คือเริ่มคบกันแรกๆ แฟนเราตามเราทุกอย่าง ตามมม  และยอมทุกอย่างจริงๆ จนบางทีเราอาจจะคิดว่าเขาไม่ไปไหน และทำให้เขาเสียใจมาตลอด ไม่ว่าจะคำพูดและการกระทำ ไม่ว่าจะคำว่า เบื่อ น่าลำคานอะไรหนักหนา อย่างี่เง่าได้ไหม คุยกับแฟนเก่า พอคบกัน มาปีกว่าไม่ จะเข้าปีที่2 เขาดูเปลี่ยนไปมาก  จากที่เค้าตามเรา กลับเป็นเราตาม ตามจนหมดแรง แต่ไม่เคยหมดรัก และมีวันหนึ่งเค้าชอบหงุดหงิดใส่และเราโมโห บิดมอไซค์ ขับเร็วๆ และตะคอกว่า จะอะไรกันนักกันหนา น่าลำคาน ทำไมชอบให้เหนื่อย เหนื่อยจากงานก็มากพอละ เค้าระเบิดเลย เขาบอกว่า เราเลิกกันเถอะ เราเลยถามว่า ไม่รักพี่เเล้วหลอ  เค้าบอกไม่ ไม่รู้สึกเหมือนเดิมแล้ว ไม่แบบ ไม่อยากทน สุดท้าย ง้อยังไงก็ไม่หาย  จนเขาแอบคุยกับคนอื่น จนเราต้องเลิกกันครั้งที่1 และสุดท้ายเราก็กลับมาใช้ชีวิตด้วยกันเหมือนเดิม ไม่เกิน3วัน แล้ว  ต่อจากนี้เราเป็นคนตามแฟน ตามทุกอย่าง คือเราจะปรับเข้าหาเขาทุกอย่างจริงๆ เราเริ่มเหนื่อย เราเลย ได้คุยกับเด็กคนหนึ่ง แต่เราไม่รู้สึกไรด้วยนะจริงๆ แบบแค่คุย ไม่อยากเสียใจกับแฟน คุยกันไม่ถึงอาทิตย์ แฟนจับได้ แฟนเสียใจ มาก และเราเลยตัดสินใจเลิกคุย คุยเฉพาะเรื่อง งาน (เด็กคนนี้ เป็นเด็กที่ทำงาน) และดูเหมือนแฟนเราจะดีขึ้น ผ่านไปประมาณเดือนได้ รักกันดีเหมือนเดิม แล้วแฟนเราก็ไปคุยกับคนอื่น เค้าบอกเป็นเพราะเรา ทำเค้าเจ็บปวด ทำให้เค้าเจ็บจนหมดความรู้สึกที่จะอดทน อารมณ์แบบ ชินและชากับเรามาก เราแค่อยากให้ เราทั้งสองกลับมาเป็นเหมือนเดิม  ตอนนี้ กลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว แต่ดูเหมือน จะเหมือนเดิมยาก กว่าทุกๆครั้ง เราเสียใจมาก มากถึงมากที่สุด เราทำกับเขาได้ยังไง ทำไมเราไม่รักษา พอเราได้โอกาสครั้งนี้ เราจะไม่มีทางกลับไปทำอีกแน่ และเราหวังว่าเขาคงไม่ทำ เราชวนไปไหน ไปเที่ยว ไปทะเล เขาก็ดูเหมือนไม่อยากไปกับเราเหมือนแต่ก่อน  เราโคตรเสียใจ ตอนนี้ รู้แล้วว่ารักมาก....ถึงไม่รู้ว่าจะสายไปหรือเปล่า... อยากรู้ว่า  เราต้องใช้เวลาซ่อมมากแค่ไหน? ถึงจะดีขึ้นเรื่อยๆ เราพยายามที่จะเติมเต็มให้ทุกอย่าง จะไม่ทำให้เสียใจอีกแล้ว...