เรามีอาการที่เริ่มพูดคนเดียวตั้งแต่อายุ15ค่ะตอนนี้อายุ18แล้วแรกๆตอนที่พูดคิดว่ามันสนุกดีรู้สึกเข้าใจเองๆีไม่เครียดเหมือนได้ผ่อนคลาย แต่หลังๆมานี้เริ่มพูดคนเดียวไม่สนใจคนรอบข้างเท่าไหร่แบบไม่รู้ตัวนะ คือเราเดินกลับบ้านแล้วระหว่างทางก็มีลูกน้องของย่ามากรีดยางปกติแล้วตอนที่เราเดินกลับเราดันเดินพูดคนเดียวมาตอนที่พูดออกไปตอนแรกคิดว่าตัวเองพูดในใจ แต่พอหันไปดูลูกน้องย่าเค้าหันมามองเราท่าทางแบบสงสัยว่าคุยกับใครอ่ะค่ะ เราตกใจมเราตกใจมากที่โดนมองแบบนั้น เลยล้วงหยิบโทรัพท์ขึ้นมาเล่นแล้วทำปากขยุบขยิบแทนแก้เขิน มันเป็นแบบมันเป็นแบบนี้บ่อยขึ้นแบบแทนที่จะคิดในใจตอบในใจนี้มันพูดออกมาเองเลยเหมือนเราลืมตัวอ่ะเลยอยากรู้ว่าคนอื่นเค้าคิดยังไงเคยเจอคนประมาณนี้รึปล่าวแล้วมองเค้ายังไง คือเราไม่ได้บ้านะเรารู้ตัวแต่แค่ลืมตัวเผลอพูดกับตัวเองโดยไม่ได้สนใจคนอื่นอ่ะค่ะ
พูดคนเดียวบ่อยๆเป็นอาการผิดปกติรึปล่าวคะ?