ถ้าแค่ “ไม่จ่ายที่ไม่จำเป็น” แบบนี้โอเคค่ะ

เช่น ไม่ใช่ว่าแฟนชี้รองเท้า บอกอยากได้ ก็ถวายให้ น้องชายแฟนอยากดาวน์มอเตอร์ไซค์ ก็ไปซื้อให้บ้านเขาเฉย แบบนั้นคือถูกหลอกใช้ค่ะ

แต่ถ้าถึงขั้นกินอะไรหารสองทุกมื้อ ไปรับ-ส่ง ต้องให้หารค่าน้ำมันค่าทางด่วนทุกครั้ง หยุมหยิมทุกบาท แบบนั้นบอกเลยว่าไม่เอาค่ะ มันดูกระจอกเกินไป

นี่ตอบในมุมผู้หญิงทำงานนะคะ เราพึ่งตัวเองได้ แต่สิ่งที่จำเป็นในชีวิตคู่คือน้ำใจ การแบ่งปันค่ะ เราเองเดทกับใครผู้ชายไม่เคยให้หารอะไร แต่เราก็ไม่คิดเอาเปรียบนะ เขาเลี้ยงข้าว เราจะเนียนเลี้ยงหนัง หรือทำเป็นเนียนเดินไปซื้อขนมผลไม้ฝากไปให้ที่บ้านแทน ถ้าวันเกิดเขาซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมให้ วันหน้าเราจะเชิญมาบ้านแล้วทำอาหารให้ทาน ก็มิตรจิตมิตรใจตามปกติกันค่ะ

สิ่งหนึ่งคือ100% ของเพื่อนผู้ชายสายเปย์ที่เรารู้จัก พอเลิกกัน ผู้ชายเอามานินทายับค่ะ ว่าผู้หญิงหลอกไถบ้างอะไรบ้าง ทั้งที่ตอนหลงก็ไปถวายให้เขาเอง พอโดนเทก็มาพาล ผู้ชายอย่างนี้เราเรียกว่าเศษค่ะ น่ารังเกียจ เขาไม่ได้ปล้น โง่ให้เขาเองยังจะเอาความโง่ตัวเองมาพูด สมควรแล้วที่โดนผู้หญิงราคาไม่กี่บาทเทเอา ดังนั้นผู้หญิงควรจะระวังเรื่องนี้มากค่ะ ไม่ขอให้ใครซื้ออะไรให้ แต่ถ้าให้โดยสมัครใจ ก็จะต้องตอบแทนน้ำใจเขาค่ะ