เรื่องมีอยู่ว่า
ผมชอบชอบผู้หญิงที่เป็นดี้..(ชอบทอมนั่นแหละ)..ผมชอบเค้าตั้งแต่คั้งแรกที่พบกัน..เราทำงานที่เดียวกัน..และผมก็ค้นหาเฟสบุ๊คของเค้าจนเจอแล้วผมก็กดเข้าไปดูโปรไฟล์ก็พบว่าเค้าเป็นดี้ซึ่งตอนนั้นเค้าก็เลิกกับแฟนที่เป็นทอมพอดี (แฟนทอมก็เอาเรื่องนะเลิกกับคนนี้ปุ๊บขึ้นสเตตัสกับคนใหม่เฉย) ผมนี่รู้สึกสงสารและเห็นใจเค้ามากเลย..แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเราไม่ค่อยสนิทกันไม่ค่อยได้คุยกันหลังจากนั้นเวลาผ่านไปประมาณ2เดือนที่เค้าเลิกกับแฟนผมก็เลยตัดสินใจแอดเพื่อนเค้าไป(เพราะผมสนิทกับพี่ผู้หญิงที่สนิทกับเค้ามากเช่นกัน) หลังจากแอดเฟสแต่เค้าก็ไม่มีท่าทีว่าจะรับแอดผมผมก็เลยคิดแผนทำ
เป็นนั่งรอจนเค้าเลิกงานและเค้าก็เดินผ่านตรงที่ผมนั่งรอเค้าพอ
เค้าเดินมาเค้ามองหน้าจ้องหน้าแล้วก็ยิ้มนิดๆมองนานสักพักยู่น่ะผมก็มองเค้าเหมือนกันเค้าคงรุ้แล้วล่ะว่าผมคิดยังไงแต่เค้าก็ยัง
ไม่รับเเอดผมอยู่ดีจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยๆแต่ไม่ค่อยได้คุยกัน
เนื่องจากผมเป็นคนขี้อายเลยไม่กล้าได้แต่หลบหน้าแล้ววันนึงผมนั่ง
กินข้าวเที่ยงที่ห้องอาหารคือวันนั้นเค้ามากินพร้อมกันปกติเราจะ
ไม่ค่อยมากินข้าวเวลาเดียวกันผมนั่งกินอยู่ที่โต๊ะคนเดียวแต่เค้าเลือกที่จะมานั่งโต๊ะกับผมแทนที่เค้าจะไปนั่งโต๊ะกับคนที่เค้าสนิทกว่าผมและโต๊ะนั้นมีของกินเยอะแยะคุยซึ่งโต๊ะนั้นก็สนิทกับเค้าต่างจากผม
ที่ไม่ค่อยสนิทกันกับเค้าพอนั่งกินด้วยกัน2ต่อ2แต่ผมก็ได้แต่ก้มหน้ากินข้าวเล่นมือถือไม่กล้าคุยกับเ..แต่จนถึงตอนนี้เค้าก็ยังไม่รับแอดผมเป็นเพื่อน
ถ้ามีโอกาสอีกผมจะคุยกับเค้ายังไงดีแม้แต่หน้าก็ไม่กล้ามอง...(ปล.ผมสนิทกับพี่ผู้หญิงที่สนิทกับเค้ามากเหมือนกัน)
แอบชอบผู้หญิงที่เป็น ดี้ ครับ
ผมชอบชอบผู้หญิงที่เป็นดี้..(ชอบทอมนั่นแหละ)..ผมชอบเค้าตั้งแต่คั้งแรกที่พบกัน..เราทำงานที่เดียวกัน..และผมก็ค้นหาเฟสบุ๊คของเค้าจนเจอแล้วผมก็กดเข้าไปดูโปรไฟล์ก็พบว่าเค้าเป็นดี้ซึ่งตอนนั้นเค้าก็เลิกกับแฟนที่เป็นทอมพอดี (แฟนทอมก็เอาเรื่องนะเลิกกับคนนี้ปุ๊บขึ้นสเตตัสกับคนใหม่เฉย) ผมนี่รู้สึกสงสารและเห็นใจเค้ามากเลย..แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเราไม่ค่อยสนิทกันไม่ค่อยได้คุยกันหลังจากนั้นเวลาผ่านไปประมาณ2เดือนที่เค้าเลิกกับแฟนผมก็เลยตัดสินใจแอดเพื่อนเค้าไป(เพราะผมสนิทกับพี่ผู้หญิงที่สนิทกับเค้ามากเช่นกัน) หลังจากแอดเฟสแต่เค้าก็ไม่มีท่าทีว่าจะรับแอดผมผมก็เลยคิดแผนทำ
เป็นนั่งรอจนเค้าเลิกงานและเค้าก็เดินผ่านตรงที่ผมนั่งรอเค้าพอ
เค้าเดินมาเค้ามองหน้าจ้องหน้าแล้วก็ยิ้มนิดๆมองนานสักพักยู่น่ะผมก็มองเค้าเหมือนกันเค้าคงรุ้แล้วล่ะว่าผมคิดยังไงแต่เค้าก็ยัง
ไม่รับเเอดผมอยู่ดีจากนั้นเราก็เจอกันบ่อยๆแต่ไม่ค่อยได้คุยกัน
เนื่องจากผมเป็นคนขี้อายเลยไม่กล้าได้แต่หลบหน้าแล้ววันนึงผมนั่ง
กินข้าวเที่ยงที่ห้องอาหารคือวันนั้นเค้ามากินพร้อมกันปกติเราจะ
ไม่ค่อยมากินข้าวเวลาเดียวกันผมนั่งกินอยู่ที่โต๊ะคนเดียวแต่เค้าเลือกที่จะมานั่งโต๊ะกับผมแทนที่เค้าจะไปนั่งโต๊ะกับคนที่เค้าสนิทกว่าผมและโต๊ะนั้นมีของกินเยอะแยะคุยซึ่งโต๊ะนั้นก็สนิทกับเค้าต่างจากผม
ที่ไม่ค่อยสนิทกันกับเค้าพอนั่งกินด้วยกัน2ต่อ2แต่ผมก็ได้แต่ก้มหน้ากินข้าวเล่นมือถือไม่กล้าคุยกับเ..แต่จนถึงตอนนี้เค้าก็ยังไม่รับแอดผมเป็นเพื่อน
ถ้ามีโอกาสอีกผมจะคุยกับเค้ายังไงดีแม้แต่หน้าก็ไม่กล้ามอง...(ปล.ผมสนิทกับพี่ผู้หญิงที่สนิทกับเค้ามากเหมือนกัน)