คือเรากับแฟนเก่าคบๆเลิกๆกันได้ประมาณ1ปี เมื่อก่อนเราเป็นคนงี่เง่ามากกกกกก แต่เขาก็ง้อ จนเมื่อเดือนสิงหาเขาไปค่าย3วัน พอกลับมาเราจับได้ว่าเขาแอบคุยกะคนอื่น เราก็ถามนู่นถามนี่ แล้วเขาก็มาบอกเลิกเรา พอวันต่อมาเขามาขอคืนดีพร้อมให้รหัสเฟส เราก็ยอมคืนดีด้วย เวลาผ่านไปเราก็ยังงี่เง่าอยู่พยายามปรับตัว มีช่วงนึงที่ทะเลาะกันหนัก เขาไปเจอแฟนเก่า ละเขาก็แอบคุยกันในไอจี คุยทั้งวันทั้งคืน ไม่ค่อยยอมตอบแชทเรา แต่พอสักพักก็มาคุยดีด้วย เราทำเป็นไม่รู้เพราะมันดีกว่าที่จะทะเลาะกันอีก เวลาผ่านไปอีกเราก็ทะเลาะกับเขาหนักอีก เขาก็ไปคุยกะแฟนเก่าเขาอีก แล้วเขาก็ไม่ค่อยง้อ คราวนี้เราไม่ยอมเราไปคุยกะเขา เขากลับโกหกว่าไม่ได้คุย ละเขาก็พิมพ์ในแชทกับแฟนเก่าว่าเราปัญญาอ่อน เขาบอกแค่เพื่อนกัน เราเลยขอบอกเลิก เขาก็ไม่รั้ง พอวันต่อมาเราเป็นฝ่ายไปขอเขาคืนดี แต่เขาไม่กลับมา เราง้อหลายครั้งมากจนเขารำคาญ ละเขาก็คุยกะแฟนเก่า จนเขาเลิกคุยกะแฟนเก่าแล้วเขาก็กลับมาหาเรา เราก็ยอมคืนดีด้วยค่ะ แต่ต่อมาเราก็เลิกกันอีกครั้งค่ะ เพราะความงี่เง่าของเรา สักพักเขาก็มาขอคืนดีเราก็ยอม แล้วก็เลิกกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้เราบอกเลิกค่ะ เพราะเขาขอห่าง แล้วพอเราจะคุยกับเขาเขาบอกไม่ว่าง เราเลยบอกเลิกค่ะ เวลาผ่านไปเดือนกว่าเราเริ่มทำใจได้แล้ว เหมือนเราเปลี่ยนไปแล้วด้วย เขามาขอคืนดี เราก็ยอมค่ะเพราะเราคิดว่าเขาก็น่าจะเป็นคนใหม่ แต่เปล่าเลย เราพยายามไม่งี่เง่าไม่โกด แต่มีอยู่วันนึงเราไปโกรธเขาที่เมินแชท ตอนแรกก็จะแกล้งโกรธค่ะ แต่พอเราบอกกับเขา เขาก็แค่ขอโทษค่ะ คือมันก็อยากมีโมเม้นต์โดนง้อแบบเยอะๆบ้างอะค่ะ555 พอเราหายไป5ชม. เขาไม่ตามเลยค่ะ พอเราทักเขาไป เขาก็ออนไม่ตอบ ตั้งแต่5โมงถึงเที่ยงคืน เราเลยขอเลิกค่ะ เพราะว่าเขาอย่างงี้บ่อยมาก ทั้งที่เขาผิดแต่เป็นเราที่ชอบขอโทษเขาค่ะ เราคิดถูกแล้วใช่ไหมคะที่บอกเลิก
เราคิดถูกไหมที่ทิ้งเขา