Domestic na Kanojo ตอนที่ 226 สปอย

กระทู้คำถาม

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 226 From now on
จากตอนที่แล้ว หัวหน้าแก๊งตกในที่เห็นมาสเตอร์เลยถามว่า คุณเป็นใครมาจากไหน มาสเตอร์ตอบ ฉันเป็นแค่เจ้าของร้านเล็ก ๆ และเพื่อนของสองคนนั้น คุณส่งคนบุกเข้าไปในบ้านพวกเขาและฉันใช้คำพูดเล็กน้อยก็สามารถถามความจริงมาได้ แล้วก็มีคนจับมีดขึ้นมาพยายามทำร้ายมาสเตอร์ แต่มาสเตอร์โต้กลับไปได้แล้วซัดสวนกลับไป พอเห็นดังนั้นพวกลูกน้องก็โจมตีมาสเตอร์แต่มาสเตอร์ป้องกันได้หมด หัวหน้าแก๊งตกใจถามว่าผู้ชายคนนี้เป็นใครและให้เรียกลูกน้องมาเพิ่ม และมีลูกน้องคนนึงพยายาจับตัวฮินะแต่ไม่เป็นผล ฮินะใช้ไม้ฟาดไปที่คว...(คงจะเดาได้นะว่าส่วนไหน) ฮินะขอโทษคนร้าย มาสเตอร์บอกไม่ต้องกังวล หัวหน้าแก๊งค์เห็นท่าไม่จึงจะใช้ปืนจบเรื่องราวซะ เขายิงมาสเตอร์แต่มาสเตอร์สามารถหลบกระสุนได้(เทพเกิน)และฉวยโอกาศแย่งปืนมาแล้วจ่อหัวห้นาแก๊งค์และพูดว่า คิดว่าเล็งปืนมาทางฉันจะเพียงพอแล้วหรา มันทำให้น่าขำ ดูสิคุณจะหนังหนาไหม ฉันสามารถเข้าใจว่าทำไมคุณถึงต้องใช้มัน มันช่วยให้คุณเชื่อว่าคุณเป็นนักเลงตัวจริงใช่ไหม? มาสเตอร์ขอโทษ ถ้าคุณยังไม่เลิกทำแบบนี้ คุณก็เป็นแค่เด็กเรียกร้องความสนใจ ฮินะถามมิซากิว่า โอเคไหม ขอบคุณพระเจ้าที่คุ้มครอง พวกเขาได้ทำอะไรคุณไหม มีเลือดออกจาปากคุณด้วย มิซากิถามกลับมาว่าเขาคือใคร ฮินะบอกว่าเป็นเจ้าของคาเฟ่เล็กๆ และเป็นอดีตยากูซ่า เขาเป็นห่วงเรื่องที่เกิดขึ้นกับคุณและเขาตามดูมาวักพักแล้ว แล้วนัตสึโอะก็พูดขึ้นมาว่า พี่ฮินะผมขอโทษ ผมพยายามที่จะช่วย แล้วฮินะก็สวมกอดนัตสึโอะ ขอบคุณ ฉันกลัวมากๆ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับคุณ หัวหน้าแก๊งค์พูดขึ้นมาว่า เพื่อนๆฉันจะมาเร็วๆนี้พวกแกต้องเสียใจ พวกแกไม่มีทางหนี จะมีคนมากมายเหมือนฉันมาที่นี่และพวกเขาจะกลับมาและจะไม่ลืมเรื่องทั้งหมดแน่ นางผู่หญิงคนนั้น(หมายถึงมิซากิ) ฉันเกือบทิ้งความหวัง ฉันไม่สามารถทำอะไรได้เลย ฉันมีคนที่ไม่อยากให้ถูกทำร้ายแม้ว่าเขาจะมีปัญหาแต่เขาก็พยายามช่วยฉัน ดังนั้นใจของฉันถูกสร้างขึ้น จากนี้ไปฉันจะสร้างอนาคตที่แท้จริงสำหรับตัวฉันเอง ฉันรู้ว่ามันจะไม่ง่าย แต่ฉันทำไปแล้ว หัวหน้าแก๊งค์กล่าว น่าชื่นชมแค่ไหน แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเพื่อนของฉันมาที่นี่ และก็มีคนมาที่นี้ มาสเตอร์บอกว่าพวกเขาคือ KODAN FAMILY ที่คุณบุกรุกเข้ามา ตอนนี้ใครที่กำลังจะเสียใจ คุณหวังว่าตำรวจกำลังดูแลคุณ เพื่อนมาสเตอร์บอกว่าประหลาดใจจริงๆที่คุณเดินไปจัดการคนเดียว และบอกว่าลูกน้องเขาต่างหากที่ขโมยยาไป เราตามมาระยะหนึ่งแต่จับตัวไม่ได้ มาสเตอร์บอกว่าดีใจที่มาช่วยพวกเรา คุณเปลี่ยนไปเพื่อนมาสเตอร์กล่าว แต่มาสเตอร์บอกว่านี่คือตัวจริงของฉัน และก็มีลูกน้องบอกว่าบอส พร้อมแล้ว คุณช่วยเราได้จริงๆทำไมเราไม่ไปดื่มกันในครั้งต่อไปที่เราเจอกัน? มาสเตอร์ปฏิเสธแล้วบอกว่าคุณเป็นหัวหน้าใหญ่อาจมีข่าวลือ แต่จะมาแวะร้านกาแฟฉันก้ได้ ฉันดีใจที่ได้พบคุณอีกครั้ง ตัดมาหน้าโรงพัก นัตสึโอะบอก ฉันควรมากับคุณ คุณอาจจะต้องอธิบายอาการบาดเจ็บด้วยเช่นกัน มิซากิบอกว่าฉันทำเองได้ แค่บอกว่าหกล้มก็พอ มาสเตอร์ห้ามนัตสึโอะโดยบอกว่านี่เป็นการต่อสู้ของเธอ มันจะโอเคว่านี้ถ้าเธอเดินออกมาจากวังวลนั้นด้วยตัวเองไม่ว่าจะทำยังไงคุณก็หนีจากตัวเองไม่ได้ มิซากิบอกว่าที่พยายามให้คุณเป็นผู้สมรู้รวมติดโดยใส่ยาไปในอาหารนั้น มันเป็นเรื่องโกหกนั้นเป็นแค่อาหารธรรมดามิซากิก็ขอโทษ นัตสึโอะบอก ฉันรู้ มาสเตอร์บอกเธอจะโอเคเพราะเะอเคลย้มเหลวมาแล้วครั้งนึงแต่ไม่ได้เสียทุกสิ่งทุกอย่าง เธอสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอ ฉันเชื่ออย่างนั้น นัตสึโอะคิดถึงนิยายและรุย และคิดว่าฉันควรเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่อีกครั้ง
ปล. เดาถูกด้วยที่ว่ามิซากิไม่ได้เป็นคนยักยอกยาไปแต่เป็นคนอื่น
ปล. เดาถูกอีกครั้งที่ว่ามาสเตอร์พาจัดการได้และพาพวกมาเยอะ ตอนนี้มาสเตอร์เท่จัด
ปล. นัตสึโอะคิดถึงรุยและกลับมาเขียนนิยายได้ เหมือนในช่วงๆแรกๆที่ฮินะบอกเลิกแล้วนัตสึโอะเขียนนิยายจน ได้รางวัลเลย หลังจากได้รางวัลก็มาคบกับรุย แต่ในตอนนี้เป็นการเลิกกับรุยแล้วกลับมาเขียนนิยายได้ หรือว่า ฮินะจะมีโอะกาสเพิ่มขึ้นมากันนะ
ปล. หลังจากจบบทของมิซากิไปดูเหมือนว่าบทหน้าจะเป็นบทสุดท้าย(อ่านมาจากเว็ปนอก) และดูเหมือนรุยเองก็ใกล้จะกลับมาแล้วด้วย บทหน้าน่าจะสนุกแน่นอน