พื้นฐาน: เราเป็นผู้หญิงอายุ 32 ปี/อวบ/ผิวขาว/หน้าตากลางๆ/มีหน้าที่การงานมั่นคง รายได้เลี้ยงตัวเองได้ ไม่ต้องหยิบยืมใคร/ผ่อนรถเอง/พักที่หอพักบริษัท/กลับบ้านเดือนละ 1 ครั้ง(ขับรถ 2.30 ช.ม.)​/ไม่เคยมีแฟนจริงจังมาก่อน(เคยมีแค่ poppy love ตอนม.ปลาย)​
     เราไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดที่เหงามากขนาดนี้จริงๆ คงจะเพิ่งมารู้สึกตัวตอนที่คนรอบข้าง เพื่อนๆรุ่นเดียวกันแต่งงาน บางคนมีเจ้าตัวเล็กไปแล้ว หรือแม้กระทั่งรุ่นน้องก็เริ่มทะยอยแต่งงานกันไป เราเลยรู้สึกเหงามาก งานที่เราทำมีโอกาสได้เจอผู้ชายค่อนข้างเยอะ แต่ผู้ชายที่เราเจอร้อยละ 80 แต่งงานแล้ว (สังเกตุแหวนแต่งงาน, รูปโปรไฟล์ในไลน์)​
     พยายามหาอะไรทำไม่ให้เหงามาก วันธรรมดาก็ทำงาน วันหยุดก็ไปเที่ยวกับเพื่อนที่ทำงานบ้าง(เพื่อนสาว...กำลังจะออกจากงานเพื่อไปตามหาความฝัน)​ แล้วก็ไปออกกำลังกายอาทิตย์ละ 2-3 วันเพื่อสุขภาพและได้เปิดหูเปิดตา เผื่อพบเจอคนใหม่ๆ
    แต่พอกลับมาอยู่คนเดียวช่วงเลิกงานหรือวันหยุดก็เหงาอยู่ดี อยากคุยกับใครซักคน จนเริ่มพึ่งพาแอพหาคู่ต่างๆ ทั้ง Tinder, Kooup เริ่มเล่นได้ 1 เดือน (จากที่ลองเข้าไปดูหลายแอพ เราว่า2 แอพนี้เวิร์คสุดในแง่สังคม ถ้าใครคิดว่าจะเริ่มเล่น ก็แนะนำ 2 แอพนี้ค่ะ)
     หลังจากเริ่มเล่นก็มีคนเข้ามาคุยบ้าง แต่ก็หายไปบ้าง ไม่ค่อยคุยบ้าง ส่วนมากเราทักก่อน นานๆมีตอบกลับมาบ้าง ส่วนคนที่ทักเรามาก็มี ก็คุยมาเรื่อยๆแต่ดูว่าจะคุยไม่ค่อยเก่ง เงียบบ่อย (จนเราหมดมุกจะคุยด้วยแล้ว)​ สรุปว่าเราเลยกลับมาเหงาเหมือนเดิม
    ส่วนตัวเราก็รู้นะว่าข้อบกพร่องอย่างเดียวของเราคงน่าจะเพราะอวบเกินไป หุ่นไม่ดี (161/85) แต่เราก็พยายามออกกำลังกาย จริงๆเพื่อเหตุผลทางสุขภาพ(ยังไม่เป็นโรคและไม่อยากเป็น)​ ไม่ได้ตั้งใจออกกำลังกายเพื่อให้ผอมหรือหุ่นดี เพราะเราไม่มีปัญหากับหุ่นของเราในตอนนี้ แต่ถึงเราจะไม่มีปัญหา แต่ผู้ชายส่วนมากไม่ชอบ เราก็เลยไม่มีคนคุยด้วยอยู่ดี😭
    ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าจะอยู่แบบโสดๆสบายๆคนเดียว แต่ความเหงามันไม่เคยปราณีใครจริงๆ ที่คิดไว้เลยพังไม่เป็นท่าเลย
    เพื่อนๆที่มีประสบการณ์​แบบนี้ เหงาๆ มาคุยกัน แชร์กันได้ ยินดีค่ะ😊