สวัสดีครับผมมีเรืองหนักใจมากผมจีบผญ.คนนึงมา6ปีปีนี้จะขึ้น7แล้วผมชอบผญ.คนนี้ตั้งแต่ผม.4จนถึงตอนนี้
ผมขอเธอเป็นแฟนครั้งแรกตอนจบม.6แนนอนเธอไม่ตอบรับพอจบตอนนั้นไปชีวิตผมเปลี่ยนไปเลยจากชีวิตเด็กดีสู้การเทียวกลางคืนมั่วเซ็กพูดง่ายๆพอผมขึ้นปี1ผมกินเหล้าเทียวทุกคืนจนผ่านมาเกือบ2ปีผมมีแฟนไป4คนแต่ต้องเลิกทุกคนเพราะผมคิดถึงเธอคนนั้นตลอดเรียกว่าผมใช้ความรู้สึกดีที่เวลาเจอคนใหม่มาช่วยแต่มันไม่ช่วยอะไรในระหว่างที่ผมมีแฟนเธอคนนั่นก็ไม่ได้ไปไหนคือยังคุยกันเหมือนเดิมถึงเธอจะมีแฟนเราก็ยังเหมือนเดิมโทรคุยกันนัดกันไปเทียว2คนจนถึงตอนที่ผมทนไม่ไหวต้องเลิกกับแฟนที่คบคนที่ผมชอบก็เลิกกับแฟนตามผมมาผมจึงตัดสิ้นใจบอกเธอว่าผมยังรักเธออยู่นะคบกันได้ไหมและเธอก็ปฏิเสธผมตามเคยแต่ผมยังไม่ยอมแพ้ก็จีบเธอต่อจนขึ้นปีที่5ผมถามเธอตรงๆว่าถ้าไม่มีหวังเลยเลิกคุยเลิกติดต่อกันเถอะอยู่ยังงี้ชีวิตเราไม่ไปไหนหรอกแต่เธอก็ยังปฏิเสธและก็บอกว่าไม่อยากให้ผมหายไปไหนอยากให้อยู่ยังงี้ซึ่งอาจเห็นแก่ตัวแต่เธออยากให้ผมอยู่ซึ่งแน่นอนผมดีใจที่ได้คำตอบแบบนี้แต่ก็รู้ตัวว่ามันก็เป็นเหมือนเดิมซึ่งตอนนั้นผมมีเรืองสงสัยมานานจึงตัดสิ้นใจถามว่าที่ผ่านมาพอเรา2คนเริ่มห้างกันหรือตอนผมมีผญ.คนอื่นทำไมชอบมาคุยหรือชวนไปเทียวซื้อของให้ทำไมถึงทำยังงี้เธอบอกผมว่าไม่รู้แค่อยากทำไม่รู้หรอกว่าผมคุยกับใครยังไง(อันนี้ผมคิดว่าเซนแรงเนอะ)วันนั้นจึงจบด้วยการผมต้องไม่หายไปจะมีแฟนไปมีอะไรกับใครก็ได้แต่ห้ามหายแล้วผ่านมาจนปีที่6เรา2คนนัดกันไปดื่มผมจึงถามเรืองเดิมว่าพอมีโอกาศป่าวตอนนี้เธอไม่ได้บอกชัดแค่บอกว่าอาจจะคบหรือไม่คบในอนาคตแต่คือห้ามคิดหายไปไหนผมจึงถามใหม่รักผมบางป่าวเธอบอกได้แค่เพื่อนพอเธอเริ่มเมาผมจับมือเธอพาไปห้องน้ำพอกลับมาที่โต๊ะเธอบอกอย่าจับใจมันเต้นห้ามคิดว่าจะจูบด้วยเดียวเธอจะคิดเดินข้ามเส้นตัวเองเธอยังอยากอยู่แบบนี้และก็จบลงแค่นี้(อันนี้ผมรู้ตัวเลยว่าเธอคิดว่าผมและตัวเองไม่พร้อมเพราะที่ผ่านมาเรืองผญ.ความเจ้าชู้เธอรู้หมดผมก็รู้เธอเป็นคนคิดมากห่วงแฟนมาก อันนี้ผมต้องบอกก่อนเราคุยกันได้ทุกเรืองนิสัยก็แสดงกันตรงๆ) จนมาเหตุล่าสุดเธอบอกยังไงได้แค่เพื่อนคิดกับแค่นี้อนาคตไม่รู้ ผมจึงคิดได้ว่าเราทั้ง2คนไม่เคยเดินหน้าได้แต่อยู่ที่เดิมถึงความรู้สึกจะพัฒนาเหมือนเธอจะยังกลัวว่าถ้าคบกันจะไปกันไม่รอดเธอจึงหยุดไวแค่นี้ในช่วงที่เราต่างคนต่างเลิกกับแฟนเธอไม่มีคนใหม่ทั้งๆที่ก็มีคนมาจีบมาสนใจซึ่งถ้ามีคนที่ดีผมก็อยากให้เธอไปไม่ใช่มาจมปลักแบบนี้  ถึงมันจะทำใจยากพอมาคิดดูผมพยายามเพื่อเธอมาเยอะไม่ว่าเป็นการลดน้ำหนักจากเด็กอ้วน110โลมาเป็นคนหุ่นดีมีกล้ามีสอบเข้ามหาลัยดีๆคณะดีๆและอีกหลายอย่างแต่ผมดันมีความคิดอยากให้เธอไปเจอคนที่เธออยู่ด้วยแล้วสบายใจ
ผมควรเลิกยุ่งกับเธอให้เธอเริ่มต้นใหม่หรือทำตามหัวใจตัวเอง