บางแคแถวบ้านผมนี่ ก็เงียบเหมือนทุกปี จะมีเล่นน้ำบ้าง ก็ส่วนใหญ่จะเป็นพวกเด็กๆ
ดูไปดูมา เหมือนเทศกาลเปิดเพลงมากกว่าเทศกาลสาดน้ำ  ส่วนใหญ่ต้องเปิดให้มันดังๆ เพลงที่เปิดส่วนใหญ่ก็จังหวะตึ้ดๆ

บางหลังนี่เหมือนพยายามจะบิ้วให้มันสนุกแต่มันไม่สนุก เพราะมันไม่มีคนเลยซักคน
พื้นก็ไม่เปียก เพราะไม่มีใครมาเล่นน้ำ เห็นมีแต่เพลง ที่หันลำโพงออกมาหน้าถนน 
เห็นแบบนี้หลายหลังเลย ....555เทศกาลเปิดเพลง เทศกาลกินเหล้า

นึกไปนึกมาก็นะ....ชีวิตคนมันเครียด อุตส่าห์หยุดยาวๆทั้งที สนุกหรือไม่สนุกก็ไม่รู้ ก็ต้องบิ้วไว้ก่อน เผื่อจะสนุก(ล่ะมั้ง)

และที่น่าห่วงมากขึ้นทุกปี คือพวกดช. และ ดญ. ทั้งหลาย ดูจากอายุแล้วไม่น่าเกินม.ต้นทั้งนั้น
เห็นบิดมอไซด์แป้ดไปแป้ดมาแถวบ้าน ขี่ตามๆกันเป็นขบวน โฉบไปโฉบมาให้คนสาดน้ำเล่น  2-3ทุ่มก็ยังเห็นตัวเปียกไม่ยอมเข้าบ้านกันอยู่เลย

ต่างทำกันกันจนดูเป็นเรื่องปกติ  เคยพูดไปหลายครั้งแล้วว่า ขี่มอไซด์น่ะมันง่าย ใกล้ไกลก็มอไซด์ บิดไปแป๊บๆก็ถึง
ตราบใดที่คิดอะไรง่ายๆ ก็ระวังจะพลาดหรือสูญเสียอะไรไปง่ายๆเพราะความสะดวกสบายของมัน 

เดี๋ยวนี้หาเด็กวัยนี้ขี่มอไซด์ ง่ายกว่าหาเด็กปั่นจักรยานอีก  ที่เห็นปั่นจักรยานแถวบ้านเห็นมีแต่คนแก่ นักปั่น หรือคนขายหวยเท่านั้น...