สวัสดีค่ะ เรื่องมันเป็นมาว่า...เราคบกับแฟนคนนึงค่ะ ตอนแรกๆมันก็ดีแหละเน้อะแต่พอหลังๆมันก็แย่ลงอ่ะค่ะ นางไม่สนใจเราเลย นางบอกว่าถ้าว่างจะทักมาหาเรา(ด้วยความที่นางประชดเราๆไปบ่นว่านางไม่ค่อยว่างให้เราเลย นางเลยประชดกับเรามางี้ค่ะ)เราก็รอนางทักมาวันแล้ววันเล่า สรุปนางไม่ทักเรามาจร้าก็เกือบอาทิตย์นึงล้ะ เราก็ว่างก็เบื่อไงเราก็ไม่ค่อยคุยกับคนอื่นเราก็คิดถึงนางเราเลยซึมๆเราก็เลยทักน้องที่นางรู้จักไป(รุ่นน้องที่รร.ของนางไป เรารู้จักกับน้องเค้าน้ะคะแต่ไม่สนิท)เราก็เลยทักไปบ่นกับน้องนางว่า "พี่เองอ่ะไม่ค่อยสนใจเจ๊เลยวันๆทักไปก็ไม่ตอบ โทรไปก็ไม่รับ"น้องนางตอบมาว่า"ผมก็เป็นเจ๊ พี่เค้าก็ไม่ตอบผมเหมือนกัน"เราก็เลยปล่อยไปไงเพราะคิดว่าไงนางก็ไม่สนใจเราหรอก เราก็เลยทักไปบ่นกับเพื่อนสนิทว่า"เค้าไม่สนใจเราเลย เราจะเลิกกับเค้าดีมั้ย"เพื่อนก็ตอบมาว่า"เลิกก็ดีแล้ว มันมีดีอ่ะไร?เราถึงคบกับมัน"แล้วเราก็เลยบอกไปว่า"ก็เรารักมันนี่นาทำไงได้"เรารั้นที่จะคบไงก็รักไปแล้วนิ ทั้งที่เพื่อนสนิทของแฟนเราเคยบอกให้เราเลิกกับนางนานล้ะเพราะนางเป็นคนไม่ดี ทั้งที่เราไม่เคยว่าที่เค้าคุยกับผญ.คนอื่น คุยแต่กับเพื่อนแล้วไม่สนเรา เค้าต้องการเงินเราก็พยายามหาให้ค่าเน็ตค่าเติมเกมไรงี้ แต่เราก็รั้นที่จะคบ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่มีคนเข้ามาในชีวิตเราเยอะมากอ่ะ ตอนนั้นพี่กับน้องที่เราเคยโกรธเราบล็อคเค้าไปล้ะด้วยความที่เรารู้จักคนค่อนข้างเยอะ พี่กับน้องเค้าก็ฝากคนนู้นคนนี้มาขอโทษเราอ่ะน้ะ แต่เราเป็นคนที่โกรธแล้วเกลียดเลยไรงี้อ่ะเลยบอกไปว่าไม่ให้อภัย หลังจากนั้นเราเลยตัดสินใจเลิกกับแฟนเพราะนางไม่สนใจเราเลย เลยหันมาคุยกับน้องของนางแบบจริงจังเพราะน้องนางค่อนข้างใส่ใจความรู้สึกเรา หลังจากนั้นเราเลยไปบ่นกับเพื่อนสนิทอีกคนว่า"น้องเค้าน่ารักอ่ะใส่ใจเราแล้วก็ตรงสเป็คเราด้วย"แล้วพอพูดจบเพื่อนคนนั้นก็มาขอคบบอกว่าเราชอบทำตัวน่ารักไงแต่เราปฏิเสธไปเพราะรู้สึกว่ายังไม่ชอบผญ.อีกอย่างก็รู้สึกดีเวลาอยู่กับน้องเค้าด้วย เราก็คุยกับน้องเค้าปกติน้องเค้าก็บอกว่าชอบเราเพราะเราไม่เหมือนผญ.เราเลยบอกว่าถ้าเป็นผช.จะเอามั้ยล้ะน้องเค้าบอกว่า ถ้าผช.น่ารักอย่างงี้ผมก็เอา มีอยู่วันนึงวันนี้น้องเค้าบอกจะคุยกับเราสามทุ่มพอสามทุ่มเค้าก็บอกเราว่าต้องช่วยแม่ทำงานเราก็ซึมเลยเพราะรู้สึกชอบน้องเค้าไปแล้วและเราอยากคุยกับน้องเค้ามาก เราก็ให้น้องเค้าไปช่วยแม่ทำงาน หลังจากนั้นน้องเค้าก็หาย วันต่อมาน้องเค้ามาบอกเราว่าพี่เลิกยุ่งกับผมเหอะเราถามเค้าว่าทำไมเพราะอะไรเค้าก็ไม่ตอบ อีกวันนึงเค้าเลยมาบอกกับเราว่า "ผมไม่รู้จะทำไงแล้วเจ๊ ผมโดนหาว่าแย่งแฟนของพี่ผม ผมไม่กล้าไปเจอหน้าคนที่รร.ล้ะ"ตอนนั้นเราร้องให้เราคิดว่าเราปกป้องคนที่เรารักไม่ได้แถมยังทำให้เค้าต้องลำบาก เราเลยตัดสินใจเลิกยุ่งกับน้องเค้า น้องเค้าก็บอกกับเราว่า"ขอบคุณที่ทำให้ผมได้รู้จักความรัก ความสุขขนาดนี้น้ะเจ๊"เราก็ต้องเลิกลากันด้วยน้ำตาทั้งคู่ น้องเค้าบอกเราว่า"บล็อคผมด้วยน้ะเจ๊"เราบอกไปว่า"เต๊ไม่บล็อคเองหรอก"หลังจากวันนั้นเราก็ไปบ่นว่าคิดถึงน้องเค้าบ่อยๆทั้งที่รู้ว่าน้องเค้าปิดแจ้งเตือนเรา หลังจากนั้นสักพักก็วันเกิดเรา"เราเลยไปบ่นพึมพำว่ามาคุยกับเจ๊น้ะเจ๊คิดถึงเองมาก แล้วก็โทรหาเค้าค่ะ สายแรกกับสายที่สองเค้าตัดสายเรา สายที่สามปุ๊ปบล็อคเราเลยจร้า บล็อคตอนวันเกิดเราด้วยร้องให้ทั้งคืนเลย หลังจากนั้นเราตื่นมาตาบวมแต่ต้องไปส่งพี่หน้าปากซอย ขาไปพี่เราขี่ขากลับเราต้องขี่เองคือเรารู้สึกว่าด้วยความที่ตาบวมขี่รถกลับบ้านตามันตึงๆเราก็เลยขี่รถไปตัดหน้าคนอื่นรถก็เกือบชนอ่ะน้ะสักพักก็เกือบไปชนกำแพงบ้านคนอื่น เราก็เลยไปบ่นกับเพื่อนสนิทที่เคยมาขอคบเรา เพื่อนเลยบอกว่าอย่าวู่วามดิ เราก็บอกไปว่าไม่ได้วู่วามไม่ได้อยากฆ่าตัวตายด้วยมันเบลอๆ หลังจากนั้นก็ซึมไปเลยไม่มีทางติดต่อน้องเค้าได้ ทำได้แค่ทำใจอ่ะค่ะ แล้วเมื่อแฟนเก่าชวนเล่นเกมเราก็เล่นแต่ไม่พูดเพราะเค้าคิดว่าเราไปคบกับน้องของเค้าแบบเรามีกีกไรงี้ทั้งที่ไม่ใช่ เค้าก็ถามว่า"คบกับมันเป็นไงบ้าง"เราเงียบเลยหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกับทั้งแฟนเก่าทั้งน้องเลยค่ะ เพื่อนเราก็บอกว่า"ทำไมไม่บอกความจริงเค้าไปล่ะ"เราบอก"ให้เค้าคิดไปงี้อ่ะดีแล้วจะได้ไม่มีเรื่องค้างคาใจ"
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านทุกคนน้ะคะ
เคยเป็นกันมั้ยคะ ต้องเลิกกับคนที่เรารักเพราะสาเหตุที่ไม่ควร?