ผมขอบอกนิสัยตัวเองก่อนน่ะ ผมเป็นคนใจดี ร่าเริง ตลก เเต่ข้อเสียของผมคือผมชอบดูดบุหรี่ จะด่าผมก็ได้น่ะ55 ผมจะมาถามผู้รุ้ตามหัวข้อ ผมเจอเธอตอนม.3 ตอนนั้นผมเดินกับเพื่อนคนนึง เพื่อนผมรุ้จักเธอ ตอนนั้นเธอมากับเพื่อนคนนึงเหมือนกัน ตอนนั้นผมไม่ค่อยสนใจเธอเท่าไร พอขึ้นม.4 ผมไก้ยุห้องเดี่ยวกับเพื่อนสนิทผมทั้ง2คน เเละได้อยู่กับเธอ ตอนม.4 ผมนั่งข้างหลังสุดกับเพื่อนผม2คน เเละเธอนั่งข้างหน้าผม เเต่มีเพื่อนผู้หญิงผมนั่งคั่นไว้ ผมได้เเค่เเอบมองเธอตอนนั้น  เเต่ได้มาคุยจริงๆ ตอนได้ไลน์เธอมาช่วงหาพี่รหัส ตอนเเรกผมก็ไม่ได้คุยตัวจริงหรอกน่ะ ตอนนั้นผมเขินไม่กล้าชวนเค้าคุยได้เเค่ คุยในไลน์ เเต่ ผมก็ได้คุยกับเธอตอน ไปถามงานเธอ ตอนนั้นผมเขินมากก เเต่ผมก็มีโฒนเมนต์หวานมั้งน่ะ55 ช่วงไปทัศนศึกษารู้สึกเธอจะนั่งหน้าผม เธอชวนผมคุยด้วยน่ะ เธอจะให้ผมช่วยกินของเซ่เว่นที่เธอซื้อมา เเต่จุดที่ผมเขินคือ ตอนที่ผมนอนยุ เธอถ่ายรุปคู่กับผมลงไอจี ผมมาเห็นตอนถึงบ้าน ผมเขินมาก เพื่อนผู้หญิงของผมส่งรูปมาให้ดู ผมก็เขินมาก พอจบทัศนศีกษาผมกับเธอก็คุยในไลน์ปกติ เเต่พอม.5 ผมก็เสียใจอีกครั้งเธอมีเเฟนเเล้วผมพึ่งรุ้ตอนเพื่อนเเซว ผมก็หวังหาเธอจะรุ้ความรุ้สึกผม เเต่ผมมารุ้อีกทีตอนหลังเเล้วว่าเธอเลิกกับเเฟนเเล้วผมก็เริ่มมีหวัง เอ่อผมลืมบอก ว่าตอนม.4 ผมเเพ้โฟมสิวขึ้นหนักมา เเต่เป็นไงได้คนมีความรัก มันต้องมีการเปลี่ยนเเปลงอ่ะน่ะ ตอนม.5 ผมสิวลดมากกๆๆ ผมก็ชวนเธอคุยเเกล้งเธอตามเพื่อนเถๆไป555 พอม.6 หน้าผมใสกว่าเดิมมาก เพื่อนข้างห้องยังถามว่าไปทำอะไรมา ผมผอมลง หน้าใสขึ้น ผมเจอเธอ เธอหลบหน้าผม ผมก็งง เเต่ วันเเรกของม.6 ตอนกำลังกลับบ้าน เธอกลับพร้อมผม ผมก็ชวนเธอคุย ประมานว่า ไปไหน เธอบก กลับบ้านเเล้ว  เเล้วผมก็ถามว่ามีการบ้านไหม เธอบอกว่ารอในไลน์กลุ่ม555 รอยยิ้มเธอนั้นเกือบทำผมละลายเลย เเต่มีเพื่อนออีกคนของเธอเพื่อนผู้ชาย มาบอกว่าอย่าหวานเกินไป เธอบอก อย่าสิๆๆ เเต่มีอีกจุดที่ผมเขินอีก ตอนช่วงวันปัจฉิม ผมไปขอเธอถ่ายรุป เพื่อนเธอเเซวผมหนักมากก555 ผมก็ได้เเค่ ขำไป ผมก้ได้ถ่ายรุปกับเธอ ผมอยากรุ้ว่าเธอพอมีใจให้ผมมั้งไหม