ผ่านไป 10 ep.แล้วกับหลงเงาจันทร์ ละครที่คนติดกันทั่วบ้านทั่วเมืองในอดีต ตอนจะกลับมารีเมคยังเคยคิดว่าบทแบบนี้เชยไปรึเปล่ากับยุคสมัยนี้   แต่พอเอาเข้าจริงละครออนแอร์ต้องยอมรับว่าติดหนึบ   ตั้งแต่ดูมายังไม่มีตอนไหนเอื่อยหรือวนเลย เดินเรื่องกระชับ รู้เรื่อง ตัดต่อเข้าใจง่าย มีให้ลุ้นเบรคต่อเบรค ทรมานใจคนดูกันไป55   ที่ไม่ชมไม่ได้จริงๆ ชอบบทละครเรื่องนี้มาก  อยากชมผู้เขียนที่หาเหตุผลมารองรับ ความพล็อตเดิม ๆ แบบละครไท๊ไทยที่พระเอกเข้าใจผิดตามแก้แค้นนางเอกได้เป็นอย่างดี
          ถึงแม้หลายจุดที่ดูแล้วรู้สึก "โอ๊ะ!! เว่อร์น่ะ อะไรจะขนาดนั้น" แต่พอเบรคต่อมา หรือ ตอนต่อมา มันก็มีเหตุมีผลมารองรับให้เข้าใจตัวละครว่าเขารู้สึกและคิดแบบนี้ไง ถึงได้ทำลงไป ถึงได้เกิดเหตุการณ์นี้

          กระทู้นี้เลยขอพูดถึงตอนเหล่านั้นแบบที่ตอนดู ดูไปด่าไปแล้วกันนะ
     
-  พีทเพื่อนพระเอกที่ตายไป  ด้วยความที่พอจำได้ว่าเรื่องเก่าฆ่าตัวตายเพราะอกหักจากเขมในชื่อพิมพ์ชนก (ถ้าจำผิดขอโทษด้วยมันนานแล้ว) พอเปิดเรื่องมาเว่อร์ชั่นนี้เป็นคาสโนวา  เราก็คิดเลยบ้าหรอเพลย์บอยอะไรจะอกหักขนาดคร่ำครวญขนาดฆ่าตัวตายเพราะผู้หญิง  แต่พอบทให้รถคว่ำเออเข้าท่าๆ อกหักเมาแล้วขับเลยเกิดอุบัติเหตุ ค่อยดูมีเหตุมีผลหน่อย

- ธนาคิม  พระเอกที่ท้าทายเปลือกทุเรียนอีกคนในละครไทย   เว่อร์ชั่นนี้ร้ายแบบไม่ได้ใส่อารมณ์  ตาขวางตามด่าราวีนางเอกตลอดเวลา  มันเป็นความร้ายที่เจ้าเล่ห์   กวนทรีน  มีแผนการณ์แบบที่ตอนดูคนดูแล้วต้องคอยถามในใจ  "นี่มันจริงใจหรือเป็นแผนอีกแล้ววะ"  มันเล่นกับความรู้สึกคนดูดี   ชอบที่ให้มีฉากที่คิมไปช่วยพีทออกมาจากรถ ตรงนี้ทำให้เข้าใจพระเอกว่าภาพมันติดตา  รู้เหตุการณ์ทุกอย่าง พยายามเซฟทุกอย่างห้ามแล้วไม่ให้เพื่อนขับรถออกไป  แต่ทุกอย่างพังเพราะผู้หญิงที่ชื่อพิมพ์ชนก   ชอบที่มีฉากตอนที่ก่อนคิมจะได้ไปเรียนเมืองนอก ที่พีทบอกให้ส่งคิมไปแทนตรงนี้ทำให้รู้ว่า เออพระเอกมันเรียนเก่ง ฉลาดนี่เองเลยเชื่อมั่นในตัวเองเว่อร์ ตอนที่แม่พระเอกจ้างนักข่าวแล้วพลาดถ่ายรูปมาผิดตัว  แม่พระเอกบอกว่าไม่กล้าถามว่าลูกจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง  สัมผัสได้ถึงความเกรงใจ และรู้ว่าพระเอกมีภาวะผู้นำทั้งในครอบครัวและการบริหารงาน  ถึงได้เชื่อมั่นนักหนากับการคิดปะติดปะต่อเรื่องราวของพิมพ์ชนก  เข้าข่ายฉลาดแต่ขาดความเฉลียว มันก็ไม่ต่างอะไรกับคนโง่   ชอบที่บททำให้เห็นมุมอื่นๆ ของตัวธนาคิมเวลาอยู่กับแม่กับเพื่อนว่าเนื้อแท้จริงๆ  มีความอบอุ่นขี้เล่นไม่ใช่คนเลวร้าย  หรือแม้แต่ตอนที่ทำเรื่องร้ายๆ กับนางเอก ก็จะมีมุมที่ตัดไปที่หน้าพระเอกให้เห็นถึงความรู้สึกว่าจริงแล้วก็รู้สึกผิด สับสนกับการกระทำที่ทำลงไป  บทเก็บรายละเอียดของตัวละครได้ดีมากๆ

- พิมพ์ชนก  นางเอกละครน้ำเน่าที่ยังเห็นเงาจันทร์  ชอบการปูเรื่องก่อนที่จะเกิดเรื่องราวทั้งหมด ที่พิมพ์พึ่งเข้าไปทำงานในโรงพยาบาล เอาชนะใจริสาที่ตอนแรกไม่ชอบพิมพ์ด้วยความดีความจริงใจ  ทัศนะคติของแม่ชี เอ้ย พยาบาลพิมพ์ชนก  บทพิมพ์ชนกเวอร์ชั่นนี้ ยอมเฉพาะคนในบ้านโดยเฉพาะน้องสาวกับแม่เลี้ยง   กับคนนอกอย่างพวกพยาบาลขี้เม้าท์มองว่าเป็นการวางเฉยกับเสียงนินทาซะมากกว่า จริงๆก็มีตอนที่พิมพ์พูดตอบกลับนะ ว่าถ้าอยากรู้อะไรให้เข้ามาถามได้ตรงๆ ( พิมพ์ชนกคนจริง 2019 )   ถึงอย่างนั้นก็ยังมีหลายฉากที่รู้สึกขัดใจ เช่น โดนขังท้ายรถ ตอนดูด่าเลยมองบนมากเกินไป คนอะไรจะยอมขนาดนั้น  แต่พอตอนต่อมาพ่อมาเป็นพระเอกให้เลย  ถึงพิมพ์ยอมแต่คนในบ้านไม่ได้นิ่งดูดาย  ยังมีการอบรมสั่งสอนลูกหลานอันไหนผิดถูก  บทละครสอดแทรกตรงนี้ได้ดีมาก   พิมพ์ชนกเว่อร์ชั่นนี้ไม่ได้เดียวดาย  แต่เป็นนางเอกที่เข้าใจโลกและแม่พระมากกกกก   ตอนที่ผ่านมาไม่บอกตำรวจเรื่องน้องจ้างคนมาข่มขืนตัวเอง  นั่งดูอยู่แบบว่ามองบนอีกแล้วกับสิ่งนี้  แต่พอเห็นตัวอย่างที่พิมพ์ตบเขม (แอบไปอ่านเรื่องย่อตอนต่อไปมาแล้วด้วย) เลยเข้าใจพิมพ์
   บทในส่วนของในบ้านพิมพ์กับเขม ทุกคนดูมีปมของตัวเอง  คุณปู่ที่รู้สึกผิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่บังคับลูกแต่งงาน   คุณย่าเองเวลามีเรื่องจะเห็นว่ามีปลอบสะไภ้  บางคนบอกว่าสะไภ้นิสัยไม่ดีแม่ผัวไม่เห็นหรอ แต่ย่าเป็นพยาบาลเก่าคงมีเมตตาพอควรเพราะจะว่าไปตัวแม่เขมก็น่าสงสารที่ต้องใช้ชีวิตกับคนที่ไม่ได้รักตัวเองความเก็บกดทุกอย่างเอาลงที่ลูก  มันเป็นทอดๆ กันมา

- เขมจิรา  แรกๆ ไม่ชอบที่ให้ตัวร้ายต้องร้าย ต้องเดินออกมาแล้วร้ายตั้งแต่เห็นเงา  แต่พอมาเรื่อยๆ เขมค่อยๆแสดงอาการทางจิต มันทำให้เข้าใจว่าจริงๆ เขมเป็นนางร้ายที่น่าสงสาร  ที่เป็นแบบนี้เพราะการเลี้ยงดู  จิตใต้สำนึกยังรู้ว่าอะไรผิด  แต่ความคุมอารมณ์ ณ เวลานั้นๆ ไม่อยู่เมื่อไม่เป็นไปอย่างที่ตัวเองต้องการ  พอทำไปแล้วมาคิดได้จะกลับไปแก้ไขความเสียหายมันก็เกิดขึ้นไปแล้ว  ก็ได้แต่สะกดจิตหลอกตัวเองว่าไม่ใช่ความผิดของตัวเอง

          เขียนเยอะด้วยความอินกับละคร เดี๋ยวจะยาวเกินไป   สรุปเลยแล้วกันว่าชอบบทและการดำเนินเรืองของหลงเงาจันทร์เวอร์ชั่นนี้   ถึงจะเสียดายหลายตัวละครที่หายไปจากเวอร์ชั่นก่อน  แต่เข้าใจได้ 

- คุณทวดหายไป  แต่บทก็ให้คุณย่าของเวอร์ชั่นนี้เป้นคนให้ข้อคิดเวลาพิมพ์คิดไม่ตก  อย่างตอนที่พิมพ์ไม่แน่ใจที่ธนาคิมอยู่ๆก็มาทำดีด้วย

-บทเพื่อนพระเอกที่ฮาๆ หายไป มีเอกรัฐมาแทน  แต่อันนี้เราชอบที่เปลี่ยน เพราะพระรองแสนดีแนวซีรีส์เกาหลีแบบนี้มันดูเหมาะที่จะยั่วความหึงของพระเอกมากกว่าสายฮา  เป็นคู่แข่งที่สมน้ำสมเนื้อเวลามาจีบพิมพ์

-บทหมออานนท์ที่แสนดีหายไป ( มีหมอสายหื่นมาแทน ) จะว่าเสียดายก็เสียดาย แต่ถ้ามีมันก็จะดูซ้ำกับบทเอกรัฐ มาทางแสนดีเหมือนกัน  หมอเป็นแบบนี้ก็สนุกไปอีกแบบ  ต่อกรกับเขมได้บ้าง  แล้วยังทำให้สงสารริสา บทคู่นี้ก็มีเส้นเรื่องของความรักให้ได้ติดตามด้วย

- อีกอย่างทีชอบคือการเพิ่มเรื่องราวช่วงที่ ธนาคิมแกล้ง ( มันก็ปนๆ ความรู้สึกจริงด้วย) ทำดีเอาชนะใจพิมพ์ชนก ผ่านเหตุการณ์เสี่ยงตายด้วยกันในป่า  คิอมันทำให้เราอินว่าพระนางมีที่มาที่ไปให้รักกัน  เพราะว่าเรื่องจริงถ้ามีผู้ชายนิสัยอย่างพระเอกเข้ามาทำเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายใส่ ผู้หญิงคงกลัวแทน พอเป็นแบบนี้ทำให้อินกว่า

- แต่บทที่คิดว่าอ่อนไป  น่าจะเป็นแม่พระเอก ที่ดูหูเบาเกินไป  เชื่อเพื่อนมากเว่อร์ เพื่อนว่ายังไงก็เห็นด้วย ทั้งๆที่เพื่อนก็ไม่ได้สนิทกันมากเป็นเพื่อนเก่าพึ่งกลับมาเจอกันพึงทำความรู้จักกันใหม่จุดนี้เหตุผลน้อยไปหน่อย

       สรุปสุดท้ายจริงๆ ล่ะ  ชอบบทโดยรวมของหลงเงาจันทร์เวอร์ชั่นนี้แหละ เรียกว่าผู้จัดทำการบ้านมาดี คนเขียนบทเก่ง กำกับตัดต่อดี ดูสนุก ปรับสีภาพให้สวยอีกนิดจะเพอร์เฟค  ใครมีความคิดเห็นยังไง ชอบ ไม่ชอบจุดไหนมาคุยแลกเปลี่ยนกันได้นะ