ผมอายุ 25 เลิกกับแฟนคนแรก มาครบปีละครับ 3 เดือนแรกฝันถึงทุกคืน ทุกคืนจริงๆ ยิ่งคืนไหนฝันว่าได้กลับมารักกันตื่นมาเหมือนตายทั้งเป็น ช่วงนั้นเล่นเอาแย่เลยเหมือนกัน ทุกวันนี้ผมก็มีคิดถึงบางเป็นบางครั้ง เป็นความทรงจำดีๆ

คือใจก็อยากมีคนที่เราพูดภาษารักด้วย อยากมีคนให้เราเป็นห่วง แต่อีกใจก็กลัวเหลือเกินกับ ความหึงหวง กับช่วงเวลาที่ต้องคิดมากที่คิดไปเองคนเดียวว่าเขาจะนอกใจไหมจนทำให้นอนไม่หลับ มันทำให้ผมกลัวที่จะมีรักกับใคร กลัวช่วงเวลาที่ตัดสายแล้วปล่อยให้เรานอนคิดเหมือนคนบ้าทั้งคืน แต่พอผมเห็นความรักของคนอื่นก็คิดในใจ "เฮ้อ เราก็อยากจะโรแมนติกกับเขาบ้างจัง" แต่ความคิดก็ต้องมาหายไปทุกครั้ง "เพราะรัก หวานแล้วก็ต้องขม ได้โปรก็ต้องหมดโปร"

ทุกวันนี้ผม 70/30
70 คือ อยู่คนเดียวก็ดีเหมือนกันนะ ได้ดูแลตัวเอง ซื้อของที่อยากซื้อ ไปไหนไม่ต้องแคร์ใคร(ถึงปกติจะไม่ออกไปเที่ยวไหนก็เถอะ) ไม่ต้องแคร์ความรู้สึกใคร
30 คือ อยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ จัง อยากมีใครสักคนที่เราพูดความรู้สึกออกไปได้หมดทั้งใจ

ตอนอกหักช่วงแรกๆ ผมไม่มีเพื่อน ผมเป็นคนไม่ดื่มเลยไม่ได้ไประบายกับใครที่ไหนอยู่กับตัวเองคนเดียว สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาได้ด้วยตัวคนเดียว และรู้สึกดีที่เป็นสิ่งนี้ คือ Anime ญี่ปุ่น ผมดูและชื่นชมตัวละครนางเอกน่ารักๆ แล้วตั้งเงื่อนไขว่าต้องออกกำลังกาย 3ชม. ถึงจะมีสิทธิ์ดูได้ Anime ได้ (แปลกหรือเปล่า 555) แต่ผมก็รู้สึกดีนะเหมือน ตัวละครนางเอกนี้ทำให้ผมมาดูแลสุขภาพตัวเอง ตอนนี้ ลดไป 10โล ได้ละ (น้ำหนักลดน้อยเพราะเล่นเวทด้วย)ที่พูดถึงเรื่อง Anime เพราะมันคือ ส่วนหนึ่งใน 70 รู้สึกอินกับมัน ความรักโรแมนติกของตัวละครบางทีโลกจริงเราก็ไม่มีทางเจอ (เหมือนหนีจากความจริงยังไงก็ไม่รู้)

พูดตรงๆ ผมเพิ่งดู Anime รักจบ ก็รู้สึกอิน นอนไม่หลับ ระหว่างดูก็รู้สึกแบบต้นกระทู้เลย อยากมีคนรักให้โรแมนติกๆ แต่ก็กลัว (เลยมานั้งพิมพ์ระบาย ตอน ตี 4 เนี้ยแหละ 5555)

ขอบคุณที่อ่านครับ