เราชอบพูดเล่นๆ ปากพล่อย เฮฮาอ่ะค่ะ ว่าจะบวชๆ เวลามีใครแกล้งหรือแหย่ หรืออะไรอย่างนี้อ่ะค่ะ เราพูดแบบไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ พูดให้ขำๆไป 

      ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์นะคะ
1 : " มีงานเลี้ยงที่บริษัท เค้าจะมีให้เต้น แล้วหัวหน้าก็จะให้เราเต้น ซึ่งเราไม่ชอบเต้น เราก็เลยบอกหัวหน้าไปว่า ถ้าให้เราเต้น เราจะหนีไปบวชค่ะ พวกพี่ๆที่ได้ยิน หรือหัวหน้า เค้าก็หัวเราะกันค่ะ "
2 : " เวลามีคนคุยๆหรือเข้ามาจีบอ่ะค่ะ เราจะพูดกับคนที่เข้ามาคุยอ่ะค่ะ ว่าถ้าเราผิดหวังจากเธอเราจะบวชไม่สึกแล้วนะ เราเบื่อแล้ว " เราก็พูดไปด้วยอารมณ์ที่แหย่เล่นๆอ่ะค่ะ เค้าก็ขำนะคะ แต่สุดท้ายก็เลิกคุยกันไปค่ะ

พอมาวันนี้เราคุยแหย่เล่นกับพี่ที่ทำงาน (เค้าเป็นคนเข้าวัด ทำบุญ)
เราก็แหย่ไปค่ะ ว่า " พี่..... อายุ 26 หนูจะบวชแล้วนะ หนูเบื่อ"
พี่.... " อย่าพูดแบบนี้ มันบาป พวกเจ้ากรรมนายเวรเค้ารอ ถ้าไม่บวชจะทำอะไรไม่ขึ้น ไม่น่าพูดเลย คนจะบวชเค้าไม่พูดกันหรอก อยากบวช บวชเลยไม่ต้องพูด "

      เราก็รู้นะคะว่าเราเป็นคนปากพล่อย แต่เราไม่รู้จริงๆค่ะ ว่าการพูดเรื่องบวชเป็นเรื่องเครียด เราจะทำอย่างไรดีคะ ไม่อยากบาปหรือเวลาจะทำอะไรก็ทำไม่ขึ้นอ่ะค่ะ ยอมรับว่ากลัวค่ะ มีวิธีแก้ไหมคะ คราวหน้าคราวหลังไม่กล้าพูดแล้วค่ะ เรากลัวบาปอ่ะค่ะพูดตรงๆ ขอวิธีแก้บาปจากการที่เราพูดพล่อยๆเรื่องบวชหน่อยค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ