ผมอายุเข้า 27 แล้วครับ จบปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตร์ ทางอุตสาหการ ทำงานมาแล้ว 3 ที่ในระยะเวลา 4 ปี
- งานแรก อุตสาหกรรมอาหาร เงินเดือน 18,000 + OT รับต่อเดือน 27,000 บาท , ไกลบ้าน , ทำงาน 6 วันต่อสัปดาห์ ช่วงเข้ากะทำงานวันละ 12 ชั่วโมง ,    มีที่พัก อาหาร 3 มื้อ น้ำไฟฟรี ,แต่ไม่ได้กลับบ้านเลย ช่วงเทศกาลไม่ได้หยุดรับเป็น OT แทน ทำงานได้ 1 ปี 8 เดือน 
- งานสอง อุตสาหกรรมเดิมแค่ย้ายเครือ เงินเดือน 20,000 + OT รับต่อเดือน 30,000 เวลาทำงานและสวัสดิการเหมือนกับที่แรก , อยู่ใกล้บ้านกลับบ้านอาทิตย์ละ 1 วัน แต่สภาพความกดดันในงานต่างกับที่แรกมาก ความรับผิดชอบมากขึ้น ทำได้เกือบ 1 ปี 6 เดือน เช่นกัน
- งานปัจจุบัน รับราชการท้องถิ่น(ต่างจังหวัด) บรรจุด้วยวุฒิเทียบเคียง ปวส. เงินเดือน 11,500 บาท + ค่าครองชีพ 1,775 รวมรายรับ 13,285 บาท ทำงานตามเวลาราชการ 5 วันต่อสัปดาห์และวันหยุดนักขตฤกษ์ , พักที่บ้าน ระยะทางจากบ้านถึงที่ทำงาน 30 กิโลเมตร 

สิ่งที่อยากขอความเห็นจากเพื่อนๆ คือว่าผมมีปัญหาตรงที่ว่า ผมมีหนี้รถที่ต้องผ่อนต่อเดือน 13,000 บาทเหลืออีก 2 ปี และค่าน้ำมันไปทำงาน ฐานะทางบ้านปานกลางครับ พ่อกับแม่รับราชการวัยใกล้เกษียณ ซึ่งท่านรับภาระหนี้รถให้เนื่องจากอยากให้ผมมารับราชการมาก ในส่วนตัวผมก็ใช้ชีวิตมีความสุขดีครับ งานไม่เครียดมีเวลาพักผ่อน อ่านหนังสือ ดูหนังฟังเพลง ค่ากินค่าอยู่พ่อแม่รับผิดชอบให้หมดเลย ผมรับผิดชอบแค่ค่าน้ำมัน แต่ว่าในใจลึกๆ รู้สึกว่าตัวเองด้อยค่ามากครับ จากคนที่เคยมีรายได้ต่อเดือน 2-3 หมื่น เหลือแค่ เกินหมื่นนิดๆ แถมยังเป็นภาระให้พ่อกับแม่อีก

ตอนนี้ที่กำลังเลระหว่างกลับไปทำงานเอกชนเหมือนเดิม หรือว่าฝืนทนรับราชการต่อไปดีครับ เพราะตำแหน่งที่ผมบรรจุก็ไม่ได้ตรงตามวุฒิที่จบมา ความก้าวหน้าในสายงานก็เหมือนจะตันเพราะไม่ได้จบทางปกครองมา ขอความคิดเห็นจากผู้มีประสบการณ์ทีครับตอนนี้หดหู่มาก