คือดูหนังจบแล้ว แบบว่าอารมณ์มันไม่จบน่ะครับ   อยากจะเอาความรู้สึกที่ชื่นชอบฉากต่างๆ และมุมมองที่เข้าใจจากตัวหนังมาลองพิมพ์ระบาย ให้ได้อ่านกัน   มันอาจจะมีถูกบ้างผิดบ้าง  ถ้ายังไงรบกวนแก้จุดที่ผิดหรือให้ข้อมูลเพิ่มเติมหน่อยนะครับ 

ผมจะแยกเป็นตัวละครไปสำหรับแต่ละความเห็น  โดยที่ผมจะหยิบเลือกมาเฉพาะตัวหลักๆในภาคนี้ที่ผมรู้สึกอินมากเป็นพิเศษตั้งแต่ภาคก่อนๆ   
ความที่ว่า Marvel ค่อยๆปั้นหนังมาเรื่อยๆแบบไม่รีบร้อน สิ่งหนึ่งที่พวกเราแฟนๆ MCU จะรู้สึกไปในทางเดียวกันก็คือ  ฮีโร่แต่ละตัวเราจะรู้จักที่ไปที่มา บุคลิกนิสัยใจคอ และปมดราม่าชีวิตของแต่ละคน เป็นอย่างดี  และ End Game ก็คือบทสรุปของเรื่องราวของหลายๆตัวละครดั่งที่เราทราบกันดี   
กระทู้นี้ผมจึงอยากลองแชร์เรื่องราวของตัวละครที่มีปมมาเนิ่นนาน ว่าได้รับการคลายปมยังไงใน End Game นี้ (จากความเข้าใจของผมนะครับ) 

ผมขอเริ่มที่ตัวละครสุดโปรดของผมก่อนเลย  (ขอใส่สปอยนะครับ)

Tony Stark หรือ Iron Man 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอน ironman ภาค 2 โทนี่มีปม ที่รู้สึกพ่อไม่ค่อยแสดงความรักที่มีต่อเค้าซักเท่าไร จนได้มาเห็นแผ่นฟิล์มงาน expo สมัยอดีตที่พ่อเค้าได้พูดอัดไว้ว่า
"จากนี้และตลอดไป สุดยอดผลงานของพ่อก็คือลูก" เป็นประโยคที่เคลียร์คำถามในใจเรื่องพ่อจะรักหรือไม่รักเค้าได้ดี ทีนี้พอมา Civil War ตอนต้นเรื่อง โทนี่ มีปมอันนึงที่เค้าได้เก็บไว้ตลอด  นั้นคือการไม่ได้ร่ำลาพ่ออย่างที่แม่เค้าแนะนำ ในวันที่พ่อเค้าจะพบกับอุบัติเหตุเสียชีวิต โทนี่ เก็บปมนี้ไว้ลึกๆ จนถึงขนาดลงทุนสร้างเทคโนโลยีสร้างสถานการณ์เสมือนเพื่อไว้เยียวยา ซึ่งก็ไม่ได้ช่วยอะไร และใน End Game นี้เองที่โทนี่ ได้ย้อนเวลากลับไปเจอพ่อ (ฮาวเวิร์ด สตาร์ค)ในวัยกลางคนที่กำลังจะมีลูก ทำให้โทนี่ได้มีโอกาสได้พูดคุยและแอบบอกความรู้สึกลึกๆไปแบบนัยๆ ถึงแม้ฮาวเวิร์ดจะไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร แต่บทพูดที่บอกกับโทนี่ฉากนี้ที่พูดว่า "ถึงไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น ผมก็พร้อมจะดูแลเค้าอย่างสุดความสามารถ" (ไม่แน่ใจว่าประมาณนี้ไหมนะ) เชื่อว่าประโยคนี้จะทำให้โทนี่ รู้สึกดีมากแน่นอน (ดูได้จากสีหน้าตอนนั้น) และอีกซีนนี่เองทำให้เรารู้เลยว่า โทนี่กับพ่อนี้ เหมือนกันเป๊ะ อย่างประโยคที่โทนี่ถามพ่อเค้าว่า  "เหมือนคุณไม่ดียังไง" แล้วฮาวเวิร์ดก็ตอบว่า "เอาเป็นว่า บางครั้งประโยชน์ส่วนรวม ก็พ่ายแพ้ให้กับความต้องการส่วนตัวน่ะนะ"
ฉากที่โทนี่กอดพ่อเพื่อร่ำลาและขอบคุณเป็นฉากที่เรียกน้ำตาได้ดีสุดๆเลย มันคือปมที่เก็บกดมานาน ในที่สุดเค้าก็ได้ร่ำลาอย่างที่แม่บอกแล้ว และตัวโทนี่เองก็ยังพูดเลยว่า "นึกย้อนกลับไปก็มีแต่เรื่องดีๆที่พ่อทำให้"  ปิดปมเรื่องพ่อ ได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆครับ

ก่อนที่จะดู end game ก็ทำใจไว้อยู่แล้วนะว่า โทนี่ คงจะตายได้ภาคนี้นี่แหละ แต่ก็ลุ้นอยู่ในใจลึกๆว่า ขอให้รอดแบบปลดเกษียณอยู่กับลูกเถอะนะ เหนื่อยมาเยอะแล้วก็น่าจะมีความสุขบ้าง  จนมาเห็นฉากโทนี่อยู่กับลูก(สุดน่ารัก)หลังผ่านไป 5 ปี อย่างมีความสงบสุข ก็รู้สึกตะหงิดใจแล้วนะ เล่นให้เห็นความแฮปปี้ขนาดนี่ก่อนเลยเหรอ 55+ ซึ่งถึงแม้ปากโทนี่ จะปฎิเสธการขอความช่วยเหลือจากพวกกัปตันอเมริกา แต่เค้าก็ "หยุดคิด" ที่จะหาทางช่วยไม่ได้ตามนิสัยของเค้า เพราะอย่างตอนภาค Infinity war ชุด ironman  Mk50 แล้วพอผ่านเวลามา 5 ปีหลังความพ่ายแพ้ ชุดโทนี่ก็ไปถึง mk85 แล้ว นั้นแปลว่า เค้าก็ยังคงง่วนอยู่กับการสร้างและพัฒนาชุดอยู่ตลอด เพื่อรับมือกับภัยในอนาคตโดยไม่หยุดอย่างแท้จริง แม้จะรอดตายมากี่ครั้ง เค้าก็เอาตัวเข้าแลกเพื่อช่วยคนอื่นอยู่เสมอ ซึ่งทุกครั้ง เพพเพอร์ ก็จะเป็นคนที่คอยห้ามโทนี่ตลอด แต่ใน End Game  เป็นครั้งแรกที่ เพพเพอร์ ไม่ห้ามเพราะเข้าใจโทนี่ และถามโทนี่ว่า "ถ้าไม่ไปช่วย ไม่ทำสิ่งที่ตัวเองทำได้ โทนี่จะ นอนหลับไหม" ซึ่งมันช่วยให้โทนี่ตัดสินใจได้ง่ายเลย

และการที่โทนี่ ตัดสินใจไปช่วยครั้งนี้นั้นก็เพราะว่า โทนี่ รักและเอ็นดู สไปเดอร์แมนมากจริงๆ ถึงกับยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองที่ควรจะอยู่กับลูกสาวเพื่อไปช่วยเลย ที่เข้าใจว่าแบบนั้นเพราะ กัปตันตอนมาขอความช่วยเหลือแต่โทนี่ปฎิเสธ กัปตันบอกว่า "นี่คือโอกาสแก้ตัวนะ"  กัปตันเข้าใจโทนี่ ดีกว่าเป็นคนที่จมอยู่กับความทุกข์ที่คิดว่าตัวเองผิดพลาดไป     และฉากที่โทนี่ ล้างจานอยู่แล้วน้ำมันกระเด็นไปโดนรูปภาพตรงชั้นวางของ   บนชั้นนั้นมีภาพพ่อโทนี่ และภาพโทนี่คู่กับสไปดี้ (วางคู่กับรูปพ่อเลย)  โทนี่ หยิบรูปมาเช็ดพร้อมกับนึกอะไรบางอย่าง   ตรงจุดนี้ผมนึกได้ถึง 2 จุดที่โทนี่นึก   

อย่างแรก นึกถึงความรู้สึกตัวเองที่มีต่อสไปดี้ นั้นคือความเอ็นดูและผูกพัน กับความผิดพลาดของตัวเองที่เคยพูดเอาไว้ใน Home Coming ว่า "ถ้าสไปดี้ตาย ก็จะเป็นความผิดของเค้า"   
อย่างที่สองคือ ฉากที่โทนี่เจอสไปดี้ครั้งแรกใน Civil War แล้วถามสไปดี้ว่า ทำไมถึงเอาความสามารถพวกนี้มาใช้ช่วยเหลือคน แล้วสไปดี้ตอบว่า "ถ้าเราสามารถทำอะไรได้ แต่เราไม่ทำ แล้วมันเกิดเรื่องร้ายๆขึ้นมา มันก็เหมือนเป็นความผิดเรา"  ประโยคนี้นี่แหละที่สไปดี้น่าจะได้มาจากการสูญเสียลุงเบนไป  ส่วนโทนี่ได้ยิน ก็รู้เลยว่า ไอเด็กคนนี้มันคล้ายเรา  ด้วยประโยคนี้ จึงทำให้โทนี่ ตัดสินใจที่จะไปช่วยเหลือทีมอเวนเจอร์ส 

และซีนที่โทนี่ ได้เจอกับสไปดี้ ที่ออกมาทางประตูมิติที่ ดร.สเตร้จเปิดให้ในตอนท้ายเรื่อง   สไปดี้ พูดอะไรมากมายเล่านู้นเล่านี้ให้โทนี่ฟัง  แต่โทนี่ได้ เข้าไปกอดสไปดี้ (อย่างเช่นที่สไปดี้ ทำกับเค้าในตอนจบ infinity war)  มันคือซีนที่ไม่ต้องมีคำพูดใดๆของโทนี่ ต่อสไปดี้เลยว่ารักแค่ไหน แล้วจากคำพูดของสไปดี้ ที่พูดว่า "รู้สึกดีจัง"   เป็นประโยคสั้นๆแต่เป็นความรู้สึกที่สไปดี้ไม่เคยได้รับมาก่อน  นั้นคืออ้อมกอดความรักของคนเป็นพ่อ นั่นเอง

มาที่ฉากการเสียสละชีวิตของโทนี่ ผมชอบช่วงจังหวะที่ ดร.สเตร็จ มองมาที่ตาโทนี่ แล้วค่อยๆชูนิ้วชี้ขึ้นมา 1 นิ้วแบบไม่พูดหรือแสดงออกไรมากกว่านั้น ด้วยความอัจฉริยะของทั้งคู่เซ็นส์มันทันกัน โทนี่ ก็เข้าใจได้ทันทีว่า นิ้วชี้ นั้นคือ "ทางเดียว" ที่จะชนะธานอส และทางเดียวนั้นก็คือ โมเม้นท์นี้ ช่วงจังหวะนี้นี่แหละ และไม่มีอะไรมากไปกว่าการแย่งอัญมณีมาดีดนิ้วซะเอง ซึ่ง ดร.สเตร้จ อาจจะดูเหมือนไม่ทำอะไร แต่จริงๆแล้ว หมอแกไปห้ามไม่ให้น้ำมาท่วมพื้นที่ๆสู้กัน ซึ่งถ้าท่วม พื้นที่โทนี่กับธานอสสู้กันก็จะเปลี่ยนเหตุการณ์ก็จะไม่ใช่อย่างที่เห็น เพราะงั้น หมอจึงต้องหยุดน้ำท่วมให้ได้

และการแย่งอัญมณีจากถุงมือที่ธานอสใส่อยู่ด้วยความรวดเร็ว ก็เป็นอะไรที่โคตรเป็น โทนี่ เลยจริงๆครับ แต่ไหนแต่ไร โทนี่ จะเอาจุดผิดพลาดมาแก้ไขอยู่เสมอ ยกตัวอย่าง  ย้อนกลับไปภาค Civil War ที่ตัวเองบินลงมารับ โร้ดดี้ (วอร์ แมชชีน) ไม่ทัน ทำให้โร้ดดี้ ตกพื้นแล้วเจ็บหนักจนเดินไม่ได้ โทนี่ โทษตัวเองและรู้ว่า ความเร็วชุดเกราะเค้ามันช้าเกินไป ทำให้ภาค Infinity War เราจึงเห็นการรวมพลังไปที่ขาแล้วเร่งสปีดการบินได้เร็วมากๆ เพื่อบินขึ้นไปที่ยานของลูกสมุนธานอส นั้นเอง  หรือแม้แต่การใส่ร่มชูชีพไว้ในชุดของสไปเดอร์แมน ใน Home Coming ก็ด้วยเช่นกัน ซึ่งใน infinity war นั้นโทนี่ รู้สึกว่าพลาดที่แย่งไม่ได้ และรู้ว่ามันยากแค่ไหน  มาในภาค End Game โทนี่ที่เป็นคนออกแบบถุงมือขึ้นมาเอง จึงจะต้องออกแบบระบบที่จะดีดหรือปล่อยอัญมณีมาสู่ชุดตัวเองอย่างง่ายดายอย่างแน่นอน แม้แต่ธานอสยังไม่รู้สึก มันคือการชนะที่กึ๋นด้วย และก็จิตใจแห่งการเสียสละด้วย มันเลยเป็นฉากแห่งการชนะธานอสของโทนี่ ที่โคตรสมบูรณ์แบบเลย

*****เหตุผลที่โทนี่ เลือกจะเสียสละชีวิตตัวเองเพื่อดีดนิ้วฆ่าธานอสและกองทัพ  ผมคิดว่าส่วนนึงมันมาจากปมตอน Avengers Age of ultron ด้วยครับ ที่โทนี่ เคยเห็นนิมิตร เพื่อนๆนอนตายกันหมด  และโทนี่เดินไปเช็คชีพจรของกัปตันที่นอนแน่นิ่ง กัปตันคว้ามือโทนี่แล้วพูดว่า "นายน่าจะช่วยพวกเราได้"   "ทำไมไม่ทุ่มเทกว่านี้"    นั้นคือประโยคและภาพที่ฝังอยู่ในใจโทนี่   และโทนี่เคยเล่านิมิตรนี้ให้นิค ฟิวรี่ ฟังด้วย  โทนี่ก็บอกว่า "ส่วนที่แย่ที่สุดของนิมิตรนี้คืออะไรรู้ไหม"   แล้วฟิวรี่ ก็บอกว่า "ส่วนที่แย่ที่สุดก็คือ นายดันรอดคนเดียว"  โทนี่ก็บอกอีกว่า "เค้ารู้สึกว่าเป็นคนพาทั้งทีมไปตาย เพราะเค้าไม่พร้อม และเค้าทุ่มเทไม่พอ " 

นั้นแหละครับปมที่โทนี่ เครียดและกังวลมาตลอด สิ่งที่คิดอยู่ในหัวโทนี่ ก็คงจะมีเพียง   "ถ้าจะตายก็น่าจะตายกันหมดและเค้าก็ไม่ควรรอด"  หรือไม่ก็ "ถ้าเค้าตายคนเดียวแต่คนอื่นรอดน่าจะดีที่สุด" 

ซึ่งถึงตรงจุดนี้เท่ากับว่าโทนี่ เป็นคนที่ได้พบเห็นฉากการสูญเสียหรือเกือบสูญเสียคนที่ตัวเองรักต่อหน้าหลายครั้งนะครับ อย่างเช่นใน ironman 3 ที่เพ็พเพอร์ ตกจากที่สูงลงไปในกองไฟ โดยที่เค้าช่วยไว้ไม่ได้  และ Civil War ที่โรดดี้ตกจากที่สูงอย่างรุนแรง แล้วก็ Infinity War สไปเดอร์แมนตายต่อหน้าเลย  ผมคิดว่านี้คือส่วนนึงที่เป็นแรงผลักดันให้โทนี่เลือกที่จะดีดนิ้วด้วยนี่แหละครับ ***** 


หลังจากโทนี่ ดีดนิ้วเสร็จ ร่างกายเข้าสู่ภาวะวิกฤต โทนี่ ทิ้งตัวนั่งพิงเศษซากตึก โร้ดดี้เป็นคนแรกที่บินลงมา พร้อมกับรู้สภาพโทนี่ดีว่าจะเป็นยังไงต่อไป โร้ดดี้ เพื่อนซี้ที่ผ่านศึกมาด้วยกันยาวนาน ได้จับหัวและยิ้มให้โทนี่ โทนี่ยิ้มเล็กๆส่งคืนไปให้เพื่อนซี้ แล้วคนต่อมาคือ สไปดี้ ที่มาบอกโทนี่ว่า "เราชนะแล้วครับคุณสตาร์ค" "ผมขอโทษครับ"  ฉากนี้เราจะเห็นว่า โทนี่ มองสไปเดอร์แมนนะ แต่เหมือนตาจะลอยๆ จน เพพเพอร์ มาถึงแล้วเรียกโทนี่ สีหน้าโทนี่ ดูมีสติและพูดชื่อเพพเพอร์กลับไป มันบ่งบอกถึงความรักที่โทนี่ มีต่อเพพเพอร์เลยจริงๆว่ามันมากขนาดไหน (และบทพูดของเพพเพอร์ ก็ทำให้ผมเข้าใจว่า ทำไมผู้กำกับจึงเลือกที่จะให้โทนี่ตาย) ซึ่งเพพเพอร์ก็ยิ้มแล้วพูดว่า
"พวกเราอยู่ได้ พักผ่อนได้แล้วนะ" บทพูดบทเดียวนี้ ผมเข้าใจอยู่ 2 อย่าง อย่างแรกคือ ตราบใดที่โทนี่ไม่ตาย โทนี่ก็จะเหนื่อยเหมือนเดิม ก็จะเอาตัวเข้าแลก เพื่อช่วยชีวิตคนอื่นๆทุกคน จนวันใดวันหนึ่งก็ต้องตายอยู่ดีแน่นอน เพราะงั้นทางเดียวที่จะหยุดโทนี่ได้ ก็คือความตายนี่แหละ อย่างสองนี้ออกแนวมโนนิดๆครับ คือ บทพูดที่บอกถึง RDJ ว่าไม่ต้องห่วงพวกเรา MCU นะ พวกเราอยู่ได้ ขอบคุณที่อยู่กันมา 11 ปี ให้ RDJ ปล่อยวางสบายใจได้ 

อ๋อ ชอบคลิปที่โทนี่อัดไว้ก่อนที่จะเริ่มเดิมทางข้ามเวลากัน มีประโยคที่โทนี่พูดประมาณว่า "ทุกคนอยากให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งใช่ไหม แต่ครั้งนี้อาจจะไม่ ผมหวังว่าเราจะกำลังเฉลิมฉลองชัยกันอยู่ ทุกคนจะได้กลับมาอยู่พร้อมหน้ากัน " มันบ่งบอกได้ว่า โทนี่ อยากช่วยแม้จะเสี่ยงชีวิตเพื่อคน ล้านล้านชีวิต และได้ทิ้งท้ายไว้ว่า "โลกหลังจากนี้ไป มันจะเป็นสิ่งที่มอร์แกน(ลูกสาว)จะต้องเรียนรู้ และเค้ารักเธอ 3000" ซึ่งฉากที่ลูกสาวบอกว่ารักโทนี่ 3000 เนี่ย มันทำให้โทนี่ดีใจสุดๆ ถึงแม้เราจะรู้สึกว่ามันธรรมดา แต่สำหรับโทนี่คือ ในชีวิตที่ไม่ค่อยรู้สึกว่าใครจะมารัก แต่นี้เค้าได้ตั้ง 3000 เลยนะ ย่อมดีใจมากเป็นธรรมดา (แถมเป็นแววว่า ลูกสาวจะเก่งคณิตด้วย ฮ่าๆ)

ยอมรับเลยว่า คาแรคเตอร์ Tony Stark ที่แสดงโดย RDJ เนี่ย ผมหลงรักและชื่นชอบมากแบบสุดๆตั้ง่แต่ดู ironman ภาคแรกจบ มันเป็นคาแรคเตอร์ในอุดมคติของผมแบบที่สุดเลยแหละ เพราะงั้นตลอด 11 ปีที่ผ่านมาที่ติดตาม MCU มาเรื่อยๆ ก็เพราะมีโทนี่เป็นสำคัญ ซึ่งก็แน่นอนว่า ความอินและรักตัวละครนี้ก็ทำให้ผมเสียน้ำตาเยอะมากใน End Game ในหลายๆฉาก ถึงแม้ใจจะอยากให้มีชีวิตต่อแค่ไหน แต่ภาคนี้ก็ได้ให้บทสรุปจบตัวละครนี้อย่างสมศักดิ์ศรีแล้วจริงๆ
จากมหาเศรษฐีที่รอดชีวิตจากในถ้ำ ใช้ชีวิตไม่ให้สูญเปล่าอย่างที่ยินเซ่นบอกไว้ แบกรับความกดดันและความรู้สึกผิดไว้ตลอด จากวันนั้น เดินทางมาถึงวันที่สามารถแลกชีวิตปราบ ธานอส เผ่าไททั่นสุดแกร่งแห่งจักรวาลได้ และบทพูด I am ironman ที่เปิดจักรวาลมาร์เวล ก็นำมาใช้ในการปิดศึกนี้ได้อย่างโคตรเท่เลย 

ขอบคุณ RDJ สำหรับความทรงจำดีๆตลอด 11 ปีที่ผ่านมา คุณจะเป็นคาแรคเตอร์สุดโปรดของผมตลอดไป