ตามที่ถามเลยนะคะ เราต้องมีทัศนคติ จัดการความรู้สึกของเราเองยังไง 
              ตอนนี้คุยกับผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งเราก็รู้จักกันมานานแล้ว ทั้งครอบครัวเราและเขา แต่พึ่งจะลองคุยกันแบบจริงจังได้สักปีกว่า  เขาเป็นเพื่อนของน้องชายซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เริ่มคุยกันในลักษณะหนุ่มสาว ประมาณ6-7ปี มาแล้ว
              เขามีแฟนและมีลูกด้วยกัน คบกันในสมัยที่เป็นวัยรุ่น แต่เลิกกันตั้งแต่ลูกยังไม่คลอด ปัจจุบันกลับมาเป็นเพื่อนกัน และตัวเขาเองก็แสดงความรับผิดชอบแล้วตั้งแต่แฟนเก่าของเขาท้อง แต่ฝ่ายผู้หญิงไม่ได้ยินยอมยกลูกให้หลังจากคลอด เพราะฝ่ายหญิงมีแฟนใหม่อยู๋แล้ว จึงสร้างครอบครอบกับแฟนใหม่ (ปัจจุบันทั้งคูก็เลิกกันแล้ว) ตัวเด็กเองพ่อเลี้ยงก็รู้อยู๋ว่าไม่ใช่ลูกของตัวเอง แต่เขาก็เลี้ยงดูเป็นลูก ทั้งพ่อแม่เขาก็ลี้ยงดูมาโดยตลอด แม่ของเด็กไม่ได้เลี้ยงเอง เนื่องจากต้องทำงาน แต่เราก็รับรู้มาตลอดว่าอดีตเขาเป็นอย่างไร แต่ที่พีคกับความรู้สึกเรามาก มาก คือ เราไม่รู้ว่าจะต้องรู้สึกอย่างไร เพราะก่อนหน้านี้เขาและแฟนเก่าไม่ได้เปิดใจกลับมาเป็นเพื่อนกัน และเราก็เพิ่งจะรู้เมื่อคืนโดยเราเห็นแฟนเก่ามาคอมเมนต์เฟซบุคของเขา ซึ่งปกติผู้หญิงบล๊อคเขา จึงแปลกใจ เขาก็เลยเล่าให้ฟังว่าตอนนี้เป็นเพื่อนกัน โดยที่สองวันก่อ เขาได้ไปเจอลูก พูดคุย และอยากได้ลูกกลับมาอยู่กับเขา อยากให้ลูกรู้ว่าเขาเป็นพ่อ อยากใช้เวลาอยู่กับลูก เขาก็ถามเราจะว่าอะไรไหม หากเขาและลูกจะใช้เวลาด้วยกัน ด้วยการพาลูกไปกินข้าวดูหนัง แต่ก็ต้องให้แม่ของเด็กไปด้วย ซึ่งตัวเราก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเขาเป็นพ่อ ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้ว แต่เราก็ไม่รู้เลย ว่าเราต้องทำตัวยังไงต่อจากนี้ไป ซึ่งเราก็ไม่ได้คบกันแบบเปิดเผย เราควรจัดการกับความรู้สึกเรายังไง ให้รับได้ เราฟังเรื่องของเขา ความคิดถึง ที่เขาบอกว่าใช้เวลากับลูกเราก็รู้สึกอึดอัดใจมาก แต่เราไม่ได้รู้สึกไม่ชอบนะคะ แค่ไม่รู้ว่าเราต้องทำตัวยังไง ถ้าหากเจอเขากับแฟนเก่า ลูก ของเขาไปไหนมาไหน เขาใช้เวลานั้นด้วยกัน