สวัสดี...สำหรับจขกท.ตอนนี้อายุ 17 แล้วค่ะ ไม่สามาออกไปไหนได้ในเวลากลางคืนอิเช่น 19:00 - 22:00น. โดยประมาณ ซึ่งไปแค่หมู่บ้านข้างเคียง คือไม่เข้าใจเอามากๆค่ะว่าแม่จะหวงห่วงมากมายก่ายกองมายองใยอะไรขนาดนี้ จนบางทีเราแทบจะไม่ได้ไปไหน ครั้งล่าสุดเราปิดเทอมมา 1 เดือนครึ่ง ทำงานเข้าไร่ตลอด เที่ยวแค่ 3-4 วันไม่เคยกลับดึก แม่บอกเราเที่ยวบ่อยคือแบบพอได้ยินคือเอ๋อ!!! ไปแปปนึงอะ งง!!! มาก เราอิจฉาเพื่อนตลอดอะ บ้านข้างๆเรยแร้ะ อยากได้ง่ายมาก ไม่ได้ออกบ่อยหรอก แต่ก็คือพ่อแม่เขาเข้าใจอ่ะ แต่ของเรานี้คือแบบคุกดีๆนี้เอง และอีกอย่างเราชอบเที่ยว แต่เราก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อนให้เขาเรย แต่ก่อนเราไม่ฟังใครเรยนะเที่ยวตลอดออกทุกวันถึงไม่ได้มีอะไรพิเศษก็ออก ขอแค่ได้ออก แต่เมื่อพี่เราเรียนไม่จบทำสาวท้อง ความหวังก็อยู่ที่เรา เราก็ยอมลดๆลดจนไม่เที่ยว ลดจนมาเป็นทุกวันนี้ยอมทุกอย่าง ทำไมเขาทำกับเราแบบนี้วะ พอเห็นว่าเราฟังก็ไม่ให้อิสระกูเรย เถอะคับ ทำไมชีวิตกูไม่มี อะไรดีเรยวะ