คือเราก็มีความฝันเหมือนผู้หญิงส่วนใหญ่ที่อยากจะแต่งงานมีครอบครัวที่น่ารัก แต่เรารู้สึกว่า ทุกครั้งที่เราคบกับใคร เหมือนจะเป็นแค่เราฝ่ายเดียวที่คิดถึงเรื่องแต่งงาน ตั้งแต่แฟนคนแรก เราคบกับแฟนคนแรกได้ 4 ปี เราย้ายไปอยู่ด้วยกัน ทำทุกอย่างเหมือนสามี ภรรยา แต่แค่ยังไม่ได้มีงานแต่ง และทะเบียนทะสมรส ตอนที่เราคบกับเขา เขาไม่เคยพาไปเจอพ่อแม่ ไม่เคยบอกกับพ่อแม่เค้าว่าเราเป็นใคร คือเหมือนไม่มีตัวตนเลยค่ะ และเวลาเราพูดถึงเรื่องแต่งงาน เขาก้เลี่ยงที่จะตอบ และเปลี่ยนไปพูดเรื่องอื่นแทน เราถามเขาว่าต้องทำยังไงเธอถึงจะพาฉันไปแนะนำกับพ่อแม่เธอ เขาบอกว่าเราต้องพูดภาษาปนะเทศเขาให้ได้ก่อน ซึ่งเราก็ทำ เราซื้อหนังสือมาอ่าน ฝึก ทำทุกอย่างจนเราพูดได้แล้ว เราถามเขา ว่ามันถึงเวลาหรือยัง นี่มันก็ร่วงเลยมา 3-4ปีแล้ว แต่เค้ายืนยันว่าจะไม่พาไป ทุกอย่างมันเหมือนจะไปได้ด้วยดี แต่มันติดที่เรื่องนี้เรื่องเดียว เรื่องอื่น เช่น สูบบุหรี่ ทะเลาะกันบ้าง อะไรบ้างแต่เราก็ทน แต่สุดท้ายก็ต้องเลิกกันเพราะมีปัญหาพ่อแม่แฟน ต่างเชื้อชาติ ต่างวัฒนธรรม พอมาคนที่สอง เขาให้คำสัญญา ว่ายังไงก็จะพาไปหาพ่อแม่เขาให้ได้ แต่ก้เลิกกันด้วยปัญหาเดิมๆ หลังจากนั้นเราก้เริ่มใช้แอปหาคู่ แต่เราก็ไม่รู้ว่าทำไมที่ไทยมันถึงแมชยากแมชเย็นอะไรขนาดนี้ หรือเราจะต้องสวยแบบพิมพ์นิยม ขาวๆ หมวยๆ พอแมชได้บางคนก็คุนวัน สองวัน เงียบหายไปไม่ตอบ แรกๆเราก้คิดมากนะ แต่หลังๆใจเรามันชาชินไปแล้วอะ เหมือนกับว่าเรารู้ว่าถ้าแมช แล้วคุยกัน มันต้องได้ไม่เกิน 3 วันแน่ๆตอนนี้คือรู้สึกเหงามาก ทานข้าวคนเดียวมา 4 เดือน เดินคนเดียว ทำอะไรหลายๆอย่างคนเดียว บางทีมันเหงาจนเราร้องไห้ออกมา คิดวนเวียนอยุ่ในหัวว่าทำไมความรักของเรามันถึงจบลงด้วยเหตุผลเดิมๆ หรือมันเป็นเพราะตัวเราไม่ดีพอ เราพยายามทำทุกวิถีทางไม่วส่าจะไปขอพรเอย อะไรเลย แต่ก้ยังคงไม่มีใคร หรือเป็นเพราะเราเกิดมาไม่มีคู่ หรือเป็นเพราะเราต้องหยุดวิ่งตาม