ไม่มีวิธีอะไร ที่ทำให้คุณไม่เสียใจครับ
เพราะการฟังคำพูดแย่ๆ ก็บั่นทอนความรู้สึกมากเกินพอแล้ว
แล้วยิ่งต้องมาฟังคนที่เรารักเป็นผู้พูดอีก
มันบั่นทอนความรู้สึกกันเกินไปครับ
.
ตอนแรกๆ คุณอาจจะพอให้อภัยได้
ฟังแบบผ่านๆ ได้   ฟังแบบไม่คิดอะไรได้
แต่ต่อไปความอดทนของคุณจะสิ้นสุดลง
.
คุณจะรับฟังคำเหล่านั้นไม่ได้อีกครับ
ฟังแล้วมันเสียใจ  มันบั่นทอนความรู้สึก
จนสุดท้ายความรักที่คุณมีให้กับเขาไม่จะไม่เหลืออยู่ครับ
.
ผมเคยรักคนๆ หนึ่งมาก..มากพอจนคิดว่า
"คำพูดแย่ๆ ของเขามันไม่มีความหมายอะไรหรอก
เขาก็แค่พูดไปอย่างนั้น  อดทนไว้
ฟังแบบผ่านๆ ไป และอย่าเก็บไปคิดมาก
นิสัยเขาก็เป็นแบบนี้แหละ" ---- บลา..บลา..บลา
.
สุดท้าย..แม้จะจับเข่าคุยกันหลายครั้งแล้วก็ตาม
เขาเองก็ไม่เคยปรับปรุงตัวเรื่องคำพูดคำจา
ไม่ว่าจะเป็นน้ำเสียง หรือคำพูดที่คอยถากถาง
สุดท้ายก็เลิกกันครับ
.
"คำพูด"  เป็นเรื่องที่สำคัญ
ผู้พูด อาจจะพูดไปด้วยอารมณ์
หรือพูดแล้วก็ลืม ก็ผ่านไป ไม่ได้คิดอะไร
แต่ผู้ฟัง..จำได้ทุกคำ จำได้ทุกประโยค
เราไม่มีทางรู้เลย ว่าจิตใจของผู้ฟัง
ถูกคำพูดแย่ๆ กัดกินไปมากน้อยแค่ไหนแล้ว?