ตามหัวข้อเลยครับ ตอนนี้ผมอายุ14 กำลังจะขึ้นม.3 ในใจผมคืออยากเป็นศิลปินเกาหลีมากๆ มันอาจจะดูเป็นความฝันลมๆ แล้งๆ ผมเชื่อว่าในไทยมีคนอยากเป็นศลป.มากกว่าหมื่นคน แบบจวพ.มีคนสมัครไปหกพันกว่า ที่ไม่ถึงหมื่นเพราะบางคนเลือกค่าย ผมรู้ว่างานนี้มันยากมากๆ แค่ออดิชั่นยังไม่รู้ว่านะผ่านมั้ย ออดิชั่นผ่านก็รับประกันไม่ได้ว่าจะได้เดบิ้วตอนไหน ต้องเป็นเด็กฝึกอีกกี่ปี งานนี้มันลำบากมาก เครียดทั้งตอนเป็นเด็กฝึก และตอนเดบิ้ว หรือตอนคัม ต้องมารอดุผลลัพธ์อีกว่ามันจะต้องออกมาดีมั้ย เบื้องหลังงานนี้ผมพอรุ้มาเยอะบ้างครับ ผมเสพติดงานนี้ หาข้อมุล ศึกษา หาเบื้องหลัง รายละเอียดเกี่ยวกับงานมากจนเกินไป ทำให้ใจผมมันไปยึดติดกับอาชีพนี้มาก ผมชอบร้องเพลง ชอบเต้น เวลาอยุ่บ้านว่างๆ ก็ทำไรแบบนั้น ภาษาเกาหลีพยายามเรียนด้วยตัวเอง แต่เรื่องร้องเพลงหรือเต้นอะไรไม่เคยเรียนเลย ส่วนตัวอ่านภาษาเกาหลีออก รุ้ศัพท์แต่ไม่กับเยอะขนาดนั้น แกรมม่ายังไม่ค่อยได้ตอนนี้พยายามฝึกอยุ่ครับ
เรื่องนี้ผมยังไม่เคยบอกใครเลยว่าอยากเป็นศิลปิน กลัวว่าพ่อแม่ไม่สนับสนุน เพื่อนจะล้อแบบว่าทำไมไม่ดุหน้าตัวเองเลย คือหน้าตาเรารู้ตัวเองว่าตอนนี้ไม่ได้หน้าตาดีอะไรขนาดนั้น ถ้าจะเทียบจะศลป.เต้าก็แทบเทียบไม่ได้ เพราะตัวเองก็ไม่ได้หลงตัวเองด้วย
ฐานะปานกลาง ครอบครัวมีเงินส่งได้ แม่อยากให้เป็นครุ แต่ผมไม่ได้อยากเป็นขนาดนั้น เรียนก้ไม่ค่อยได้ ด้วย
ส่วนตัวออดิชี่นค่ายไหนก้ได้ ขอให้ได้ติดให้ผ่าน มิถุนานี้ค่ายจวพ.ก็กำลังจะมา แต่ตอนนั้นเปิดเทอมแล้ว แล้วผมอยากมีประวัติการจบม.3ด้วย แต่ถ้าออผ่านจริงๆ และมั่นใจว่าทำได้ อดทนตอนเป็นเด็กฝึกได้ก็คงดรอปหรือลาออกเลย ผมควรเลือกระหว่างรอออปีนี้หาปสก.ก่อน หรือ รอออปีหน้าดี
ขอบคุณมากครับ