กราบสวัสดี​และขอบคุณ​ที่รับชมเรื่องราวเล็กๆน้อยมานะที่นี้ด้วย

เข้าเรื่องเลยนะ

ผมเป็นพนักงานขายของตามร้านทั่วไปเวลาลูกค้าให้เงินสดผมต้องเอาเงินฝากธนาคาร
เจอแรกๆก็เฉยนะ
เขาก็สวัสดีคะทำรายการอะไรคะ ในใจผมนะ อยากจะบอกว่า อ๋อมาฝากใจครับแต่ดูทรงแล้วเสี่ยวมาก 5555  ใจสั่นงงเฉยเขาก็ยิ้ม เราก็ยิ้ม
ใจนึงก็เข้มเข้าไว้เด๋วเสียฟอร์ม แต่ที่เขายิ้มเพราะเขา ต้องต้อนรับ เพราะเรามาใช้บริการ 
ตอนฝากเสร็จกำลังเดินออกเขาก็ยิ้ม เราก็ยิ้ม แต่ต้องรักษาฟอร์ม​นิสนึง
โลกของผมนะสีชมพูเดินไปยิ้มไปยิ้มจนเหงือกแห้ง

1วันเจอเขา2ครั้งเช้ากับเย็นทุกครั้งที่เข้าไปธนาคารอยากภาวนาให้ธนาคารคิวเยอะให้เครื่องมีมีปัญหาเพื่อจะให้อยู่ตรงนั้นนานๆ
มาทำงาน 10 โมง บางครั้งตอนเช้าก็มาพร้อมกันนะเข้าลิฟพร้อมกันคนเยอะๆ อย่างกะในหนัง
ผม    ชั้นอะไรครับ
ึเขา    ชั้น5คะ 
จิงๆผมรู้แหละแต่ก็ฟอร์ม​หาเรื่องคุยไปงั้น
เขาอยู่ข้างๆผมตัวสูงก็แอบมองโทรศัพท์​ตอนที่เขาหยิบขึ้นมาเล่นว่าแบบ มีรูปคู่ บนหน้าจอป่าวทำนองนี้สรุปไม่มีครับ รอไรละ ในใจเฮสิครับ เจอกันที่ตลาดบ้างตอนเช้า เป๋นแบบนี้ทู๊กกกกวัน จากที่ไม่อยากมาทำงานกลับอยากมาทุกวัน จนไม่อยากหยุดเลยนะ บางตอนแอบอู้งานเดิน​ฟอร์ม​ผ่านธนาคารแอบมอง เหมือนคนโรคจิตเลย 

เรื่องทั้งหมดผมอาจคิดไปเองรู้สึกไปเองก็ได้ เพราะ เขาสวมแหวนแล้ว แต่ไม่เป็นไรมันอาจเป็นพลังงานสดใสที่ทำให้ผมตั้งใจทำงานแล้วอยากมาทำงาน