เท้าความว่าตัวเองเพิ่งมาดูฟุตบอลทีมชาติไทยและไทยลีก เมื่อไม่กี่ฤดูกาลหลังนี้เอง สืบเนื่องจากกระแสบอลเจลีก(ติดตาม ชนาธิป/ ศุภโชค / เอกนิษฐ์) ทำให้สนใจที่จะดูพัฒนาการบอลไทย นักเตะไทย และในแต่ละช่วงซื้อข

ผมลองไปดูพวกเยาวชนฝรั่งเล่น เข้าบอลพรวดกันบ่อยมากแต่พอเสียบอลจะตามสุดตลอดวิ่งหาช่องเก่งบางทีก็วิ่งพล่านมั่วชนกันเองก็มีพอโตมามันก็เลยเป็นธรรมชาติ แต่พอมาดูนักเตะไทยจะหยุวิ่งซะดื้อๆเดินเล่นเอื่อยเฉื่อย

เซ็ตแรกคือว้าวเชียร์สบายใจชิลๆ เซ็ตสองเริ่มละจอยกันสุดๆ ITO ทุบว่าวทีเดียวสรวนทั้งทีม ยังดี พส.อนออ ลงมาช่วยชีวิต เซ็ตสาม สาวคุโรเบะยังองค์ผีเข้าจากเซ็ต 2 ที่เกือบปาดมาได้ เปิดมาเซ็ต 3 ไล่ทุบไล่รีบราว

อุซเบ นอกนั้นไทยน่าจะสู้ได้

ผมอายุ18 ตอนที่พักอยู่แถวหน้าม.รามหนึ่งไม่มีเพื่อนเลยแล้วผมก็ทำงานไปด้วย พอดีว่าอยากเตะบอลมากๆ ก็เลยอยากหาที่เตะแล้วก็เพื่อนเตะด้วย(เล่นไม่ค่อยเก่งด้วย)

ดูจากการเล่นของทีมชาติไทย อาจมีปัญหาสภาพร่างกาย ปัญหาความฟิต ต้องบริหารเรี่ยวแรงให้อยู่รอดตลอด จึงเห็นเดินเล่นฟุตบอลมากกว่าวิ่ง ไม่ขยับเข้าหาบอล (รอบอล) เสียบอลไม่ไล่ ไม่เข้าประกบชิดติดตัว กองกลางหาย

เช่น  ฝึกกองหน้าให้จังหวะคู่แข่งกองหลังเดินเข้าหา   เราวิ่งสวนพอดีจังหวะนั้น   พร้อมๆกับเพื่อนร่วมทีมจ่ายบอลพอดีในจังหวะนั้น เอาให้จังหวะเป๊ะๆเลย  ผมว่ามีประโยชน์แน่นอนเ

บอลน๊อคเอาท์อะไรก็เกิดขึ้นได้ครับ...ยิ่งมีVRมาตัดสินโอกาศโดนโกงก็น้อยลง....ตอน2004นั้นกรีซสภาพทีมเป็นไงบ้างครับ...20ปีมาแล้วยังจำกันได้ไหมครับ