แนวละครแบบนี้หน้าหนังมันไม่แมสอยู่สำหรับสังคมไทยอยู่แล้วอะค่ะ ถามว่าทำไมคงไม่รู้ แต่เป็นละครที่เราชอบมากนะ
ทีนี้ถ้าให้พูดตามความรู้สึก ละครที่จะทำให้คนส่วนใหญ่ติดตามได้ คนดูต้องมีส่วนร่วมหรืออินไปกับตัวละครตัวใดตัวนึงมากพอที่จะเฝ้ามอง ลุ้นเอาใจช่วยตัวละครตัวนั้น ทีนี่พล็อตวัยแสบตอนนี้มันคือ 5 เคสที่เหมือนคนดูชะโงกไปดูเหตุการณ์ หรืออ่านข่าวของ 5 เรื่องราวที่คนดูจะทัชไม่ถึงใจของตัวละครตัวใดตัวนึงมากพอ ที่จะทำให้เอาใจช่วยได้
(ส่วนตัวเราเป็นคนชอบดูละครแบบนี้แบบที่ไม่ค่อยแมสสำหรับคนส่วนใหญ่อะ คือขี้เกียจปวดหัวหรือมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครมากนะ และไม่ชอบดูตัวละครที่ตรรกะวิบัติ มันค่อนข้างน่ารำคาญ)

ทีนี้กำลังคิดว่าถ้าตัวละครหลักอย่างครูทรายมีเรื่องอะไรซักอย่างที่เป็นภารกิจหลักที่ต้องแก้ไขและปัญหา 5 เคสที่ต้องแก้เป็นแค่ภารกิจย่อยรายทาง คนดูอาจจะมีส่วนร่วมมากกว่านี้
ใน 5 เคสนี้ เคสใบพัดและกองพลเป็นเคสที่มีสตอรี่น่าสนใจสุด ทำให้คนดูมีอารมณ์ร่วมได้มากที่สุด ตัวละครมีความน่าเอาใจช่วยมากสุด ส่วนเคสพีทใกล้ตัวสุดจริงสุดเจอบ่อยสุด แต่ก็น่ารำคาญสุดในลักษณะที่ไม่อยากเอาใจช่วย มันก็อาจจะยากเหมือนกันในแง่ที่จะทำละครให้ได้ความรู้ แต่ต้องดูเป็นละคร ไม่ใช่สารคดี

จริงๆละครตอนนี้มันกลมกล่อมมากนะ เราดูนี่ขำไปหลายฉาก จังหวะอะไรต่างๆดีเลย แต่ธีมเรื่องมันเป็นสารคดีนึกออกไหม เวลาเราจะเล่าต่อให้คนมาดู มันไม่มีแก่นเรื่องอื่นนอกจากคำว่านางเอกเป็นนักจิตที่จะมาแก้ไขปัญหาเด็ก แต่มันสนุกนะสนุกมาก คือเล่าแล้วคนอื่นนึกภาพตามไม่ออกอะว่ามันจะสนุกได้ไง ถ้ามีภาคต่อๆไปอาจจะต้องสร้างปมให้ตัวเอกในลักษณะที่คนดูจะเอาใจช่วยได้ มันอาจจะเข้าถึงคนได้มากขึ้นนะ



ปล.แต่อยากบอกว่า อย่าบอกแค่ละครเครียดคนเลยไม่ดู เพราะเลือดข้น กับกาหล เรตติ้งไม่ได้ดีจริง แต่ยอดดูย้อนหลังและกระแสในโลกออนไลน์มันดีกว่าเรื่องนี้มาก นั่นเป็นสิ่งที่ทางผู้ผลิตต้องหาให้เจอว่าในความไม่แมสของหน้าหนังจะทำให้ทัชใจคนดูได้ยังไง