ตอนนี้เรามีครอบครัวแล้วค่ะ แต่งงานได้ 3 ปี ลูกชาย 1 คน กำลังมีตัวน้อยในท้องอีก 1 คน
เข้าเรื่องนะคะ สามีเรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งสมัยเรียนมัธยม ตอนคบกันเขาก็ไปกินเหล้ากับเพื่อนกลุ่มนี้บ่อยๆ และทุกครั้งที่ไปก็จะมีเรื่องเม้ามอยตามภาษาหนุ่มๆ เพราะเราแอบไปอ่านไลกลุ่มเพื่อนๆเขา รู้ว่ามันไม่ดี แต่เราจะรู้เลยว่าใครทำอะไรบ้างในคืนที่เขาไปกินเหล้ากัน เรื่องสาวๆ หรือไปไหนต่อ อะไรประมาณนี้ค่ะ เวลาไปกินเหล้าไม่เคยว่าแค่อยากให้รักษาเวลา แรกๆก็ตั้งกฏค่ะ ว่ากลับเวลาไหน ก็ต้องให้ตรงเวลา แต่...ไม่เคยตรงเวลาเลยค่ะ เราก็ทำใจ ชิน ค่อยโทรหา โทรตาม เมาไหม กลับไหวไหม ถ้าเขาไปที่อื่นหรือผิดสัญญาก็จะปิดเครื่องหายไป เราก็ค่อยโทรหาเพื่อนเขาแทน มันก็เลยกลายเป็นว่าเพื่อนเขาไม่ค่อยชอบเราหรือเปล่า จนแต่งงานมาอยู่ด้วยกันก็ห่างเพื่อนไปหน่อยเพราะอยู่ไกลกัน แต่...ทุกครั้งที่มีเหตุต้องไปกินเหล้ากับเพื่อน เขาจะกินจนหลุด จะสุดๆไปเลย คือเมาเหล้าจนหลับในรถประมาณ 3-4 ครั้ง ครั้งล่าสุด นอนถึงเช้า เราโทรหา โทรตามจากเพื่อน โทรหาแม่เขา ทุกคนวุ่นวายจนถึงเช้าเพราะหาไม่เจอ จนตื่นขึ้นมาก็ขับรถกลับบ้าน คือเอาตรงๆ ทุกๆครั้งที่เขาขอไปกินเหล้า เราจะนอนไม่หลับ รอให้เขากลับถึงบ้านถึงจะยอมนอน เราพยายามแล้วนอนได้สักพักก็สะดุ้งตื่น ค่อยดูเวลาว่าจะกลับเมื่อไหร่ ลูกก็ถามพ่อไปไหน เรานี้ก็ยิ่งเหนื่อยใจ เรากลัวเขาเกิดอะไรขึ้น ทั้งตำรวจ ทั้งอุบัติเหตุ ล่าสุดต้นปี 62 ขับรถเมาไปชนกำแพงวัด เขาก็มีสติอยู่บ้างรีบโทรมาบอกรถชนแต่ขับกลับได้อยู่ ไม่เกิน 15 นาที โทรกลับมาบอกขับรถชนมอไซ ตอนนั้นตี 1 เราทำอะไรไม่ถูก รีบโทรหาแม่เราให้มานอนกับลูกชายเพื่อเราจะรีบขับรถไปหาเขา ตอนนั้นเราท้องอ่อนๆอยู่ ไปถึงเรารีบจัดการเรื่องเลยค่ะ เรียบร้อยได้กลับบ้านก็ตี 4 โชคดีที่คู่กรณีไม่เป็นอะไรมาก ปกติเขาก็จะทานเบียร์อยู่ที่บ้านบ่อยครั้ง ทานกับเพื่อนบ้านบ้าง เราก็ไม่ห่วงค่ะเพราะใกล้บ้านยังไงก็กลับบ้านอยู่แล้ว แต่หากมีพวกเพื่อนๆ น้องๆ ก็จะมีเหตุให้ไปต่อร้านอาหารบ้าง ไปที่อื่นบ้างแต่เจอเราสะกั้ดไว้ มันระแวงค่ะ เหล้ามันคือเหล้าทำให้คนเมา เวลาเมาก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใครแล้ว เราเคยคุยกับเขานะคะ หากวันหนึ่งไปกินเหล้าเมามาก ตื่นมาคนที่นอนข้างๆเป็นใครไม่รู้ คุณกลับแก้ไขอะไรไม่ได้เลยนะ หากวันไหนเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา คุณก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เช่นกัน ช่วงเมษา ขอไปกินเหล้ากับเพื่อน เราเลยไปด้วยปกติไม่ค่อยไปค่ะ ขี้เกียจรอ แต่รู้สึกว่าถ้าปล่อยไปแบบนี้มีหวัง นอนบ้านเพื่อนแน่นอน สุดท้ายเมามาก เราก็ขับพากลับบ้านพร้อมลูกชาย ประเด็นคือ อนาคตต่อไปเราจะต้องเป็นบ้า ค่อยไปนั่งเฝ้าแฟนกินเหล้า หลังคดหลังแข็ง ท้องก็โต ลูกก็ง่วง หรือเปล่า เขาก็มีดี แต่พอกินเหล้าก็นี้แหละค่ะ เราจะทำยังไงดีค่ะ เราเองก็ลำบากใจอยากจะปลง และปล่อยวาง แต่มันปล่อยไม่ได้ เรากลัวค่ะและเริ่มหมดความอดทน คือกินไม่รู้จักพอ ลูกป่วยจนต้องพาไป รพ ก็ยังนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อนบ้านจนเราอุ้มลูกเปิดประตูจะขับไป รพ ถึงได้กลับมาไปพร้อมกัน นอนเฝ้าลูกก็เราคนเพราะตัวเองเมาลุกไม่ไหว เวลาเพื่อนชวนกินเหล้าไม่เคยปฏิเสธค่ะ ไม่ว่าลูกจะไม่สบาย ก็ไป เราก็นั่งเช็ดตัวลูกเราเองคนเดียว เพื่อนมากินเหล้าที่บ้านก็ไม่เคยว่าดูแลเป็นอย่างดี เอาลูกเข้านอนปล่อยเขากินกับเพื่อนไป ตอนนี้ก็มีลูกอีกคนที่ต้องดูแล บ้างครั้งเราเหนื่อยมาก เหนื่อยที่ค่อยตามเขา พอรู้ว่าวันนี้ไปกินเหล้า ใจเราก็ไม่อยู่กับตัวแล้วค่ะ กระวนกระวายใจ เราไม่รู้จะแก้ไข หรือ ต้องทำยังไง ปล่อยเขาไปเลย
หรือทนต่อไปให้ครอบครัวสมบูรณ์และต้องทุกข์ใจแบบนี้ไปเรื่อยๆ ช่วยเราหน่อยนะคะ ><
ควรพอ หรือไปต่อดี?
เข้าเรื่องนะคะ สามีเรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งสมัยเรียนมัธยม ตอนคบกันเขาก็ไปกินเหล้ากับเพื่อนกลุ่มนี้บ่อยๆ และทุกครั้งที่ไปก็จะมีเรื่องเม้ามอยตามภาษาหนุ่มๆ เพราะเราแอบไปอ่านไลกลุ่มเพื่อนๆเขา รู้ว่ามันไม่ดี แต่เราจะรู้เลยว่าใครทำอะไรบ้างในคืนที่เขาไปกินเหล้ากัน เรื่องสาวๆ หรือไปไหนต่อ อะไรประมาณนี้ค่ะ เวลาไปกินเหล้าไม่เคยว่าแค่อยากให้รักษาเวลา แรกๆก็ตั้งกฏค่ะ ว่ากลับเวลาไหน ก็ต้องให้ตรงเวลา แต่...ไม่เคยตรงเวลาเลยค่ะ เราก็ทำใจ ชิน ค่อยโทรหา โทรตาม เมาไหม กลับไหวไหม ถ้าเขาไปที่อื่นหรือผิดสัญญาก็จะปิดเครื่องหายไป เราก็ค่อยโทรหาเพื่อนเขาแทน มันก็เลยกลายเป็นว่าเพื่อนเขาไม่ค่อยชอบเราหรือเปล่า จนแต่งงานมาอยู่ด้วยกันก็ห่างเพื่อนไปหน่อยเพราะอยู่ไกลกัน แต่...ทุกครั้งที่มีเหตุต้องไปกินเหล้ากับเพื่อน เขาจะกินจนหลุด จะสุดๆไปเลย คือเมาเหล้าจนหลับในรถประมาณ 3-4 ครั้ง ครั้งล่าสุด นอนถึงเช้า เราโทรหา โทรตามจากเพื่อน โทรหาแม่เขา ทุกคนวุ่นวายจนถึงเช้าเพราะหาไม่เจอ จนตื่นขึ้นมาก็ขับรถกลับบ้าน คือเอาตรงๆ ทุกๆครั้งที่เขาขอไปกินเหล้า เราจะนอนไม่หลับ รอให้เขากลับถึงบ้านถึงจะยอมนอน เราพยายามแล้วนอนได้สักพักก็สะดุ้งตื่น ค่อยดูเวลาว่าจะกลับเมื่อไหร่ ลูกก็ถามพ่อไปไหน เรานี้ก็ยิ่งเหนื่อยใจ เรากลัวเขาเกิดอะไรขึ้น ทั้งตำรวจ ทั้งอุบัติเหตุ ล่าสุดต้นปี 62 ขับรถเมาไปชนกำแพงวัด เขาก็มีสติอยู่บ้างรีบโทรมาบอกรถชนแต่ขับกลับได้อยู่ ไม่เกิน 15 นาที โทรกลับมาบอกขับรถชนมอไซ ตอนนั้นตี 1 เราทำอะไรไม่ถูก รีบโทรหาแม่เราให้มานอนกับลูกชายเพื่อเราจะรีบขับรถไปหาเขา ตอนนั้นเราท้องอ่อนๆอยู่ ไปถึงเรารีบจัดการเรื่องเลยค่ะ เรียบร้อยได้กลับบ้านก็ตี 4 โชคดีที่คู่กรณีไม่เป็นอะไรมาก ปกติเขาก็จะทานเบียร์อยู่ที่บ้านบ่อยครั้ง ทานกับเพื่อนบ้านบ้าง เราก็ไม่ห่วงค่ะเพราะใกล้บ้านยังไงก็กลับบ้านอยู่แล้ว แต่หากมีพวกเพื่อนๆ น้องๆ ก็จะมีเหตุให้ไปต่อร้านอาหารบ้าง ไปที่อื่นบ้างแต่เจอเราสะกั้ดไว้ มันระแวงค่ะ เหล้ามันคือเหล้าทำให้คนเมา เวลาเมาก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใครแล้ว เราเคยคุยกับเขานะคะ หากวันหนึ่งไปกินเหล้าเมามาก ตื่นมาคนที่นอนข้างๆเป็นใครไม่รู้ คุณกลับแก้ไขอะไรไม่ได้เลยนะ หากวันไหนเกิดอุบัติเหตุขึ้นมา คุณก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้เช่นกัน ช่วงเมษา ขอไปกินเหล้ากับเพื่อน เราเลยไปด้วยปกติไม่ค่อยไปค่ะ ขี้เกียจรอ แต่รู้สึกว่าถ้าปล่อยไปแบบนี้มีหวัง นอนบ้านเพื่อนแน่นอน สุดท้ายเมามาก เราก็ขับพากลับบ้านพร้อมลูกชาย ประเด็นคือ อนาคตต่อไปเราจะต้องเป็นบ้า ค่อยไปนั่งเฝ้าแฟนกินเหล้า หลังคดหลังแข็ง ท้องก็โต ลูกก็ง่วง หรือเปล่า เขาก็มีดี แต่พอกินเหล้าก็นี้แหละค่ะ เราจะทำยังไงดีค่ะ เราเองก็ลำบากใจอยากจะปลง และปล่อยวาง แต่มันปล่อยไม่ได้ เรากลัวค่ะและเริ่มหมดความอดทน คือกินไม่รู้จักพอ ลูกป่วยจนต้องพาไป รพ ก็ยังนั่งกินเหล้าอยู่กับเพื่อนบ้านจนเราอุ้มลูกเปิดประตูจะขับไป รพ ถึงได้กลับมาไปพร้อมกัน นอนเฝ้าลูกก็เราคนเพราะตัวเองเมาลุกไม่ไหว เวลาเพื่อนชวนกินเหล้าไม่เคยปฏิเสธค่ะ ไม่ว่าลูกจะไม่สบาย ก็ไป เราก็นั่งเช็ดตัวลูกเราเองคนเดียว เพื่อนมากินเหล้าที่บ้านก็ไม่เคยว่าดูแลเป็นอย่างดี เอาลูกเข้านอนปล่อยเขากินกับเพื่อนไป ตอนนี้ก็มีลูกอีกคนที่ต้องดูแล บ้างครั้งเราเหนื่อยมาก เหนื่อยที่ค่อยตามเขา พอรู้ว่าวันนี้ไปกินเหล้า ใจเราก็ไม่อยู่กับตัวแล้วค่ะ กระวนกระวายใจ เราไม่รู้จะแก้ไข หรือ ต้องทำยังไง ปล่อยเขาไปเลย
หรือทนต่อไปให้ครอบครัวสมบูรณ์และต้องทุกข์ใจแบบนี้ไปเรื่อยๆ ช่วยเราหน่อยนะคะ ><