านี้มันก็ทำได้แหละถ้าไม่ติดที่ว่าอะไรหลายอย่างมันยังค้างคา
ทั้งที่เริ่มต้นได้ดีแต่เราเราดันปล่อยตัวเองเป็นคนโง่คนบ้าไปซะเอง
แต่นั่นมันก็ทำให้รู้ว่าเรายังมีหัวใจ แล้วก็รู้ข้อบกพร่องในตัวเอง
วิธีการแก้ปัญหาของเราที่เธอรับรู้ และคิดว่าเป็นตัวเรานั่นคงเป็นมุมที่แย่ที่เธอรับไม่ได้จริงๆ แต่แม้แต่เราเองก็ไม่รู้บางทีตอนนั้นอาจเป็นจิตใต้สำนึกของเราจริงๆก็ได้มั้ง เพราะเราเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงตัวเองตลอดเราไม่เคยฟันธงว่าตัวเองเป็นแบบนั่นแบบนี้
เราไม่โทษตัวเองและไม่โทษเธอที่จะโกรธ เพราะสถานการณ์ของเรามันไม่มีอะไรปกติเลยสักอย่างเธออาจมีที่ปรึกษาได้เท่าที่เธอเลิอกแต่เราเป็นคนโดนล๊อคให้ปรึกษาใครไม่ได้เลยเรื่องเธอ
เราแค่อยากรู้ว่ามันจะมีทางทำให้อะไรดีขึ้นบ้างได้ไหม และการที่เราจากกันไปแบบนั้นมันดีกับทุกฝ่ายจริงหรือเปล่า สำหรับเรามันแย่มาก ยิ่งไม่ได้รับรู้เลยว่าเธอเป็นยังไงมันยิ่งแย่
แต่ถ้ามันดีกับเธอแล้ว เราจะโล่งใจมาก เพราะถ้าเธอลืมเราได้ใช้ชีวิตโดยไม่คิดถึงเราได้อย่างมีความสุข เธอก็ไม่จำเป็นต้องห่วงความรู้สึกเรา
แต่ถ้ายังคิดถึงกันบ้างก็กลับมาบอกกันบ้างว่าเป็นยังไง
เราจะพยายามอย่างที่เธอบอกถ้าเป็นห่วงเธอจริงเราต้องทำชีวิตให้ดีให้ได้
เราไม่เคยคิดถึงใครมากขนาดนี้มาก่อน
ถ้าเธอรู้แล้วจะปล่อยให้เราทรมานต่อไปเป็นการลงโทษให้เราสำนึกในความเห็นแก่ตัว ก็ได้
เราเห็นแก่ตัว ข้อความนี้ก็เห็นแก่ตัว
เพราะเราอยากรู้จริงๆ
เธอสบายดีมั้ย
ฝากเป็นข้อความสุดท้ายของล็อกอินนี้ คิดถึงและยังเป็นห่วงมากนะ
แม้แต่หน้าเธอในความทรงจำของเราก็ค่อยๆเลือนลาง
เธอน่ะรู้วิธีติดต่อเราแต่อาจจะลบมันไปหมด อาจจะลบแม้แต่ความทรงจำว่าเคยมีเราผ่านเข้าไป
เธอต้องการชีวิตใหม่ขอให้สมหวังด้วยดี
หวังว่าเธอจะสบายดี มีความสุขมากขึ้นทุกวัน
ผ่านมาหลายเดือนเราคิดว่าเราน่าจะทำใจได้ดีกว่านี้มันก็ทำได้แหละถ้าไม่ติดที่ว่าอะไรหลายอย่างมันยังค้างคา
ทั้งที่เริ่มต้นได้ดีแต่เราเราดันปล่อยตัวเองเป็นคนโง่คนบ้าไปซะเอง
แต่นั่นมันก็ทำให้รู้ว่าเรายังมีหัวใจ แล้วก็รู้ข้อบกพร่องในตัวเอง
วิธีการแก้ปัญหาของเราที่เธอรับรู้ และคิดว่าเป็นตัวเรานั่นคงเป็นมุมที่แย่ที่เธอรับไม่ได้จริงๆ แต่แม้แต่เราเองก็ไม่รู้บางทีตอนนั้นอาจเป็นจิตใต้สำนึกของเราจริงๆก็ได้มั้ง เพราะเราเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงตัวเองตลอดเราไม่เคยฟันธงว่าตัวเองเป็นแบบนั่นแบบนี้
เราไม่โทษตัวเองและไม่โทษเธอที่จะโกรธ เพราะสถานการณ์ของเรามันไม่มีอะไรปกติเลยสักอย่างเธออาจมีที่ปรึกษาได้เท่าที่เธอเลิอกแต่เราเป็นคนโดนล๊อคให้ปรึกษาใครไม่ได้เลยเรื่องเธอ
เราแค่อยากรู้ว่ามันจะมีทางทำให้อะไรดีขึ้นบ้างได้ไหม และการที่เราจากกันไปแบบนั้นมันดีกับทุกฝ่ายจริงหรือเปล่า สำหรับเรามันแย่มาก ยิ่งไม่ได้รับรู้เลยว่าเธอเป็นยังไงมันยิ่งแย่
แต่ถ้ามันดีกับเธอแล้ว เราจะโล่งใจมาก เพราะถ้าเธอลืมเราได้ใช้ชีวิตโดยไม่คิดถึงเราได้อย่างมีความสุข เธอก็ไม่จำเป็นต้องห่วงความรู้สึกเรา
แต่ถ้ายังคิดถึงกันบ้างก็กลับมาบอกกันบ้างว่าเป็นยังไง
เราจะพยายามอย่างที่เธอบอกถ้าเป็นห่วงเธอจริงเราต้องทำชีวิตให้ดีให้ได้
เราไม่เคยคิดถึงใครมากขนาดนี้มาก่อน
ถ้าเธอรู้แล้วจะปล่อยให้เราทรมานต่อไปเป็นการลงโทษให้เราสำนึกในความเห็นแก่ตัว ก็ได้
เราเห็นแก่ตัว ข้อความนี้ก็เห็นแก่ตัว
เพราะเราอยากรู้จริงๆ
เธอสบายดีมั้ย