บทความตามใจฉัน “ครั้งหนึ่งกับยุคการ์ตูน...ในไทย”
เพื่อให้แน่ใจว่าบทความนี้จะอยู่ได้ ผู้เขียนจึงขอเอารูปประกอบออก
ผู้ที่สนใจสามารถไปดูรูปประกอบได้ที่ facebook บทความตามใจฉัน ได้ครับ
(Rate รูปประกอบ PG13)
เมื่อไม่นานมานี้ผู้เขียนได้ไปเที่ยวบ้านมิตรสหายเท่าหนึ่งแน่นอนว่ากิจกรรมของเหล่าหนอนหนังสือเวลาไปบ้านเพื่อนคือค้นหนังสือเพื่อนมาอ่าน
ทีนี้ผู้เขียนเกิดค้นไปเจอsection ลับของเพื่อนและเจอการ์ตูนเล่มหนึ่งที่ชวนให้คิดถึงถึงอดีตวัยยังเก๋า
พอถามไปถามมาก็พึ่งรู้ว่าในไทยเคยมียุคที่การ์ตูนโป๊วางขายเกลื่อนกลาดและเพื่อนก็เป็นนักสะสมการ์ตูนเหล่านั้น
ผู้เขียนเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้เรียนรู้เรื่องราวเสี้ยวประวัติศาสตร์ของวงการการ์ตูนในไทยผ่านนักสะสมคนทั่วไปคนหนึ่งจึงสอบถามข้อมูลจากเพื่อนคนนี้เพื่อมาเขียนบทความ
ปล.ช่วงนี้ผู้เขียนติดฟัง Audio Book ของ World war Z
เลยอยากทดลองเขียนบทความนี้รูปแบบเดียวกับที่ World war Z ทำคือการเขียนออกมาในแนวการสัมภาษณ์ตัวละครในเรื่องดู
ดังนั้นขอแจงให้ทราบก่อนว่า
เนื้อหาที่เขียนนี้ไม่ได้มาจากการสัมภาษณ์หรือบทสนทนาจริง ๆ
แต่เป็นการนำข้อมูลที่ได้มาเขียนจัดเรียงใหม่ให้อยู่ในรูปแบบการสัมภาษณ์และเพื่อให้ได้อัครสในการอ่านจึงมีแต่งเติมคำพูดและใช้คำหยาบในบางช่วงประกอบการเขียนให้เหมือนเวลาคุยกันเองกับเพื่อน
ผู้เขียน: โอ้ “พี่ครับอย่าร้องไห้” ของเอกคอมมิค นายมีเล่มในตำนานนี้ด้วยรึ คลาสสิกน่ะเนี่ย เล่มเปิดโลกของฉันเลย
มิตรสหาย: มันไม่ใช่แค่คลาสสิก แต่มันคือการ์ตูน Rate X เล่มแรกที่มีการพิมพ์และขายในวงกว้างแบบเปิดเผยถึงจะตัดแต่งภาพก็เถอะ
สำหรับฉันเป็นปรากฎการณ์สำคัญครั้งหนึ่งในวงการการ์ตูนในไทยเลย
ผู้เขียน: ดูเหมือนว่านายจะมีเล่มอื่น ๆ อีกไม่น้อยเลยน่ะ
มิตรสหาย: ก็สะสมนี่นา
ผู้เขียน: ทำไมนายถึงสะสมว่ะ
มิตรสหาย: นายก็รู้ที่นี่มองว่าการ์ตูนเป็นเรื่องของเด็ก ok สมัยนี้ความคิดอาจจะเปลี่ยนไปมากแล้วแต่ในสมัยนั้น
การ์ตูนคือสื่อบันเทิงสำหรับเด็กและเฉพาะเด็กเท่านั้น วันที่ได้เห็นและอ่านเล่มนี้
ฉันรู้เลยว่าหนังสือพวกนี้จะไม่มีการพิมพ์ใหม่ หนังสือพวกนี้จะวางแผงอยู่ได้ไม่นานและมันจะกลายเป็น Rare item ในอนาคตแน่นอน
ก็เลยซื้อเก็บสะสมตั้งแต่นั้น
ผู้เขียน: ไม่ได้ซื้อเพราะความหื่น?
มิตรสหาย: ok ซื้อเพราะหื่นด้วย เพราะห่อหม่อยวัยโฮโมน พอใจยัง?
ผู้เขียน: เอาน่า ๆ เด็กผู้ชายซื้อหนังสือโป๊มันก็ซื้อเพราะหื่นกันทั้งนั้นล่ะ
ผู้เขียน: ดังนั้น “พี่ครับอย่าร้องไห้” จึงเป็นเล่มแรกในคอเล็คชั่นของนาย
มิตรสหาย: ไม่
ผู้เขียน: หืม?
มิตรสหาย: เล่มแรกจริง ๆ ได้มาช่วงอยู่ ม.ต้น น่าจะราว ๆ ช่วง พ.ศ. 2537-38 ได้มาโดยบังเอิญ
ซื้อเพราะตัวละครผู้หญิงบนปกเซ็กซี่ดี เป็นเล่มที่เก่าแก่ที่สุดที่มีและอาจจะเป็นหลักฐานด้วยว่าการ์ตูนโป๊ในไทยอาจจะมีการพิมพ์จำหน่าย
อย่างลับ ๆ มานานก่อน 2538 อีกก็เป็นได้
ผู้เขียน: ขอดูและถ่ายรูปปกได้ไหม
มิตรสหาย: (ค้นกองหนังสือหยิบออกมาให้)
ผู้เขียน: “สาวน้อยกำลังสอง” จากสำนักพิมพ์ PP มีสำนักพิมพ์นี้ด้วยรึ
มิตรสหาย: ฉันเดาน่ะ สำนักพิมพ์คงพึ่งเปิดใหม่แล้วไม่มีแหล่ง Fax ส่งการ์ตูนที่ฮิต ๆ มาเป็นต้นฉบับ เลยเอาการ์ตูนโป๊มาพิมพ์ขายเพื่อรวบรวมทุนก่อน แล้วต่อมาอาจจะเจ๊งหรือไม่ก็เปลี่ยนชื่อสำนักพิมพ์ไปหลังจากได้เงินทุนพอสมควรแล้ว หรือไม่ก็เพื่อฟอกเงิน
ผู้เขียน: ตอนนั้นการ์ตูนดัง ๆ ที่เรารู้จักก็มีเซลเลอร์มูนกับเทพอสูรเซ็นกิ ดูจากลายเส้นแล้วน่าจะเป็นการ์ตูนที่ถูกเขียนมาก่อนหน้านั้น
ความเห็นเราคือน่าจะถูกเขียนช่วงยุคต้น 2530s เพราะมีการ์ตูนเรื่องหนึ่งลายเส้นราว ๆ นี้
มิตรสหาย: ตอนที่ซื้อมาอ่านตอนนั้นก็รู้สึกตงิด ๆลายเส้นเหมือนกัน ก็คงเป็นอย่างที่นายว่า
ผู้เขียน: แล้วเกณฑ์การสะสมของนายคืออะไร
มิตรสหาย: อันดับแรกคือ ไม่ใช่ Rate R คือหยั่งงี้ในช่วงนั้นมีการ์ตูนหลายเรื่องที่พิมพ์ขายในไทยที่มีเรื่องเพศอยู่ในนั้น เช่น
มือปราบปืนโหด, คุจากุ, มังกรซ่อนลาย แต่พวกนี้ไม่ได้ขายอย่างว่าเป็นหลัก เรื่องเพศเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องแต่เด็กผู้ชายสมัยนั้นก็ซื้อเพราะข้อนี้แหละ มันไม่เหมือนสมัยนี้ที่อะไร ๆ เข้าถึงได้ง่ายเพียงแค่แตะหน้าจอ เรื่องไหนขอเพียงมี “สักหน่อย” ก็แห่กันซื้อแล้ว
ผู้เขียน: แต่เท่าที่ดู หลายเล่มของเอกคอมมิคที่นายมีดูแล้วเข้าเกณฑ์ Rate R น่ะ
มิตรสหาย: มันเป็นเรื่องที่พิมพ์ขายในช่วง..ใช้คำนี้แล้วกัน “ช่วงรอยต่อ” น่ะ
ผู้เขียน: รอยต่อ?
มิตรสหาย: คืองี้ หลัง “พี่ครับอย่าร้องไห้” และอีกเล่มนึงที่จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้ว ออกมา
คนซื้อโดยอ้างอิงจากตัวเองจะมีวิธีการดูว่าเล่มไหน “ใช่” อยู่ 2 ข้อ หนึ่งคือสำนักพิมพ์และสองคือราคา
ในตอนนั้นสำนักพิมพ์ต้องเป็น “เอกคอมมิค” และราคาขายที่จะแพงกว่าราคาหนังสือทั่วไปอยู่พอสมควร
สองข้อนี้ครบก็ตีความได้ว่า “น่าจะใช่”
ผู้เขียน: อืมหึ
มิตรสหาย: แต่ทีนี้เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เรื่องที่ถูกพิมพ์ขายต่อมาหลังจากนั้นส่วนใหญ่ไม่ใช่
Rate X แต่เป็น Rate R ไปหรือเพราะว่าภาพถูกแก้ไขให้ดูเป็น Rate R ก็ไม่รู้ได้ แต่เอาเป็นว่าความรู้สึกมันไม่ใช่แบบเดิม
ไม่ใช่การ์ตูนแบบที่เคยถูกพิมพ์ออกมาขายช่วงแรก ๆ
ผู้เขียน: แต่นายก็ซื้อมา
มิตรสหาย: คือเราก็หวังว่าอาจจะเป็นแค่บางเล่มหรือบางช่วงที่เอา Rate R มาขายแต่หลังจากนั้นก็แทบไม่มี
Rate X ออกมาอีกเลย ช่วงนั้นหลัง ๆ เลยไม่ได้ตามซื้อทุกเล่มของเอกคอมมิคอีกแล้ว
ผู้เขียน: แล้วนายกลับมาสะสมอีกตอนไหน ยุค Angel comic รึ?
มิตรสหาย: ใช่ นายก็รู้จักรึ?
ผู้เขียน: ฉันว่าพวกคนการ์ตูนช่วงยุค 2540s น่าจะรู้จักเกือบหมดน่ะ
มิตรสหาย: Angel เล่มแรกของนายคือเรื่องอะไร?
ผู้เขียน: นายก็มีในคอลเล็คชั่นของนายเหมือนกัน เล่มนี้ไง
มิตรสหาย:“Evangelion Last Children” เล่มนี้สำหรับเราถือเป็นเล่มหลักหมุดที่สำคัญ
จะบอกว่านี่เป็น Dojin 18+ ที่วางแผงขายแบบทั่วไปเล่มแรกในไทยก็ว่าได้
ผู้เขียน: เพราะเล่มนี้เลยทำให้เรารู้ว่ามีงาน “พาโรดี้18+” แบบนี้ด้วย
มิตรสหาย: ตอนนั้นนายยังไม่รู้จักคำว่า Dojin ?
ผู้เขียน: ยังไม่รู้จัก กว่าจะเริ่มรู้จักก็ราว ๆ ปี 41 หรือ 42 จาก Web ที่
upload การ์ตูนพวกนี้ให้โหลด Web อะไรนี่จำไม่ได้แล้ว
มิตรสหาย: งั้น Dojin เรื่องแรกที่ทำให้นายรู้จักว่ามันคือโดจินคือจากซีรีย์อะไร
ผู้เขียน: Love Hina
มิตรสหาย: ช่วงนั้นเรื่องนี้กำลังดังเลยไม่แปลกที่จะเป็น Love Hina
กลับเข้าเรื่องดีกว่า
“Evangelion Last Children” นี่ไม่ใช่เรื่องแรกที่Angel Comic พิมพ์ขาย
เรื่องแรกที่เรารู้เป็น Original เป็นมังกะ 18+ จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วและเล่มแรกนี้เราก็ไม่มีแล้ว
ผู้เขียน: ก็ไม่มีแล้ว แสดงว่าเคยมี
มิตรสหาย: เคย แต่หายไป ถ้าพูดให้ถูกคือถูกยืมแล้วไม่คืนหรือไม่ก็ถูกเพื่อนแอบขโมยเอาไป
ผู้เขียน: น่าเสียดายเนอะ
มิตรสหาย: ใช่ ที่นายเห็นจริง ๆ นี่เพียง … น่าจะแค่ 1 ใน 3 ของที่เราเคยซื้อสะสมทั้งหมด
มันเคยมีมากกว่านี้แต่ก็หายไปตามสาเหตุที่เล่า “พี่ครับอย่าร้องไห้” นี่จริง ๆ แล้วเป็นเล่มที่สอง
เล่มแรกหายไปแล้วบังเอิญไปเจอเล่มนี้ในร้านขายหนังสือเก่า สภาพยับเยินอย่างที่เห็นน่ะแหละ
ผู้เขียน: แล้ว นายก็กลับมาสะสมอีกครั้งในช่วงที่สำนักพิมพ์ Angel Comic ออกพิมพ์หนังสือขาย
มิตรสหาย: ใช่ สะสมอย่างจริงจังด้วยเพราะเมื่อออกมาได้สามสี่เล่มเราก็แน่ใจว่าทุกเล่มของ Angel Comic คือ การ์ตูนโป๊จริง
ๆ และแทบไม่เคยเจอของไม่ตรงปก ถึงไม่ตรงปกก็ของดีบอกเลยว่าแค่เห็นชื่อสำนักพิมพ์และดูภาพหน้าปกว่า ok เราก็คว้าไปจ่ายเงินแล้ว
ผู้เขียน: มีการ์ตูนโป๊ที่ไม่ตรงปกด้วยรึ?
มิตรสหาย: มี คือสมัยนั้นไม่มี Social ที่เข้าถึงได้ง่ายอย่าง Facebook เลยไม่รู้ข้อมูลอะไรมากแต่เราคิดว่า Angel
Comic น่าจะดังมากเลยมีสำนักพิมพ์บางเจ้าเอางานที่ Angel Comic พิมพ์มาก๊อปปี้ขายอีกทีด้วยปกใหม่ที่ลายเส้นไม่ตรงกับข้างใน
บ้างก็ใช้โลโก้สำนักพิมพ์ที่ชวนเข้าใจผิดว่าเป็น Angel Comic แล้วเอาเรื่องจากไหนไม่รู้มาพิมพ์ ในกองนั้นก็มีที่เราพลาดซื้อมาอยู่สองสามเล่ม
เห็นไหมว่าฉบับก๊อปปี้จะใช้โลโก้เป็นรูปนางฟ้าหรือใช้ชื่อ Angel comic ที่การจัดเรียงตัวอักษรศิลปไม่เหมือนกับที่ Angel Comic ของแท้(เล่มกลาง)ใช้
ผู้เขียน: ฉันเห็นมีของสำนักพิมพ์ตะเข้ด้วย แต่ไม่เห็นของสำนักพิมพ์ Xcomic แฮะ
มิตรสหาย: เคยมีสามสี่เล่มแต่หายหมด จะว่าไป Xcomic นี่พิมพ์ขายการ์ตูนโป๊ก่อน Angel Comic อีกน่ะ
ผู้เขียน: นายไม่ได้สะสมของ Xcomic รึ
มิตรสหาย: คืองี้ เราเริ่มเห็น Xcomic วางแผงก่อนที่ Angel Comic จะมาพักใหญ่ ๆ ตามร้านหนังสือมือสองที่มักตั้งอยู่ในที่ลับตาคน
แต่ตอนนั้น Xcomic ทำตลาดโดยเอาการ์ตูนโป๊ไทยมาพิมพ์ขายถ้าอยากรู้ว่าเป็นยังไงก็ลองนึกภาพการ์ตูนโป๊ที่ใช้ลายเส้นแบบการ์ตูนผีไทยเล่มละสามบาทห้าบาทดู เราไม่รู้ว่าสำนักพิมพ์คิดยังไงถึงเอาการ์ตูนโป๊ลายเส้นไทยมาขายแต่เราก็เคยเห็นพิมพ์ออกมาหลายเล่มอยู่
คิดว่าคงมีกลุ่มลูกค้าอยู่พอสมควรมั่ง
ผู้เขียน: แล้วพอ Angel Comic มา...
มิตรสหาย: Xcomic ก็เริ่มหันมาพิมพ์การ์ตูนโป๊ญี่ปุ่นบ้าง จริง ๆ เราก็คิดจะสะสมเหมือนกันแต่มีปัญหาใหญ่สองข้อ
ผู้เขียน: เล่มใหญ่ไป
มิตรสหาย: นั้นก็ข้อนึง นายคิดดู ของแบบนี้มันต้องเก็บหลบ ๆ ซ่อน ๆ ใช่ไหม
แต่รูปเล่มดันใหญ่กว่าขนาดหนังสือการ์ตูนทั่วไปสมัยนั้นแล้วจะให้เก็บยังไงแถมยังสะดุดตาอีก
ทำให้ใช้เทคนิคซ่อนไม้ในป่าไม่ได้ แต่นั้นยังไม่แย่เท่า..
ผู้เขียน: หน้าปก
มิตรสหาย: ใช่เลย Angel Comic ถึงจะพิมพ์การ์ตูนโป๊เหมือนกันแต่เค้าก็ยังเลือกเรื่องที่ปกไม่สื่อหรือไม่ก็เปลี่ยนปกเลยยังพอกลบเกลื่อนได้อยู่
แต่ Xcomic นี่แม่งงขายตรงสาย Hardcore มาก
ปกนี่แบบต่อให้คนที่เง่าที่สุดในสามโลกมาเห็นก็รู้ว่ามันคือการ์ตูนโป๊ การสะสมหนังสือของ Xcomic นี่เหมือนสะสมระเบิดเวลาที่จะระเบิดเหมือนไหร่ก็ไม่รู้
แถมแพงกว่า Angel ที่ขายแพงอยู่แล้วซะอีก
ถ้าจำไม่ผิด 80 บาทได้มั่ง คิดดูเล่มละ 80 ในยุคที่การ์ตูนทั่วไปเฉลี่ยเล่มละ 35 บาท เราเลยซื้อเฉพาะเล่มที่น่าซื้อจริง ๆ เท่านั้น
จะว่าไปลายเส้นของเรื่องที่เค้ามาพิมพ์ขายส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่แนวเราด้วยเลยไม่ค่อยได้ซื้อ
ต่อ คห 1
บทความตามใจฉัน “ครั้งหนึ่งกับยุคการ์ตูน...ในไทย”
เพื่อให้แน่ใจว่าบทความนี้จะอยู่ได้ ผู้เขียนจึงขอเอารูปประกอบออก
ผู้ที่สนใจสามารถไปดูรูปประกอบได้ที่ facebook บทความตามใจฉัน ได้ครับ
(Rate รูปประกอบ PG13)
เมื่อไม่นานมานี้ผู้เขียนได้ไปเที่ยวบ้านมิตรสหายเท่าหนึ่งแน่นอนว่ากิจกรรมของเหล่าหนอนหนังสือเวลาไปบ้านเพื่อนคือค้นหนังสือเพื่อนมาอ่าน
ทีนี้ผู้เขียนเกิดค้นไปเจอsection ลับของเพื่อนและเจอการ์ตูนเล่มหนึ่งที่ชวนให้คิดถึงถึงอดีตวัยยังเก๋า
พอถามไปถามมาก็พึ่งรู้ว่าในไทยเคยมียุคที่การ์ตูนโป๊วางขายเกลื่อนกลาดและเพื่อนก็เป็นนักสะสมการ์ตูนเหล่านั้น
ผู้เขียนเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะได้เรียนรู้เรื่องราวเสี้ยวประวัติศาสตร์ของวงการการ์ตูนในไทยผ่านนักสะสมคนทั่วไปคนหนึ่งจึงสอบถามข้อมูลจากเพื่อนคนนี้เพื่อมาเขียนบทความ
ปล.ช่วงนี้ผู้เขียนติดฟัง Audio Book ของ World war Z
เลยอยากทดลองเขียนบทความนี้รูปแบบเดียวกับที่ World war Z ทำคือการเขียนออกมาในแนวการสัมภาษณ์ตัวละครในเรื่องดู
ดังนั้นขอแจงให้ทราบก่อนว่า
เนื้อหาที่เขียนนี้ไม่ได้มาจากการสัมภาษณ์หรือบทสนทนาจริง ๆ
แต่เป็นการนำข้อมูลที่ได้มาเขียนจัดเรียงใหม่ให้อยู่ในรูปแบบการสัมภาษณ์และเพื่อให้ได้อัครสในการอ่านจึงมีแต่งเติมคำพูดและใช้คำหยาบในบางช่วงประกอบการเขียนให้เหมือนเวลาคุยกันเองกับเพื่อน
ผู้เขียน: โอ้ “พี่ครับอย่าร้องไห้” ของเอกคอมมิค นายมีเล่มในตำนานนี้ด้วยรึ คลาสสิกน่ะเนี่ย เล่มเปิดโลกของฉันเลย
มิตรสหาย: มันไม่ใช่แค่คลาสสิก แต่มันคือการ์ตูน Rate X เล่มแรกที่มีการพิมพ์และขายในวงกว้างแบบเปิดเผยถึงจะตัดแต่งภาพก็เถอะ
สำหรับฉันเป็นปรากฎการณ์สำคัญครั้งหนึ่งในวงการการ์ตูนในไทยเลย
ผู้เขียน: ดูเหมือนว่านายจะมีเล่มอื่น ๆ อีกไม่น้อยเลยน่ะ
มิตรสหาย: ก็สะสมนี่นา
ผู้เขียน: ทำไมนายถึงสะสมว่ะ
มิตรสหาย: นายก็รู้ที่นี่มองว่าการ์ตูนเป็นเรื่องของเด็ก ok สมัยนี้ความคิดอาจจะเปลี่ยนไปมากแล้วแต่ในสมัยนั้น
การ์ตูนคือสื่อบันเทิงสำหรับเด็กและเฉพาะเด็กเท่านั้น วันที่ได้เห็นและอ่านเล่มนี้
ฉันรู้เลยว่าหนังสือพวกนี้จะไม่มีการพิมพ์ใหม่ หนังสือพวกนี้จะวางแผงอยู่ได้ไม่นานและมันจะกลายเป็น Rare item ในอนาคตแน่นอน
ก็เลยซื้อเก็บสะสมตั้งแต่นั้น
ผู้เขียน: ไม่ได้ซื้อเพราะความหื่น?
มิตรสหาย: ok ซื้อเพราะหื่นด้วย เพราะห่อหม่อยวัยโฮโมน พอใจยัง?
ผู้เขียน: เอาน่า ๆ เด็กผู้ชายซื้อหนังสือโป๊มันก็ซื้อเพราะหื่นกันทั้งนั้นล่ะ
ผู้เขียน: ดังนั้น “พี่ครับอย่าร้องไห้” จึงเป็นเล่มแรกในคอเล็คชั่นของนาย
มิตรสหาย: ไม่
ผู้เขียน: หืม?
มิตรสหาย: เล่มแรกจริง ๆ ได้มาช่วงอยู่ ม.ต้น น่าจะราว ๆ ช่วง พ.ศ. 2537-38 ได้มาโดยบังเอิญ
ซื้อเพราะตัวละครผู้หญิงบนปกเซ็กซี่ดี เป็นเล่มที่เก่าแก่ที่สุดที่มีและอาจจะเป็นหลักฐานด้วยว่าการ์ตูนโป๊ในไทยอาจจะมีการพิมพ์จำหน่าย
อย่างลับ ๆ มานานก่อน 2538 อีกก็เป็นได้
ผู้เขียน: ขอดูและถ่ายรูปปกได้ไหม
มิตรสหาย: (ค้นกองหนังสือหยิบออกมาให้)
ผู้เขียน: “สาวน้อยกำลังสอง” จากสำนักพิมพ์ PP มีสำนักพิมพ์นี้ด้วยรึ
มิตรสหาย: ฉันเดาน่ะ สำนักพิมพ์คงพึ่งเปิดใหม่แล้วไม่มีแหล่ง Fax ส่งการ์ตูนที่ฮิต ๆ มาเป็นต้นฉบับ เลยเอาการ์ตูนโป๊มาพิมพ์ขายเพื่อรวบรวมทุนก่อน แล้วต่อมาอาจจะเจ๊งหรือไม่ก็เปลี่ยนชื่อสำนักพิมพ์ไปหลังจากได้เงินทุนพอสมควรแล้ว หรือไม่ก็เพื่อฟอกเงิน
ผู้เขียน: ตอนนั้นการ์ตูนดัง ๆ ที่เรารู้จักก็มีเซลเลอร์มูนกับเทพอสูรเซ็นกิ ดูจากลายเส้นแล้วน่าจะเป็นการ์ตูนที่ถูกเขียนมาก่อนหน้านั้น
ความเห็นเราคือน่าจะถูกเขียนช่วงยุคต้น 2530s เพราะมีการ์ตูนเรื่องหนึ่งลายเส้นราว ๆ นี้
มิตรสหาย: ตอนที่ซื้อมาอ่านตอนนั้นก็รู้สึกตงิด ๆลายเส้นเหมือนกัน ก็คงเป็นอย่างที่นายว่า
ผู้เขียน: แล้วเกณฑ์การสะสมของนายคืออะไร
มิตรสหาย: อันดับแรกคือ ไม่ใช่ Rate R คือหยั่งงี้ในช่วงนั้นมีการ์ตูนหลายเรื่องที่พิมพ์ขายในไทยที่มีเรื่องเพศอยู่ในนั้น เช่น
มือปราบปืนโหด, คุจากุ, มังกรซ่อนลาย แต่พวกนี้ไม่ได้ขายอย่างว่าเป็นหลัก เรื่องเพศเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเนื้อเรื่องแต่เด็กผู้ชายสมัยนั้นก็ซื้อเพราะข้อนี้แหละ มันไม่เหมือนสมัยนี้ที่อะไร ๆ เข้าถึงได้ง่ายเพียงแค่แตะหน้าจอ เรื่องไหนขอเพียงมี “สักหน่อย” ก็แห่กันซื้อแล้ว
ผู้เขียน: แต่เท่าที่ดู หลายเล่มของเอกคอมมิคที่นายมีดูแล้วเข้าเกณฑ์ Rate R น่ะ
มิตรสหาย: มันเป็นเรื่องที่พิมพ์ขายในช่วง..ใช้คำนี้แล้วกัน “ช่วงรอยต่อ” น่ะ
ผู้เขียน: รอยต่อ?
มิตรสหาย: คืองี้ หลัง “พี่ครับอย่าร้องไห้” และอีกเล่มนึงที่จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้ว ออกมา
คนซื้อโดยอ้างอิงจากตัวเองจะมีวิธีการดูว่าเล่มไหน “ใช่” อยู่ 2 ข้อ หนึ่งคือสำนักพิมพ์และสองคือราคา
ในตอนนั้นสำนักพิมพ์ต้องเป็น “เอกคอมมิค” และราคาขายที่จะแพงกว่าราคาหนังสือทั่วไปอยู่พอสมควร
สองข้อนี้ครบก็ตีความได้ว่า “น่าจะใช่”
ผู้เขียน: อืมหึ
มิตรสหาย: แต่ทีนี้เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่เรื่องที่ถูกพิมพ์ขายต่อมาหลังจากนั้นส่วนใหญ่ไม่ใช่
Rate X แต่เป็น Rate R ไปหรือเพราะว่าภาพถูกแก้ไขให้ดูเป็น Rate R ก็ไม่รู้ได้ แต่เอาเป็นว่าความรู้สึกมันไม่ใช่แบบเดิม
ไม่ใช่การ์ตูนแบบที่เคยถูกพิมพ์ออกมาขายช่วงแรก ๆ
ผู้เขียน: แต่นายก็ซื้อมา
มิตรสหาย: คือเราก็หวังว่าอาจจะเป็นแค่บางเล่มหรือบางช่วงที่เอา Rate R มาขายแต่หลังจากนั้นก็แทบไม่มี
Rate X ออกมาอีกเลย ช่วงนั้นหลัง ๆ เลยไม่ได้ตามซื้อทุกเล่มของเอกคอมมิคอีกแล้ว
ผู้เขียน: แล้วนายกลับมาสะสมอีกตอนไหน ยุค Angel comic รึ?
มิตรสหาย: ใช่ นายก็รู้จักรึ?
ผู้เขียน: ฉันว่าพวกคนการ์ตูนช่วงยุค 2540s น่าจะรู้จักเกือบหมดน่ะ
มิตรสหาย: Angel เล่มแรกของนายคือเรื่องอะไร?
ผู้เขียน: นายก็มีในคอลเล็คชั่นของนายเหมือนกัน เล่มนี้ไง
มิตรสหาย:“Evangelion Last Children” เล่มนี้สำหรับเราถือเป็นเล่มหลักหมุดที่สำคัญ
จะบอกว่านี่เป็น Dojin 18+ ที่วางแผงขายแบบทั่วไปเล่มแรกในไทยก็ว่าได้
ผู้เขียน: เพราะเล่มนี้เลยทำให้เรารู้ว่ามีงาน “พาโรดี้18+” แบบนี้ด้วย
มิตรสหาย: ตอนนั้นนายยังไม่รู้จักคำว่า Dojin ?
ผู้เขียน: ยังไม่รู้จัก กว่าจะเริ่มรู้จักก็ราว ๆ ปี 41 หรือ 42 จาก Web ที่
upload การ์ตูนพวกนี้ให้โหลด Web อะไรนี่จำไม่ได้แล้ว
มิตรสหาย: งั้น Dojin เรื่องแรกที่ทำให้นายรู้จักว่ามันคือโดจินคือจากซีรีย์อะไร
ผู้เขียน: Love Hina
มิตรสหาย: ช่วงนั้นเรื่องนี้กำลังดังเลยไม่แปลกที่จะเป็น Love Hina
กลับเข้าเรื่องดีกว่า
“Evangelion Last Children” นี่ไม่ใช่เรื่องแรกที่Angel Comic พิมพ์ขาย
เรื่องแรกที่เรารู้เป็น Original เป็นมังกะ 18+ จำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วและเล่มแรกนี้เราก็ไม่มีแล้ว
ผู้เขียน: ก็ไม่มีแล้ว แสดงว่าเคยมี
มิตรสหาย: เคย แต่หายไป ถ้าพูดให้ถูกคือถูกยืมแล้วไม่คืนหรือไม่ก็ถูกเพื่อนแอบขโมยเอาไป
ผู้เขียน: น่าเสียดายเนอะ
มิตรสหาย: ใช่ ที่นายเห็นจริง ๆ นี่เพียง … น่าจะแค่ 1 ใน 3 ของที่เราเคยซื้อสะสมทั้งหมด
มันเคยมีมากกว่านี้แต่ก็หายไปตามสาเหตุที่เล่า “พี่ครับอย่าร้องไห้” นี่จริง ๆ แล้วเป็นเล่มที่สอง
เล่มแรกหายไปแล้วบังเอิญไปเจอเล่มนี้ในร้านขายหนังสือเก่า สภาพยับเยินอย่างที่เห็นน่ะแหละ
ผู้เขียน: แล้ว นายก็กลับมาสะสมอีกครั้งในช่วงที่สำนักพิมพ์ Angel Comic ออกพิมพ์หนังสือขาย
มิตรสหาย: ใช่ สะสมอย่างจริงจังด้วยเพราะเมื่อออกมาได้สามสี่เล่มเราก็แน่ใจว่าทุกเล่มของ Angel Comic คือ การ์ตูนโป๊จริง
ๆ และแทบไม่เคยเจอของไม่ตรงปก ถึงไม่ตรงปกก็ของดีบอกเลยว่าแค่เห็นชื่อสำนักพิมพ์และดูภาพหน้าปกว่า ok เราก็คว้าไปจ่ายเงินแล้ว
ผู้เขียน: มีการ์ตูนโป๊ที่ไม่ตรงปกด้วยรึ?
มิตรสหาย: มี คือสมัยนั้นไม่มี Social ที่เข้าถึงได้ง่ายอย่าง Facebook เลยไม่รู้ข้อมูลอะไรมากแต่เราคิดว่า Angel
Comic น่าจะดังมากเลยมีสำนักพิมพ์บางเจ้าเอางานที่ Angel Comic พิมพ์มาก๊อปปี้ขายอีกทีด้วยปกใหม่ที่ลายเส้นไม่ตรงกับข้างใน
บ้างก็ใช้โลโก้สำนักพิมพ์ที่ชวนเข้าใจผิดว่าเป็น Angel Comic แล้วเอาเรื่องจากไหนไม่รู้มาพิมพ์ ในกองนั้นก็มีที่เราพลาดซื้อมาอยู่สองสามเล่ม
เห็นไหมว่าฉบับก๊อปปี้จะใช้โลโก้เป็นรูปนางฟ้าหรือใช้ชื่อ Angel comic ที่การจัดเรียงตัวอักษรศิลปไม่เหมือนกับที่ Angel Comic ของแท้(เล่มกลาง)ใช้
ผู้เขียน: ฉันเห็นมีของสำนักพิมพ์ตะเข้ด้วย แต่ไม่เห็นของสำนักพิมพ์ Xcomic แฮะ
มิตรสหาย: เคยมีสามสี่เล่มแต่หายหมด จะว่าไป Xcomic นี่พิมพ์ขายการ์ตูนโป๊ก่อน Angel Comic อีกน่ะ
ผู้เขียน: นายไม่ได้สะสมของ Xcomic รึ
มิตรสหาย: คืองี้ เราเริ่มเห็น Xcomic วางแผงก่อนที่ Angel Comic จะมาพักใหญ่ ๆ ตามร้านหนังสือมือสองที่มักตั้งอยู่ในที่ลับตาคน
แต่ตอนนั้น Xcomic ทำตลาดโดยเอาการ์ตูนโป๊ไทยมาพิมพ์ขายถ้าอยากรู้ว่าเป็นยังไงก็ลองนึกภาพการ์ตูนโป๊ที่ใช้ลายเส้นแบบการ์ตูนผีไทยเล่มละสามบาทห้าบาทดู เราไม่รู้ว่าสำนักพิมพ์คิดยังไงถึงเอาการ์ตูนโป๊ลายเส้นไทยมาขายแต่เราก็เคยเห็นพิมพ์ออกมาหลายเล่มอยู่
คิดว่าคงมีกลุ่มลูกค้าอยู่พอสมควรมั่ง
ผู้เขียน: แล้วพอ Angel Comic มา...
มิตรสหาย: Xcomic ก็เริ่มหันมาพิมพ์การ์ตูนโป๊ญี่ปุ่นบ้าง จริง ๆ เราก็คิดจะสะสมเหมือนกันแต่มีปัญหาใหญ่สองข้อ
ผู้เขียน: เล่มใหญ่ไป
มิตรสหาย: นั้นก็ข้อนึง นายคิดดู ของแบบนี้มันต้องเก็บหลบ ๆ ซ่อน ๆ ใช่ไหม
แต่รูปเล่มดันใหญ่กว่าขนาดหนังสือการ์ตูนทั่วไปสมัยนั้นแล้วจะให้เก็บยังไงแถมยังสะดุดตาอีก
ทำให้ใช้เทคนิคซ่อนไม้ในป่าไม่ได้ แต่นั้นยังไม่แย่เท่า..
ผู้เขียน: หน้าปก
มิตรสหาย: ใช่เลย Angel Comic ถึงจะพิมพ์การ์ตูนโป๊เหมือนกันแต่เค้าก็ยังเลือกเรื่องที่ปกไม่สื่อหรือไม่ก็เปลี่ยนปกเลยยังพอกลบเกลื่อนได้อยู่
แต่ Xcomic นี่แม่งงขายตรงสาย Hardcore มาก
ปกนี่แบบต่อให้คนที่เง่าที่สุดในสามโลกมาเห็นก็รู้ว่ามันคือการ์ตูนโป๊ การสะสมหนังสือของ Xcomic นี่เหมือนสะสมระเบิดเวลาที่จะระเบิดเหมือนไหร่ก็ไม่รู้
แถมแพงกว่า Angel ที่ขายแพงอยู่แล้วซะอีก
ถ้าจำไม่ผิด 80 บาทได้มั่ง คิดดูเล่มละ 80 ในยุคที่การ์ตูนทั่วไปเฉลี่ยเล่มละ 35 บาท เราเลยซื้อเฉพาะเล่มที่น่าซื้อจริง ๆ เท่านั้น
จะว่าไปลายเส้นของเรื่องที่เค้ามาพิมพ์ขายส่วนใหญ่ก็ไม่ใช่แนวเราด้วยเลยไม่ค่อยได้ซื้อ
ต่อ คห 1