เกิดมาไม่เคยเห็นหรือได้กลิ่นหรือเสียงอะไรเลย เพราะคิดว่าไม่ใช่ผีมาตลอดอาจจะลมพัดหรือสัตว์ก็แค่นั้น ถามยายที่อยู่มา80ปีแกไม่เคยเจอผีเลยสักครั้ง ด้วยความไม่มีไรทำก็ไปถามหลายๆคนเรื่องประสบการณ์เจอผี ออกม

ตามหัวเรื่องเลยค่ะ... เรื่องมีอยู่ว่า​ คืนวันพระ​ ก็สวดมนต์​นั่งสมาธิเป็นปกติ เวลานั่งเราจะไม่ค่อยคิดเรื่องอื่น​(จิตไม่ฟุ้ง)​ นอกจากจะนึกถึงพระพุทธ​ และครูบาอาจารย์​ที่อยู่เบื้องหน้าเสมอ ​เป็นครั้

เหตุการณ์สดๆเลย   คนใกล้ชิดเรา นอนละเมอ   พูดไม่เป็นคำ  แต่พูดเหมือนกลัวหรือหนีอะไร  แต่ฟังไม่เป็นคำ  พูดเสียงเบาบ้างดังบ้าง  แต่ไม่เป็นคำฟังไม่ออก  เราใช้เวลาเรียกน

รู้สึกเศร้าๆคิดถึงคนที่รักก็อยากจะรู้ว่าวิญาณมีจริงรึป่าว เขาหายจากโลกไปตลอดกาลไหม พอคิดว่าชีวิตนี้จะไม่ได้เจอเขาอีกตลอดไปแล้วก็รู้สึกดิ่งๆ ถ้ารักอะไรมากๆแล้วสิ่งนั้นหายไปไม่มีวันกลับมามันเจ็บปวดจริงๆ

สำหรับผมยกให้  1 อินโดนีเซีย  2 ไทย 3 ญี่ปุ่น

ผลแตกต่างกันจริงเหรอครับ ทำไมเห็นหลายๆคน เวลาเจอผี บอกห้ามทัก ห้ามพูดทั้งนั้น ?

อยากให้พุทธคุณครอบจักรวาล เดินทางไปได้ทุกที่ กันผีด้วยครับ สามารถอันไหนดีครับ

คือไม่ต้องให้มันหยุดเห่า แต่ให้สื่อสารกันได้บ้างน่ะค่ะ เดี๊ยนมี "ลักษณะโจร" แหละ มันเลยเห่า บางส่วน บางตัว อยากติดสินบาด คาดสินบน มันมาก อยากซื้อหมูปิ้งให้ แต่ก็เกรงใจเจ้าของ ทำได้แค่สาปมัน