1.ประเด็นการจัดสรรอัตราข้าราชการตั้งใหม่เพื่อรองรับการบรรจุนักศึกษาวิชาแพทยศาสตร์และทันตแพทยศาสตร์ในปี พ.ศ.2564 เป็นปีสุดท้าย

2.ประเด็นเรื่องการงดบรรจุแพทย์และทันตแพทย์ ซึ่งหากไม่มีการบรรจุเป็นข้าราชการนักศึกษาแพทย์ส่วนใหญ่จะออกไปทํางานในภาคเอกชน ทําให้ไม่มีคนทํางานในภาครัฐ

3.ประเด็นความกังวลเรื่องการขาดแคลนแพทย์โดยเฉพาะในชนบท และโรงพยาบาลชุมชนยังต้องการแพทย์

ตลอดที่ผ่านมา คนที่อ่านพันทิปเป็นประจำคงเห็นในหลายกระทู้ที่เรียกร้องว่าแพทย์ทำงานหนัก หลายความคิดเห็นในกระทู้เหล่านั้นบอกว่าค่าตอบแทนของแพทย์ไม่ได้ปรับขึ้นมาเป็นเวลานานแล้ว หลายความคิดเห็นบอกถึงการลาออกของแพทย์ที่มีจำนวนที่สูงมาก หลายความคิดเห็นบอกว่าพักผ่อนไม่เพียงพอ หลายความคิดเห็นบอกเลี่ยงต่อการถูกฟ้องร้อง 

ช่วงแรกมีข่าวลือว่าจะไม่บรรจุแพทย์เป็นข้าราชการ มีข่าวลือว่าแพทย์จะมีฐานะเป็นลูกจ้างชั่วคราวบ้าง มีข่าวลือว่าจะไม่มีตำแหน่งให้บรรจุเหมือนพยาบาลกับเภสัชบ้าง ช่วงนั้นคนที่หวั่นไหวมากที่สุดก็น่าจะนักศึกษาแพทย์รวมทั้งผู้ปกครอง โดยเฉพาะนักศึกษาแพทย์และผู้ปกครองที่มีบุตรหลานเรียนในชั้นปีที่ 1 - 3 ปัจจุบัน รวมทั้งเด็กและผู้ปกครองซึ่งบุตรหลานกำลังสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีนี้ สำหรับนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 1 - 3 ข่าวนี้เหมือนโดนฟ้าผ่าแบบไม่ได้ตั้งตัวเพราะเป็นการประกาศหลังจากเข้าไปเรียนแล้ว กึงอย่างไรก็ตามผมเชื่อว่าถึงจะไม่ได้บรรจุเป็นข้าราชการหลายคนคงมุ่งมั่นที่จะเป็นแพทย์ที่ดีในโรงพยาบาลรัฐต่อไป ถึงเป็นเพียงลูกจ้างชั่วคราวก็ไม่หวั่นไหว ถึงสวัสดิการไม่มีก็ไม่หวั่นไหว ถึงไม่มีบำเหน็จบำนาญก็ไม่หวั่นไหว ถึงแย่างไรก็ยังมุ่งมั่นทำงานในชนบทที่ห่างไกลและทุรกันดาร ถึงทำงานไม่มีเวลาพักผ่อนก็ไม่หวั่นไหว ถึงจะเสี่ยงจากการโดนฟ้องร้องก็ไม่หวั่นไหว

รวมทั้งเด็กที่ตั้งใจจะเข้าเรียนแพทย์ ก็ไม่ควรจะหวั่นไหว ไม่ต้องไปกัง

รวมทั้งแพทย์ที่เป็นข้าราชการทำงานในโรงพยาบาลของรัฐ ก็ไม่ควรหวั่นไหว

รวมถึงประชาชน โดยเฉพาะประชาชนที่อยู่ในชนบท ก็ไม่ควรหวั่นไหว