ก็ตามที่พูดมาน่าจะใกล้เคียงอาการของโรคซึมเศร้า  ตามความเห็นที่ 1 ก็เป็นสิ่งหนึ่งที่นักจิตฯเคยบอกเรา การตั้งเป้าหมายในสิ่งที่ชอบ และทำให้เรารู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า อาจจะเป็นแค่เป้าหมายเล็กๆก็ตาม แต่พอเราทำสำเร็จทำมันได้เราก็จะรู้สึกดีกับมันแล้วร็สึกว่าตัวเองมีค่า
     มีอีกอย่างหนึ่งที่นักจิตฯเคยพูดกับเราทำให้เรารู้สึกว่ามันใช่คือ "เราไม่ได้อยากไม่อยากอยู่ต่อ เราแค่ไม่มีความสุข ลองมองหาความสุข และถ้ามีความสุขแล้วยังไม่อยากอยู่ต่ออีก ครั้งหน้าเรามาคุยกัน" นักจิตฯบอกกับเราแบบนี้  ทำให้ความคิดเราเปลี่ยนไป เราจึงมองหาทุกอย่างที่ทำให้เรามีความสุขแม้ว่าจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้ามันไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนและนั่นเป็นความสุขของเรา มันทำให้เราอยากอยู่ต่อไปเพื่ออยู่กับความสุขที่เรามี
แล้วใช้ชีวิตทุกวันกับความสุขของเรา
    สุดท้ายถ้าคิดว่าไม่ไหวจริงๆลองไปพบนักจิตวิทยาก็ได้ที่เราเรียกสั้นๆว่านักจิตฯนั่นเหละ  เขาสามารถช่วยเราได้มากเหมือนเข้าใจเรา แม้คนรอบข้างอาจจะไม่เข้าใจในสิ่งที่เราเป็น
    ปล.เราก็เป็นหนึ่งในคนที่เคยคิดแต่เรื่องในแง่ลบจนวันนี้เรารู้สึกดีขึ้นมากจากจุดที่เคยแย่ ยังมีคนอีกหลายคนที่เป็นโรคซึมเศร้า และหลายคนก็ผ่านไปได้ พวกเราเป็นกำลังใจให้นะ ^ ^