อยากแก้นิสัยใจร้อน ขี้โมโห พร้อมปะทะครับ

อยากแก้นิสัยใจร้อนขี้โมโหพร้อมปะทะครับ รู้สึกว่าโดนอะไรนิดๆหน่อยก็โมโหครับแบบโดนเด็กแว้นเบิ้ลรถใส่หรือมองหน้าผมก็หงุดหงิดแล้วครับพร้อมจะปะทะได้ทุกเมือครับ แต่พอได้สติก็คิดได้ว่าทำแบบนั้นมันไม่ดีเลยครับ  เคยปฎิบัติธรรมมา อาจารย์ก็สอนให้มีเมตตาไม่ถือโทษโกรธครับ ไม่มีตัวตนที่ไหน

แต่ตอนนั้นไม่ทันทุกทีครับ คิดว่าเขาทำเราบ้างหาเรื่องเราบ้างแบบนี้ครับ  
เคยคิดอยากเจริญพหมวิหาร4แต่ทำไม่ได้สักทีครับ
อมยิ้ม20
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 4
ตามธรรมดาพฤติกรรม ที่มียศมีอำนาจมีตำแหน่ง มีชาติตระกูล ร่ำรวย หน้าตาดี แข็งแรง อยู่ในวัยฉกรรจ์ (ห้าวหาญ /แข็งแรงสมบูรณ์มีกำลัง) จะเข้าไปในที่ไหน ๆ ก็ กร่างเป็นธรรมดา

ลองมาดูพฤติกรรมของท่านพระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องขวา ของพระพุทธเจ้า ธรรมเสนาบดีของศาสนาพุทธ

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ กุมารหรือกุมาริกาของคนจัณฑาลถือตะกร้า นุ่งผ้า
เก่าๆ เข้าไปยังบ้านหรือนิคม ย่อมตั้งจิตนอบน้อมเข้าไป แม้ฉันใด ข้าพระองค์
ก็ฉันนั้นเหมือนกันแล มีใจเสมอด้วยกุมารหรือกุมาริกาของคนจัณฑาล อันไพบูลย์
กว้างใหญ่ ไม่มีประมาณ ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
กายคตาสติ อันภิกษุใดไม่เข้าไปตั้งไว้แล้วในกาย ภิกษุนั้นกระทบเพื่อนพรหมจรรย์
รูปใดรูปหนึ่งในธรรมวินัยนี้แล้ว ไม่ขอโทษ พึงหลีกจาริกไปเป็นแน่ ฯ
http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=23&A=7916&Z=8017

จัณฑาล
วรรณะที่ต่ำต้อยที่สุดในอินเดีย ถูกปฏิบัติราวกับว่าพวกเขาไม่ใช่มนุษย์ สังคมชาวอินเดียแล้วพวกเขายังคงแบ่งแยกชนชั้นวรรณะกันอย่างเปิดเผยโดยไม่ผิดกฎหมาย ซึ่งผู้ที่มีชนชั้นวรรณะที่สูงกว่าสามารถทำอะไรก็ได้ตามใจชอบกับผู้ที่มีชนชั้นต่ำกว่า โดยไม่ถือว่าเป็นการละเมิดสิทธิใดๆ ทั้งสิ้น
https://www.catdumb.com/india-poor-people-777/

..............

             ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ โคเขาขาด สงบเสงี่ยม ได้รับฝึกดีแล้ว ศึกษา
ดีแล้ว เดินไปตามถนนหนทาง ตามตรอกเล็กซอกน้อย ก็ไม่เอาเท้าหรือเขา
กระทบอะไรๆ แม้ฉันใด ข้าพระองค์ก็ฉันนั้นเหมือนกันแล มีใจเสมอด้วยโคเขา
ขาด อันไพบูลย์ กว้างใหญ่ ไม่มีประมาณ ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียนอยู่
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ กายคตาสติ อันภิกษุใดไม่เข้าไปตั้งไว้แล้วในกาย ภิกษุ
นั้นกระทบเพื่อนพรหมจรรย์รูปหนึ่งในพระธรรมวินัยนี้แล้ว ไม่ขอโทษ พึงหลีก
จาริกไปเป็นแน่ ฯ

โคเขาขาด
เมื่อโคไม่มีเขา จึงไม่อาจจะต่อสู้กับโคตัวอื่นๆได้  มันจึงต้องทำตัวสงบเสงี่ยม แม้จะอยู่ในฝูงโคอื่นๆ ก็ต้องคอยระวังตัว เพราะเกรงว่าจะถูกทำร้าย เนื่องจากเขาขาดเสียแล้ว แม้ใจจะคิดสู้ แต่เนื่องเพราะสภาพ อาวุธ คือเขาสำหรับต่อสู้ ไม่เอื้ออำนวยก็ต้องระมัดระวังให้มาก
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปฏิบัติธรรม ศาสนาพุทธ อานาปานสติ มหาสติปัฏฐาน 4
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่