ต้องขอกล่าวก่อนว่า ปัจจุบันที่พิมพ์อยู่นี้ ตำแหน่งเป็น ขรก. ที่อยากจะลาออกตลอดเวลา / ไม่มีครอบครัว / มีแต่พ่อแม่ น้องหมาที่ต้องดูแล ตลอดการทำงานสายงาน ขรก.นี้ หรือจุดนี้ 5 ปีที่ผ่านมา พยายามบอกคนที่สน

บ้าบอมั้ยอ่ะ นางสารภาพเองฉอด ๆ ทุกเรื่อง บางเรื่องก็ไม่มีใครถามด้วย รุ่งขึ้นกลายเป็นคนดีไปซะงั้น คนใจเลวจะกลายเป็นดีได้ง่าย ๆ เลยได้ไง คือจะสรุปให้ดีกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้เนอะ ไม่สมเหตุสมผลซะเล้ย ให้พิไ

วันนี้ พัดชัย บุษ คือดีอะ ปล่อยสุด  บุษเลว แต่ตอนนางร้องไห้นี่ก้ดันไปสงสัยด้วย ยิ่งตอนสปีกกกกอิงลิส อะนะ มันเริชชชช เรื่องนี้น่าตั้งชื่อเรื่องว่า "บุษรา"  เพราะตัวละครนี้ โดดเด่นท

ฉากนี้ถือว่าเป็นฉากไคลแม็กซ์ของเรื่องเลยก็ว่าได้ เพราะหลังจากเหตุการณ์นี้ทำให้พิไลถึงกับสำนึกผิด กลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี เลิกนิสัยขี้อิจฉาริษยาไปเลย เป็นฉากที่น่าจะรุนแรงที่สุดในเรื่องแล้ว แรงกว่าตอน

น้องพรถามพี่ๆทุกคนค่ะ

ในชีวิตคนเราจริง ๆ ก็แบบนี้แหละ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ถึงที่สุดแล้วชีวิตก็ผ่านไปได้  เปิดหนทางให้เราได้ก้าวเดินต่อไป  ทั้งม๊าทั้งเรณูก็ผ่านไปได้ และไม่ฝันร้ายทุกคืนวัน ไม่ทุกข์ทรมานใจอีกแ

เพิ่งได้ดู gu book family ตอนแรกนึกว่าแนวตลก ที่ไหนได้ ดราม่าตั้งแต่ตอนแรกเลย เกลียด ตาแก่หนวดจิ๋มใต้เท้ากวางโจวมาก คนอะไร เลวมาก ทำครอบครัวคนอื่นพินาศไปหมด เลวตั้งแต่ตอนแรก ผ่านมา 20 ปี นึกว่าจะสำนึก